Topsnelheid van de Bugatti Chiron Sport halen

Snelheid is relatief. Als je afgelopen zomer ergens met het vliegtuig heen bent geweest, dan ben je met dik 250 km/u over een startbaan gegaan, en heb je een broodje zitten eten terwijl je 900 km/u ging. Menigeen zal ook het toilet hebben bezocht bij die snelheid – gefeliciteerd. Het mag duidelijk zijn: onze perceptie van snelheid wordt bepaald door de omgeving. Maar op de grond vertegenwoordigt snelheid een zekere waarde. We leven immers in een wereld waarin mensen graag tegen hun buurman willen kunnen zeggen: ‘De mijne is sneller dan de jouwe.’ De Bugatti Chiron Sport heeft een geclaimde (begrensde) top van 420 km/u. Tot op heden heeft niemand die niet tot het Bugatti-ontwikkelingsteam behoort die top gereden in een Chiron. Mijn taak is het, namens TopGear– als ik althans mijn training met goed gevolg weet te doorlopen – om dat magische getal te halen op Bugatti’s geheime Ehra-Lessien-testcircuit, net buiten Wolfsburg in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Waarom ik, waarom een willekeurige redacteur van TG? Nou, simpel: als een ex-tractorchauffeur van middelbare leeftijd het kan, dan kan iedereen het.

Michal Kutina

Om toegang te krijgen tot de Schnellbahn, met een recht stuk van 8,5 kilometer, moet ik allereerst de Supersport-cursus met goed gevolg afleggen – het hoogste niveau waaraan een testrijder of andere bestuurder kan moeten voldoen binnen de VW Groep. Bij de veiligheidshekken word ik opgewacht door Michal Kutina, de trainingsbaas op Ehra, en nadat we een Audi R8 van de parkeerplaats hebben gehaald, zetten we koers naar de Schnellbahn voor mijn eerste kennismaking met dit legendarische, hellende circuit. Michal is duidelijk niet van plan om tijd te verspillen, trapt het gas van de R8 in en gaat met 200 km/u door de kombocht. Bij die snelheid bestuurt de auto zichzelf aan de bovenkant van de baan – wat Michal graag demonstreert door zijn beide handen van het stuur te halen en een gesprekje met me aan te knopen. We komen van het hellende stuk, de kombocht – de zogeheten banking – en rijden de middelste baan op, waar hij accelereert tot de top van de R8: 331 km/u. ‘Zie je? Makkie. En in een Chiron is het nog makkelijker – in een Chiron kun je bij 400 km/u een dutje doen.’ ‘En bij 420 km/u?’ vraag ik bedeesd. ‘Komt goed’, antwoordt hij koeltjes. ‘En gaat er wat fout, probeer de auto dan niet op te vangen, rem gewoon zo hard als je kunt, meteen, dan zou je binnen de vangrails moeten blijven. Wie dat advies volgt, is veilig. Iemand die dat niet deed, eindigde in het ziekenhuis en de auto lag in twee stukken. Toen ik hem opzocht om te vragen wat er was gebeurd, zei hij dat hij dacht dat hij de auto wel kon opvangen.’

Met die blije tijding stap ik in de R8

Ik ga de baan op, richting het laatste stuk van het rechte eind en dan de kombocht in met 200 km/u. Naarmate de helling toeneemt, doen de krachten dat ook; de besturing zet zich vast in de bocht, zodat de R8 zichzelf bestuurt, op een soort analoog-autonome manier. De zogeheten wall of death is anderhalve kilometer lang en het voelt zelfs bij 200 km/u aan als een eeuwigheid om dat eind af te leggen. Dan zie ik de uitgang, schakel een paar keer terug, draai de dik 9 kilometer lange gebogen sectie op, en laat de auto accelereren. ‘Let op de dennennaalden in de buitenbaan – die kunnen effect op je grip hebben’, waarschuwt Michal. ‘Bij de snelheden van een Chiron wil je alle rommel op de rijbaan zien te vermijden.’ Driehonderd, dan vier, en de Bugatti Chiron Sport accelereert nog steeds hard genoeg om je organen te herschikken We schieten de banking aan de andere kant op, komen er weer uit en vuren de R8 af op het 8,5 kilometer lange, lijnrechte stuk asfalt. Het is een heldere, warme dag en in de verte zien we een luchtspiegeling. De R8 accelereert aanvankelijk heel snel, maar boven de 300 km/u krijgt hij duidelijk last van de luchtweerstand. Uiteindelijk komen we op de afgemeten 331 km/u. Er staat een zuchtje wind, zoals we zien aan de windzakken langs het circuit, en ik voel dat de richting van de auto erdoor wordt beïnvloed – je moet ’m telkens een beetje corrigeren. Ik ga van het gas, de kombocht in, en het voelt alsof we kruipen.

