Twee kampen, felle meningsverschillen, onenigheid. Het armzalige resultaat van vele dagen overleg in de laatste maanden van 2012, over welke auto TopGears eretitel Sportwagen van het Jaar mocht dragen. Moet The Stig de knoop doorhakken?

We hebben er maar één verklaring voor. The Stig moet van top tot teen zijn voorzien van een teflon-coating. Dat is de enige uitleg voor de raadselachtige gebeurtenis die zich voor onze ogen afspeelde. In ons midden staat The Stig. Zoals gebruikelijk in een oogverblindend witte overall en smetteloos witte schoenen. Dat terwijl wij hem zojuist toch echt over dikke kluiten vette modder, dwars door een pas geploegd aardappelveld naar ons toe zagen lopen. Wonderlijk.

Elke poging om een conversatie te starten, is bij voorbaat gedoemd. De enige respons is een ongeduldig handgebaar, waarmee The Stig aangeeft dat hij de sleuteltjes wil hebben. En snel. Wie toch probeert hem aan te spreken, kan rekenen op een nors hoofdgebaar en iets dat nog het meest lijkt op een geïrriteerde grom, maar dat laatste is niet helemaal zeker. Het kan ook zijn dat we ons dat alleen maar verbeelden.

De sleutels van de Porsche worden hem na zijn geluidloze eis onmiddellijk toegeworpen. The Stig grist ze uit de lucht zonder zijn ogen van de auto af te wenden. Hij loopt om de Boxster heen, stapt in. Als eerste begint hij allerlei instellingen te veranderen. Dat komt er in praktijk op neer dat alles op scherp wordt gezet, behalve de PMS-tractiecontrole. Die gaat uit. Het toerental loopt op tot zo’n 4.000 tpm en de Porsche vliegt er vandoor, een dikke rookwolk van smeulend rubber achterlatend. In de verte horen we de zescilinder boxermotor jankend opschakelen.

Verschillende razendsnelle rondjes later komt de Porsche krijsend tot stilstand op exact dezelfde plek waar The Stig een paar minuten eerder een paar flinke zwarte strepen op het asfalt achterliet. Het ritueel herhaalt zich met de BMW M135i. Het enige verschil is het geluid. Op het circuit klinkt nu de donkere brom van de zescilinder lijnmotor. Een opvallend contrast met het hoge geluid van de toeren-minnende Porsche boxermotor. The Stig moet zichtbaar harder werken in de BMW, maar toch is hij in staat om zelfs de meest onwaarschijnlijke drifts moeiteloos op te vangen.

Opeens stopt The Stig. Abrupt zet hij de BMW naast de Porsche. Hij stapt uit en dan gebeurt er iets dat we nog niet eerder zagen. The Stig staat stokstijf stil en kijkt in opperste concentratie naar beide auto’s. Zijn gehelmde hoofd schudt nauwelijks merkbaar heen en weer. Dan steekt hij zijn hand weer op en graait andermaal de sleutels van de Boxster uit de lucht.


We begrijpen zijn twijfel. We zijn onderling best gewend aan forse meningsverschillen over welke auto als beste uit een test komt, maar met de BMW M135i en de Porsche Boxster kwamen we er maar niet uit. Ondanks vele uren van verhitte discussie. Toch moest er een knoop worden doorgehakt en om die reden raast The Stig nu ronde na ronde langs ons heen. Hoewel hij meestal snel genoeg op non-verbale wijze kenbaar maakt naar welke auto zijn voorkeur uitgaat, is dat nu niet het geval. Ook The Stig twijfelt. In elk geval bevestigt het ons in het idee dat het bijna ondoenlijk is om een winnaar aan te wijzen.

