Voor mij staken er dit jaar twee auto’s boven alle andere uit: de Porsche 911 GT3 en de Lamborghini Huracán STO. Ik wil die laatste hier toch even een eervolle vermelding geven omdat ie zo ontzettend opwindend is om te rijden – ik werd echt door ’m verrast. Het is echt zo’n auto die je laat voelen dat je leeft. Hij is fantastisch gebalanceerd, en die motor – wauw.
Maar de Porsche 911 GT3 is mijn winnaar. Wat is het toch met Porsche en deze auto’s? Ze zijn voor mij de essentie van het bedrijf. Porsche is op dit moment erg indrukwekkend bezig, want ze gaan als een trein op het EV-front, en dan heb je nog de Cayenne Turbo GT.
Daar heb ik totaal geen interesse in, maar het schijnt dat ie ongelooflijk goed rijdt. Je zou denken dat zulke zaken afleidend werken, maar tussen dat alles door bouwt Porsche dan ook nog een klein autootje genaamd de GT3. Ze maken ze niet vaak, maar elke keer is het een absolute home-run.
Je zou denken dat er inmiddels misschien wat zelfgenoegzaamheid bij komt kijken, want zeg zelf: als Porsche gewoon de vorige GT3 opnieuw lanceerde, zouden ze in een mum van tijd elk exemplaar hebben verkocht – twee keer. Maar met elke nieuwe generatie neemt deze auto weer een forse stap. Hoe ze het voor elkaar hebben gekregen om er een nieuwe voorwielophanging met dubbele wishbones in te persen, zal ik nooit weten. Het is enorm, enorm indrukwekkend.
Ik zou zelf gaan voor het Touring-pakket zonder de achtervleugel, omdat ik vind dat je een auto als deze elke dag moet gebruiken. Mijn 991 GT3 heeft inmiddels 76.000 kilometer op z’n teller, maar zoveel mensen laten ze alleen maar in de garage staan… Hup, naar buiten en rijden met dat ding!