‘Ik wil dat je een hele ronde op topsnelheid gaat’

‘Als we aan het eind van de banking komen,’ zegt Michal, ‘wil ik dat je een hele ronde op topsnelheid gaat – je moet de hele tijd maximaal hard rijden.’ Braaf accelereer ik tot 331 km/u en leid de R8 door de continue, negen kilometer lange bocht naar links. De auto leunt tegen de banden, de vibraties zijn zo sterk dat het je een beetje afleidt van het sturen. Bij 331 km/u moet je door die krachten heel precies sturen om de R8 binnen de lijntjes te houden. Ik concentreer me op de verte, kijk naar de windzakken en corrigeer de zijwind door heel voorzichtig bij te sturen. ‘Oké, dat gaat goed’, zegt Michal, ondertussen zijn telefoon checkend. Ik veronderstel dat dat testrijderstaal is voor ‘prima gedaan, je bent een natuurtalent’. Zo verlaat ik Ehra, rijd in een huurautootje in slowmotion naar mijn hotel en geniet daar van een diner voor winnaars: bier en Currywurst.

Het stappenplan van Andy Wallace

De volgende dag ben ik terug. Aan de horizon zie ik stormwolken, de wind is aangewakkerd tot ruim 30 km/u. De windzakken heb ik niet meer nodig – nu zie ik aan de boomtoppen naast het rechte eind wel dat het waait; ze staan te zwieren. In de pitstraat staat een Bugatti Chiron Sport. Gelukkig staat Le Mans-legende Andy Wallace ernaast om me te helpen met de voorbereiding en me door de ronde op hoge snelheid te gidsen. Terwijl de gezondheid van de Bugatti wordt gecheckt door slimmeriken met grote voorhoofden en laptops, installeren Andy en ik onszelf in de auto en doorlopen de te volgen procedure die moet leiden tot de topsnelheid. Stap één: je krijgt een speciale high-speed-sleutel en steekt die in een contact links van de bestuurdersstoel. Stap twee: breng de Chiron op temperatuur door middel van een vriendelijk rondje op het circuit à 200 km/u. Stop en zet de Bugatti Chiron Sport in standje Park. Draai aan de sleutel voor de high-speed-modus zodat a) de spoiler draait om de luchtweerstand te verminderen, b) de rijhoogte minder wordt, c) de bandenspanningsmonitoren waakzamer worden, en er d) allerhande andere gecompliceerde dingen gebeuren. Stap drie: rijd voorzichtig weg zodat je de tractiesystemen niet activeert, want dan schakelt de high-speed-modus meteen weer uit (dat is nog niet zo eenvoudig met 1.500 pk onder je rechtervoet). Je rijdt rustig naar de banking met 200 km/u terwijl je goed op de windzakken let, je raakt de rem niet aan (want dan schakelt de high-speed-modus uit), komt uit de kombocht, en hoppa.

Makkie. Of niet.

Elke keer als we van de banking gaan, lijkt de Bugatti Chiron Sport te voelen dat er iets niet helemaal perfect is en schakelt de high-speed-modus uit. Terug naar de pit. Mannen met laptops stellen vast dat het systeem de -bandenspanning te laag vindt, wat komt door de koele lucht die over de banden wordt geleid nadat ze warm zijn geworden in de kombocht. Om veiligheidsredenen zegt de Bugatti dan dat een high-speed-ritje er even niet in zit. De banden worden harder opgepompt, simpel, en daar gaan we weer.