Natuurlijk lijkt het alsof we appels met peren aan het vergelijken zijn. Aan de ene kant een pure tweezits sportwagen met middenmotor; aan de andere kant een schijnbaar doodnormale hatchback met vier zitplaatsen. Schijn bedriegt, want er zijn meer overeenkomsten dan je denkt. Allebei hebben ze achterwielaandrijving, een zescilinder motor, een top van ruim 250 km/u en een acceleratie van 0 naar 100 km/u in ruim 5 seconden. Beide auto’s zijn ontworpen voor kritische mensen. Autobezitters die naast indrukwekkende prestaties ook topkwaliteit eisen en die hechten aan uitzonderlijke rijeigenschappen, maar ook oog blijven houden voor heel alledaagse eisen, zoals praktisch gebruiksgemak.

'Een grandioos onderstel, een perfect getunede motor en gewelddadige remmen onderscheiden de M135i van z’n 1-serie-broertjes. Het eindresultaat is een auto die bijna alles kan'

Alleen maar staan kijken naar The Stig die rondjes scheurt in de Boxster gaat gauw vervelen, dus na een paar minuten voegt ook de BMW zich weer op het circuit. De M135i is een klein woest monster in vermomming. Een zescilinder 3,0-liter turbo met 320 pk, die er op het eerste gezicht uitziet als een onschuldig lammetje. Het enige waarmee de M135i z’n ware karakter verraadt, zijn de blauwe remklauwen en de speciale lichtmetalen velgen.

Een vermogen van 320 pk in een auto van 1.500 kilo geeft natuurlijk opmerkelijke resultaten. Maar het is niet alleen het vermogen dat noemenswaardig is. Het daverende koppel van 450 Nm, dat uitzonderlijk genoeg al beschikbaar is vanaf 1.300 tpm, maakt de M135i tot een bloedsnelle hatchback waar je toch volledig incognito de weg mee op kunt. Deze testauto is de M135iA, voorzien van achttraps automaat met dubbele koppeling. Die schakelt zo razendsnel dat de acceleratie van 0 naar 100 zelfs ruim onder de vijf seconden blijft. Het basismodel is voorzien van een handgeschakelde zesbak, maar voor slechts 1.000 euro extra zal je wel gek zijn als je niet kiest voor deze geweldige automatische versnellingsbak.


Het is net als surfen. Je kunt met een plank surfen op de golven, je kunt virtueel surfen op het net, maar sinds kort kun je ook surfen in een auto. Op golven van wel 450 Nm hoog blazen we door bochten en stuiven we over heuvels. Werkelijk niets krijgt dit mormel klein. De overheersende indruk die de BMW achterlaat, is dat van een heuse supercar. De minst opvallende supercar ter wereld, dat wel, maar de ervaring is er niet minder om: een enorme motor, een kleine, behendige auto, superieure rijeigenschappen en door zijn kenmerkende achterwielaangedreven BMW-weggedrag ook overrompelend goed in de bochten.

Onder de vochtige omstandigheden op het circuit kwispelt de M135i als een overenthousiaste jonge hond. De kont speelt een heerlijk spel van uitbreken en weer corrigeren. De M135i heeft geen sperdifferentieel. In plaats daarvan wordt in de sportstand een elektronisch systeem geactiveerd, dat door middel van de remmen de werking van een sperdifferentieel imiteert. Op een droge baan is dit systeem aanmerkelijk minder ingrijpend dan een traditioneel sperdifferentieel, zoals we dat in de 1M vinden. Daardoor is het misschien iets minder effectief, maar het stelt je onder natte condities wel in staat om als een slingeraap tekeer te gaan, terwijl het bij droog wegdek doeltreffend genoeg is om je niet in de greppel te laten belanden.

De M135i is een getalenteerde rakker die wat uitrusting betreft tussen de M Sport Styling en de echte M-versie zit. 'M Performance' noemt BMW het. En wat een performance. Een grandioos onderstel, een perfect getunede motor, gewelddadige remmen en nog wat andere zaken die de M135i onderscheiden van z’n 1-serie-broertjes. Het eindresultaat is een auto die bijna alles kan. Meegaander dan de 1M, maar veel capabeler dan je in je stoutste dromen had durven hopen.

