Alfa Romeo 4C komt dichtbij

Wandel met ons mee door de fabriek waar Alfa de nieuwe 4C in elkaar schroeft, en maak je klaar voor een nieuwe invulling van je lichtgewicht dromen.

Is de Alfa Romeo 4C half zo goed als de glorieuze 8C Competizione? Het is in ieder geval een lekker klein ding, met een lengte van nauwelijks vier meter. Hij staat op z'n wielen op een manier die doet denken aan de Lotus Elise. Maar hoewel we onderhand wel gewend zijn aan het idee van downsizing, blijft het een beetje vreemd dat deze nieuwe mini-supercar slechts 1,7 liter en vier cilinders aan boord heeft.

Aan de andere kant: de 4C zit zeker twee keer zo slim in elkaar als de 8C. Daarom vond Alfa het ook prima dat we even langs de productielijn gingen rondneuzen. Als je, zoals wij, wel eens wenst dat snelle auto's wat kleiner en lichter zouden zijn in plaats van groter en krachtiger, dan is deze je op het lijf geschreven. Alfa zegt dat de 4C een leeggewicht heeft van 895 kilo, wat behoorlijk indrukwekkend is voor een moderne auto vol veiligheidsmaatregelen, airco en multimediasystemen. Tuurlijk, naar de romantiek van een V6 – zeker in een Alfa – zullen velen blijven verlangen, maar pas wat wiskunde toe op de 240 pk en 895 kilo van de 4C en je komt uit op een pk/gewichtsverhouding van 268 pk per ton. Daar kunnen we wel mee lezen en schrijven.

Dé reden waarom je de 4C wilt hebben, is natuurlijk de monocoque van koolstofvezel. Alfa zet een belangrijke stap met de toepassing van dit exclusieve spul. 'We zijn van plan om tot 3.500 auto's per jaar te maken', zegt Alfa-baas Louis-Carl Vignon, 'waarmee we de grootste fabrikant ter wereld zullen zijn van auto's met een koolstofvezel chassis.' In feite bestaat de 4C voor 38 procent uit aluminium, voor 23 procent uit staal en slechts voor 10 procent uit koolstofvezel; hoewel het laatste wel een kwart van het volume van de auto beslaat.

De monocoques worden gebouwd door Alfa's partner Adler Plastic (gevestigd bij Napels, om de een of andere reden, ondanks de vele kennis en kunde op dit gebied in de regio rond Modena), waarna ze naar de productiefaciliteit worden gebracht. Deze ligt 800 kilometer naar het noorden, bij de Maserati-fabriek. Daar begint een uitgebreid handmatig bouwproces, waarbij vele harige Italiaanse twintigers met steeksleutels en lijm in de weer gaan om de kreukelzones voor en achter, de omlijsting van de voorruit en het dak te monteren. Vervolgens wordt de carrosserie onderworpen aan 400 rigoureuze metingen, waarbij defecten volgens Alfa 'geannihileerd worden'.

Vreemd genoeg verlaten de 4C-hulzen dan de Maserati-fabriek om gespoten én weer uit elkaar gehaald te worden, waarna via acht aparte afdelingen het eindproduct eruit komt rollen. Een paar willekeurige feitjes: elke 4C bestaat uit 864 onderdelen, en moet na afloop van de assemblage 351 verschillende tests doorstaan. Ook volgt er voor elk exemplaar een rit van 40 kilometer. Op deze manier worden er 12 auto's per dag gebouwd. Slimme, doordachte en moderne auto's, die toch nog op een heerlijke old-school manier in elkaar worden gezet.

'Heeft de 4C een directe concurrent? Eerlijk gezegd niet', zegt Louis-Carl Vignon. 'Er is voor deze prijs [tussen de 65.000 en 70.000 euro in Nederland, red.] simpelweg niets anders op de markt dat zo innovatief en technologisch hoogstaand is. De 4C is voor ons een rijdend laboratorium, en het laat geen twijfel dat we naar aanleiding van onze bevindingen deze technologieën ook zullen laten doorvloeien naar andere Alfa Romeo's. Het mooiste moment dat je met deze auto kunt meemaken, is dat je op een serie bochten stuit. Ik heb veel respect voor de Bugatti Veyron, maar ik betwijfel of die onze 4C kan bijhouden op een mooie bergweg.'

Dat zullen we in september al dan niet kunnen bevestigen.