Everrati Land Rover review: Ruige EV-plezierklassieker

Het lijkt tegenwoordig soms wel alsof iedereen klassiekers uit hun veilige rustplaatsen jaagt om ze op te knappen en er vervolgens elektromotoren in te schoenlepelen. Er is een patroon: je begint met een oude auto die een tweede leven zou kunnen gebruiken en mikt er een aandrijflijn in die je uit het trieste binnenste van een afgeschreven Tesla hebt geplukt. Gefeliciteerd, je bent zojuist je eigen autobedrijf begonnen.

Als je probeert er een serieus bedrijf van te maken, kun je het best een klassieker van de B-categorie pakken. Dan zijn mensen minder overstuur als je de zaag erin zet. Als je nog serieuzer bent, ontwikkel je je eigen aandrijflijn en zoekt een betrouwbare bron om accu’s van te betrekken. En wellicht trek je zelfs een paar ingenieurs aan van de gevestigde autofabrikanten om je te helpen de auto’s ook echt goed te laten rijden. Dat is wat Everrati met deze klassieke Land Rover heeft gedaan.

Gebruik de minder geliefde modellen

Je kent het bedrijf uit Oxfordshire, dat in 2019 door Justin Lunny en Nick Williams werd opgericht, misschien van de ‘upgrades’ die het aan de 911 heeft doorgevoerd. De Porsche was een makkelijke keuze omdat iedereen er iets mee doet en er een grote markt voor is. Maar ook omdat iedereen verschillend tegen de diverse modellen aankijkt. Everrati is vastbesloten alleen 964 Tiptronics te verbouwen. Die waren altijd al een beetje de Ringo (als in: niet de John, Paul of George) van de 911-wereld.

Je kunt je echter vast voorstellen dat het nog niet zo eenvoudig was om te besluiten welk model moest volgen. Er moeten er voldoende te krijgen zijn, ze moeten nog redelijk geliefd zijn en een onbelangrijke motor hebben die niemand zal missen.

Een tweede leven voor de Everrati Land Rover

Als je er op die manier over nadenkt, is de Land Rover Serie IIA een logische keuze. Je geeft een tweede leven aan een auto die misschien ergens stond te verstoffen, en waarschijnlijk woonden er een paar geiten in. Van dit soort projecten kunnen de klassiekerpuristen, de Brigade der Matching Numbers, nog wel eens hevig overstuur raken. En je kunt vragen stellen bij het gebruik van de auto dat de nieuwe eigenaar voor ogen heeft. Maar stadsauto of mobiele cocktailbar bij bruiloften – elke oude auto die op deze manier een leven tussen de geiten bespaard blijft, is er één. Dat lijkt ons hoe dan ook pure winst.

Maar hoeveel kun je van een oude auto vervangen, verplaatsen of oppoetsen tot een onwaarschijnlijke glans voordat hij niet meer is wat hij ooit was? Het moet behoorlijk verleidelijk zijn om, als je toch aan het elektrificeren bent, meteen wat ‘onvolkomenheden’ van het oorspronkelijke ontwerp weg te Photoshoppen. Daar heeft Everrati wonderwel weerstand aan kunnen bieden. Zeker, er zijn opties – zo kun je de trommelremmen laten vervangen door schijven, en dure audiosystemen en stuurbekrachtiging laten installeren.

Delen van het karakter blijven behouden

Wij rijden de eigen ontwikkelingsauto van Everrati, gelukkig. Een machine waarin de veranderingen zijn bepaald door de ingenieurs, en niet door de vluchtige wensen van de snel groeiende rij mensen die wachten tot ze hun nieuwe speeltje achter in de garage kunnen parkeren. Eerlijk gezegd rijdt ie vreselijk: hij is lawaaiig, ongeraffineerd en zwalkt over de weg, over elk hobbeltje hupsend als een pasgeboren lammetje. Manoeuvreren bij lage snelheden is loodzwaar en de trommelremmen zijn een ramp. Je moet de plek waar je wilt stilstaan een paar honderd meter eerder plannen dan je van een andere auto gewend bent. Everrati heeft het vermogen bewust beperkt tot 150 pk en het koppel tot 300 Nm – meer zou onverantwoord zijn.