De adaptieve stuurbekrachtiging kan af en toe wat verwarrende signalen doorgeven, zeker wanneer je met hoge snelheden een chicane ingaat. Onder bepaalde omstandigheden kan de besturing wat doods aanvoelen en het zou fijn zijn als je iets meer respons kreeg van de voorwielen. Zelfs in de Sport Plus-stand is de M135i redelijk soepel geveerd, maar zolang je jezelf een beetje gedraagt, is de BMW nauwelijks uit koers te krijgen.

Samenvattend: er is in deze prijsklasse geen auto te vinden die meer lol biedt dan de M135i. Een briljant, ruig en duivels straatvechtertje.


Een paar rondjes later dwingt The Stig ons tot stoppen, door de Boxster met geopend portier midden op het circuit te zetten. Met weinig gevoel voor decorum eigent hij zich opnieuw de BMW toe en laat de Boxster met draaiende motor achter. Die kunnen we daar natuurlijk niet laten staan. Zodra je van de M135i overstapt in de Porsche, slaat de verwarring toe. De twee lijken eigenlijk toch in geen enkel opzicht op elkaar. Om te beginnen heeft de 2,7-liter motor van de Boxster geen turbo. De gasrespons is dan ook heerlijk direct en om de Porsche echt op te zwepen moet je voortdurend de rode lijn opzoeken. Wat je mist is het enorme koppel van de BMW, maar de Boxster is vloeiender en het geluid van de jankende boxermotor is verslavend. De versnellingsbak laat zich intuïtief bedienen en voor je het weet, vlieg je over het circuit, met achter je die heerlijk gierende zescilinder. Door de lagere zitpositie en de directere besturing kun je in de bochten veel verder gaan dan in de BMW en hoe meer je de Porsche opzweept hoe beter hij wordt. Zelfs in de krapste bochten is er verbazend weinig onderstuur. Door de plaatsing van de motor is de balans van nature een stuk evenwichtiger en de Boxster zit dan ook echt aan de weg geplakt. Hij laat zich precies sturen waar je heen wilt, terwijl je met de BMW toch wat meer aan het stoeien bent.

'De Boxster is zonder twijfel de auto met de beste configuratie en dynamica, maar we zouden dodelijk beledigd zijn geweest wanneer dat niet het geval zou zijn'

Ook de Porsche Boxster moet het doen zonder sperdifferentieel, maar door het lagere koppel heb je daar geen last van. Het grootste compliment dat we de Boxster kunnen maken, is dat we er rotsvast van overtuigd zijn dat het chassis veel meer vermogen zou aankunnen, ook meer dan de S-versie zou kunnen leveren. Het onderstel van de Porsche is zo uitgebalanceerd dat je er al snel van overtuigd raakt dat er eigenlijk geen situatie te vinden is waar de Boxster geen raad mee zou weten.

Ondanks de overmacht van de BMW wat vermogen en koppel betreft, is de Porsche tot onze verbazing beslist niet langzamer op het circuit. De Boxster laat zich niet van z’n stuk brengen. Zelfs niet met 55 pk en 170 Nm minder dan de M135i. De Porsche heeft een vloeiende, evenwichtige souplesse. Een soort moeiteloosheid die de verhoudingsgewijs plompe BMW niet kan evenaren. Bij de BMW komt het niet vanzelf. Je krijgt de indruk dat je er veel harder voor moet werken, maar er zijn mensen die dat juist prefereren.

De middenmotor van de Porsche is natuurlijk het geheim. De Boxster is daarom op dit moment met afstand de beste sportieve roadster op de markt en we willen bijna zover gaan om te zeggen dat het ook een betere allround sportwagen is dan de BMW. Bijna. We weten het niet zeker en ook The Stig lijkt niet veel verder te komen. Nog nooit hebben we hem zo lang bezig gezien om een oordeel te vellen.


Wanneer de tank van de Porsche vrijwel leeg is gereden en uit de banden van de BMW verdachte stukjes canvas steken, is The Stig klaar. Hij gaat vol in de remmen, springt uit de auto en staat op een afstand naar de BMW en de Porsche te kijken. Dan draait hij zich om en beent met driftige pas weg. Lijkt het maar zo, of zien we daadwerkelijk een pluimpje rook opstijgen van onder het vizier van zijn helm?