‘Driehonderd, dan vier, en de Chiron accelereert nog steeds hard genoeg om je organen te herschikken’

Nu is de Chiron blij en gebruikt hij al z’n 1.500 pk’s – hij vuurt ons af richting de horizon. Tweehonderd wordt driehonderd – de acceleratie is enorm. Driehonderd, dan vier, en de Bugatti Chiron Sport accelereert nog steeds hard genoeg om je organen te herschikken. Hij lijkt zich op te maken om de luchtspiegeling aan de horizon te doorboren. De gestreepte lijntjes op het asfalt zijn een doorgetrokken streep geworden. Bij 400 km/u raken we De Hobbel, een verandering van wegdek op de Schnellbahn die, bij normale snelheid, de auto even een tikje geeft. Bij Chiron-achtige snelheden – in de weinig-luchtweerstands- en hoge-snelheidsmodus – worden we erdoor gelanceerd. De Bugatti wiebelt even als we landen, maar Andy’s instructie vooraf was luid en duidelijk (‘blijf op het gas’), en dus doe ik dat.

We denderen door richting horizon, de snelheid is meedogenloos

Nu ik De Hobbel heb overwonnen, voluit gas geef en de snelheid nog steeds stijgt, krijg ik meer vertrouwen – vooral als ik naar Andy gluur, die er niet uitziet alsof hij met witte knokkels zit te wensen dat er zich een rempedaal bij zijn voeten bevond. Bij 410 km/u wordt de luchtdruk bij het bestuurdersraampje zo hoog dat het een fractie opent, waardoor het geluid en drama meteen toenemen. Bij 415 km/u kijk ik van de snelheidsmeter op naar de horizon en zie de kombocht uit de luchtspiegeling opdoemen. 418, dan 421. Zelfs bij deze snelheid is de Chiron stabiel genoeg voor een snelle high-five met je passagier. Tijd om rustig aan, heel voorzichtig van het gas te gaan. Ik haal weer adem. Hùh? Dan moet ik mijn adem best lang hebben ingehouden. Andy lacht. ‘Potdomme, goed man’, zegt hij. ‘Ik heb nog nooit naast iemand gezeten die zo hard reed.’ We komen met twee keer de Nederlandse maximumsnelheid op de banking, en het voelt aan alsof we kruipen. Omdat ik het rempedaal lichtjes heb aangetikt, is de Bugatti Chiron Sport van de high-speed-modus teruggesprongen in de ‘reguliere’ hypercar-modus. De auto is niet in het minst van slag geraakt door het hele proces – de temperaturen zijn goed, en op de basis in de pit stelt de crew vast dat er ook niets mis is met de bandenspanning.

Nu een solo-ritje?

Het team is wel heel erg complimenteus over mijn ritje, maar de realiteit is uiteraard dat dit getuigt van een sterk staaltje techniek van Bugatti en weinig te maken heeft met mijn rijstijl. Iedereen lacht en is blij – totdat ik het in mijn hoofd haal om negen ongewenste woorden te uiten. ‘Hé, kan ik het nu een keer alleen proberen?’ Moeilijke gezichten; er wordt even in het Duits gediscussieerd. Klinkt niet goed. Maar ondanks mijn bedenkingen en hun gefronste wenkbrauwen krijg ik groen licht. Ik herhaal het hele proces – maar nu zonder dat er een man naast me zit die verschillende snelheidsrecords in handen heeft, en wetende dat de banden al een keer hard hebben gewerkt.

Richting de kombocht zie ik dat de windzak nu gestrekter staat, als je dat tenminste zo zegt. Terwijl ik dat feit verwerk, bijstuur, terugschakel naar z’n zes en dan z’n vijf, komt de horizon in beeld, concentreer ik me op de verte, en vloer ’m. De acceleratie van een Chiron maakt altijd weer indruk; we vliegen langs de pitstraat en over De Hobbel. De Chiron kermt in de aanwakkerende wind, iets wat ik in mijn broek voel via mijn stoel, en ik stuur zo voorzichtig bij als je maar kunt – niet door mijn handen te bewegen, maar door er één tegelijk aan te spannen. Langer dan een minuut volgas gaan in een Bugatti Chiron Sport is echt een ontzagwekkende, zelfs onthutsende ervaring. En hoewel ik word gedwongen me te concentreren op de verte en tegelijkertijd in de gaten moet houden of de auto ook maar een millimeter van richting verandert, kan ik tijdens deze tweede rit veel meer genieten van de snelheid en van de gelegenheid, ik kan de intensiteit nu drinken, luisteren naar z’n geluid, letten op de techniek.

