Gruwel mee als Jeremy Clarkson doet alsof hij zeventien is, vergaap jezelf als James May verdwaalt in de rook van banden. Juich uit volle borst als Richard Hammond gaat racen met een klassieke motor. Jawel, ze zijn terug met hun dertiende reeks.
Start: 21 juni, 21.00 uur onze tijd, BBC2.
 
Eindelijk! Lang genoeg gewacht! De blockbuster van de zomer van 2009 is af! Bereid je voor op… enzovoort, enzovoort. De reden waarom ik zo veel platgetreden taboes uit je plaatselijke filmkrantje hanteer, ligt erg voor de hand: ik probeer de aandacht van kijkers af te leiden van de titel die deze film eigenlijk zou moeten hebben als de nieuwe reeks eigenlijk een film zou zijn. Die titel zou Top Gear 13 zijn en dat klinkt als iets waarin Sylvester Stallone de hoofdrol speelt. Of als een hotelpornofilm. Als je het gewoon uitrekent, zou de nieuwe reeks Top Gear 14 heten en dat is nóg erger. Daarom heb ik een geniaal plan bedacht: in plaats van vooruit te blikken, maken we van de volgende reeks een voorgeschiedenis van wat voorafging. Zoiets.

Dat werkte prima bij Star Trek, Batman en The Terminator, dus waarom zouden wij dat niet kunnen? Ik denk dat kijkers graag willen weten wanneer James die roze gestreepte sweater als kerstcadeau van zijn moeder kreeg. Ze gaan vast uit hun dak als ze Jeremy ‘powerrrrrrrr!’ horen roepen tijdens zijn rijexamen en kijken net zo ademloos toe als ze Richard zien turen naar de streepjes van zijn lichaamslengte op zijn slaapkamermuur en hem telkens ‘shit’ horen mompelen.

Ondertussen echter zullen jullie het moeten doen met de oude vertrouwde formule, wat betekent dat er in de komende zeven weken weer enkele races worden gehouden, supercars in een wolk van rokende banden van uiterst links naar uiterst rechts van je tv zullen slippen en een man in witte jas met een gouden envelop het startschot zal geven voor een heleboel komische en kinderachtige avonturen.

Maak je vooral geen zorgen over voorspelbaarheid, want ik, de meest chagrijnige, zure, het-glas-is-half-leeg regisseur van de tv, zie echt uit naar deze reeks. Natuurlijk zat ik er vreselijk mee in mijn maag toen we in maart weer aan de slag gingen. Ik maakte me zorgen dat we waren opgedroogd, dat mensen zouden doorzien hoe we alles nu wel eens gedaan hadden en dat we maar één kunstje kunnen enzovoorts enzovoorts. Maar toen zag ik op een avond het licht. Niet in de kerk, maar in de O2 Arena. Hammond, May en ik gingen naar een concert van AC/DC en zij, negenduizend jaar oud, gingen nog even furieus tekeer als drie decennia daarvoor. Dan denk je bij jezelf: wat maakt het uit als je maar één kunstje kan zolang je dat kunstje uitermate goed onder de knie hebt en je werkelijk je stinkende best doet als je het uitvoert?

In alle onbescheidenheid kan ik jullie vertellen dat we absoluut ons uiterste best doen. Het vuur dat in ons woedt om jullie fraaie tv te bieden, is nog net zo heftig als in 2002. Leun achterover en geniet van Top Gear 13, oude vertrouwde meuk.

 
Andy Wilman, producer van Top Gear
 

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)