We zijn verrast. Aan het begin van deze dag waren we er stilletjes van overtuigd dat The Stig – ondanks de kwaliteiten van de BMW – toch de voorkeur zou geven aan de pure rijeigenschappen van de Boxster. Maar de Porsche wint deze test niet en dat ligt aan het ontbreken van een verrassingselement. Als er al iets op de Boxster valt aan te merken, dan is het dat ie niet verrassend is. Niet zo verrassend als de M135i. Wat we van de Boxster zien, is wat we eigenlijk van iedere Porsche verwachten. De Boxster is op dit moment onbetwist de beste roadster. Het is zonder twijfel de auto met de beste configuratie en dynamica, maar het probleem is dat we dat eigenlijk al hadden ingecalculeerd. We zouden zelfs dodelijk beledigd zijn geweest wanneer dat niet het geval zou zijn. En laten we eerlijk zijn: voor die ongelooflijk knappe Porsche-techniek betaal je dan ook een forse prijs. Ruwweg 10.000 euro meer dan je neertelt voor de BMW en dan gaan de zaken er toch een beetje anders uitzien. Zelfs de basisuitvoering die we reden, kost haast 10.000 euro meer dan de M135iA en dat is wel een heel fors verschil.

Denk niet dat we gemakshalve de goedkoopste auto de versierselen maar omhangen, want de prijs is beslist niet de enige reden waarom we de BMW prefereren. Dat doen we omdat de M135i ons totaal overrompelt en veel meer biedt dan we hadden verwacht. De M135i zorgt er ook voor dat er een paar hardnekkige vooroordelen over BMW sneuvelen. Misschien wel het belangrijkste cliché dat struikelt, is dat BMW’s altijd het duurst zijn. Ditmaal dus niet. Toegegeven: de prijs die je neertelt voor de BMW is natuurlijk te hoog om ‘m goedkoop te noemen, maar in vergelijking met de Porsche zou je dat haast wel doen. Voor de prijs van een basisuitvoering van de Boxster heb je een compleet uitgeruste M135iA.

Onze laatste overweging is het praktisch gebruiksgemak. Kijk achteloos, en je ziet een doodnormale 1-serie staan. Maar dan wel eentje die in staat is om de eigenaren van veel duurdere supercars een pijnlijk minderwaardigheidscomplex te bezorgen. De M135i is bloedsnel, maar niet allesverzengend. Ruig en toch uitgebalanceerd. Een echte sportauto, maar wel eentje waar je ook je oma in mee kan nemen. In een strijd om alles of niets pakt de BMW de prijs.

De M135i is een van de beste auto’s die BMW momenteel maakt en dat zegt eigenlijk alles. Deze ongelooflijke, onwaarschijnlijke en toch alledaagse auto is daarom de verrassende en verdiende winnaar.


BMW M135i



Prijs: € 53.670 (NL) / € 41.000 (BE)

0-100: 5,1 sec. (handgeschakeld)

Top: 250 km/u (begrensd)

Verbruik: 1:10,4 (gemiddeld)

CO2: 188 g/km

Gewicht: 1.500 kg

Motor: 2.979 cc benzine, zescilinder lijn; turbo, motor voorin

Vermogen: 320 pk bij 5.800 tpm

Koppel: 450 Nm bij 1.300 – 4.500 tpm (plus overboost)

Transmissie: zes versnellingen handgeschakeld, achterwielaandrijving



 



Porsche Boxster



Prijs: € 64.434 (NL) / € 50.336 (BE)

0-100: 5,8 sec. (handgeschakeld)

Top: 264 km/u (begrensd)

Verbruik: 1:12,2 (gemiddeld)

CO2: 192 g/km

Gewicht: 1.385 kg

Motor: 2.706 cc benzine, zescilinder boxer, middenmotor

Vermogen: 265 pk bij 6.700 tpm

Koppel: 280 Nm bij 4.500 – 6.500 tpm

Transmissie: zes versnellingen handgeschakeld, achterwielaandrijving

Reacties