Maar deze geüpgradede klassieke Land Rover is juist daarom zo glorieus. Complimenten aan Everrati dat ze dat aspect van het karakter van de auto behouden hebben. Hoewel er schijfremmen en sterkere regeneratie voorhanden zijn, is het interessant om te zien hoe de saaie kunstmatigheid van modern elektrisch rijden verlevendigd kan worden door het te koppelen aan de ruigheid van vroeger tijden. Deze jongen hóéft de rest van zijn leven niet te slijten als troetelklassieker, maar kan ook weer gaan doen wat ie het beste kan – eigenlijk alles, zo’n beetje. Het is een klasseloze machine, die je altijd een glimlach zal bezorgen.

De Everrati is nog een echte Land Rover

Het interieur is met smaak en respect geüpdatet, uiteraard. De leren bekleding van de stoelen is vernieuwd, en ze zijn nu voor en achter van verwarming voorzien (nog steeds een klapbankje achterin, maar als je het lief vraagt, kunnen er ook fatsoenlijke stoelen in – niets is te veel moeite). Je hebt de keus om alles zoveel mogelijk te laten als het was of het te upgraden. Airco kan, bijvoorbeeld, maar als je liever de oude vertrouwde flap onder de voorruit wilt – geen probleem. Je zou trouwens kunnen restaureren tot je een ons weegt, de wind zal altijd vrij spel blijven hebben door de kieren en spleten in de carrosserie.

Als je je afvraagt of de terreinvaardigheid van de Series IIA niet lijdt onder de elektrificatie: geen zorgen. Alle zaken die met de vierwielaandrijving te maken hebben, zitten er nog; het is alleen de motor die is vervangen. Zo heeft het rijden ondanks de moderne aandrijving nog steeds een ruig randje. En als de weg stopt en de lol begint, zul je nog altijd met de originele pookjes moeten kiezen voor hoge of lage verhoudingen en tussen twee- en vierwielaandrijving. Sterker: afgezien van de meer voor de weg bedoelde Michelins is de auto grotendeels zoals ie hoort te zijn. De grovere offroad-banden werden te lawaaiig bevonden voor de stille elektromotor, wat opmerkelijk is, omdat deze ook niet bepaald fluisterstil is. Everrati heeft een kleine digitale interface op het dashboard aangebracht, zodat je kunt zien wat de elektromotor uitspookt. Maar verder zijn alle knoppen en poken de oude, wat helpt je dat klassieke gevoel te geven.

De prijs van de Everrati Land Rover

Everrati’s ‘nieuwe’ versie van de Land Rover Series IIA is beslist niet goedkoop. Maar zeker gezien de aandacht voor detail krijg je wel waar voor je geld en blijft die waarde ook behouden. Hij gaat je minimaal 150.000 pond kosten, en dan kun je nog behoorlijk losgaan met de opties, wat de meeste klanten ook doen. Wij zouden de optielijst waarschijnlijk in zijn geheel links laten liggen, maar wat weten wij nou helemaal van de voorkeuren van de rijken der aarde? Everrati zegt dat één klant alleen al een bedrag van vijf cijfers aan audiospul heeft besteld – dan hoef je zelfs die banden niet meer te horen.

Er gaat al veel werk in de auto zitten voordat je zelfs maar kunt denken aan snuisterijen. Zo haalt Everrati elke originele auto compleet uit elkaar en behandelt, restaureert of vervangt elk denkbaar onderdeel. Het chassis wordt gegalvaniseerd en verzinkt om roest zoveel mogelijk buiten de deur te houden. De enige reden dat deze nieuwe LaRo ooit nog in een schuur aangetroffen zou kunnen worden, is dat de eigenaar zonder stroom kwam te zitten. Wat met een 60-kWh accu die het 200 kilometer volhoudt niet eens zo’n kunst is.

Is het ’t allemaal waard? Dat zou je de nieuwe eigenaren moeten vragen. Dit is het soort spul dat je met je hart koopt, hoewel je verstand wel een handje geholpen wordt door het emissievrije rijden en de afwezige brandstofkosten. Dakje eraf op een zonnige dag, zoemend door de modderige geulen of gewoon door de stad, zal deze auto van elk ritje een ervaring maken. Het mag dan oude wijn zijn, in oude zakken – nieuwe zaken kun je er nog altijd mee doen.