Er verschijnen wederom vreemde cijfers op de snelheidsmeter

400, 406, 412. Maar dit keer voel ik windvlagen tegen de neus van de Chiron beuken, en dat doet me vermoeden dat ik niet een zo hoge snelheid zal halen als daarstraks. Ik begin daarom in mijn hoofd wat feiten en cijfers te verzamelen: de lengte van de baan voor me, de afstand tot ik moet gaan remmen en het feit dat ik op topsnelheid elke 9 seconden een kilometer af leg, terwijl de motor 60.000 liter lucht per minuut naar binnen zuigt. En het feit dat, door toedoen van de rotatiekrachten, de banden in het midden uitzetten, waardoor ze aanzienlijk heter worden en de kans op ongelukken exponentieel toeneemt. Een Chiron op topsnelheid is – behalve al het andere – ook een soort op hol geslagen rekenmachine.

De tijd vertraagt terwijl de Chiron zich van 412 naar 416 klauwt. Maar dan, alsof er een gat in het ruimte-tijdcontinuüm wordt geboord, vindt de auto ineens meer snelheid, en rijd ik net als voorheen ineens weer 421 km/u. Ik ben door het dolle heen, en probeer zo geconcentreerd mogelijk om de kombocht niet te gebruiken als een lanceerplatform richting Wolfsburg. Daardoor mis ik het moment dat ik 423 km/u haal – in alle opwinding blijf ik nog een paar seconden vol op het gas gaan, de pure snelheid absorberend. Maar de datalogger stelt het later vast: ik reed toch zeker 423 heuse kilometers per uur.

De Chiron blijft stoïcijns. Ik niet

Ik heb wel even een momentje nodig om tot me te laten doordringen wat er zojuist is gebeurd. Snelheid mag dan wel relatief zijn, maar 423 km/u is geen rijden meer – dat is vliegen, dat is het besturen van een stuk techniek waarvan ieder element in perfecte harmonie moet samenwerken met ieder ander onderdeel, want anders haal je die snelheid niet. Wanneer het werkt, wanneer het allemaal samenkomt en je op de horizon afstevent met een nagenoeg onbegrijpelijke snelheid, dan zijn er weinig zaken op aarde die lekkerder zijn. Ik rijd de pitstraat in, euforisch; ik voel me bevoorrecht dat ik heb mogen proeven van wat de Chiron kan. Dan zinkt het besef in dat ik de top heb bereikt – vanaf dit moment ben ik de snelste journalist ter wereld. Rustig terugrijdend naar de pitstraat leg ik me alvast maar neer bij het feit dat mijn leven vanaf nu best langzaam zal aanvoelen. Maar dan wordt duidelijk dat deze toprit op topsnelheid eigenlijk alleen maar een warming-up was voor de recordronde van de Chiron Super Sport. Tja, eigenlijk is alles -natuurlijk relatief.

De dikke Bugatti in cijfers

15 liter Op topsnelheid drinkt de Chiron 15 liter benzine per minuut. Dan is de tank (à 100 liter) in minder dan 7 minuten leeg 30 voetbalvelden Om de emissies binnen de perken te houden, heeft de Chiron zes katalysatoren, met een gezamenlijke actieve oppervlakte van meer dan 30 voetbalvelden 60.000 liter Bij 420 km/u zuigt de motor van de Chiron 60.000 liter lucht per minuut naar binnen 44 gram – 132 kilo De bandenspanning- en bandentemperatuur­sensor weegt bij stilstand 44 gram; op topsnelheid is dat door toedoen van rotatiekrachten maar liefst 132 kilo 800 liter De koelpomp zorgt ervoor dat 13,3 liter vloeistof per seconde in het systeem rondgaat: dat is 800 liter per minuut. Met dat tempo zou je een doorsnee ligbad in amper 12 seconden vullen 9 seconden Bij 423 km/u rijdt de Chiron in minder dan een seconde over de lengte van een voetbalveld. In 9 seconden is hij een kilometer verder

423 km/u rijden in een Bugatti Chiron Sport