Italdesign Lucciola moest de nieuwe Fiat 500 worden

Automobiele iconen zijn lastig. Ze hebben een legendarische status en ze zijn een nachtmerrie om te vervangen. Denk maar eens aan Fiat. Die hielden de oude 500 twintig jaar in productie omdat ze geen idee hadden hoe het succes ervan te evenaren. Laat staan overtreffen. Ja, Fiat deed het goed met kleine auto’s: de 126 kon echt wel een potje breken in 1972, de Panda uit 1980 was een succes en de Cinquecento van 1991 kreeg best lovende kritieken. Maar iconen als de 500 waren het niet.

Voor de Autoshow van Turijn in 1992 nam de Italiaanse Automobiel Associatie het heft in eigen hand door een competitie uit te schrijven voor lokale ontwerpstudio’s. De opdracht: ontwerp een moderne opvolger voor de originele 500. Ontwerphuis Italdesign van de beroemde ontwerper Giorgetto Giugiaro bedacht de ID Cinquecento. Niet té retro, met een stoffen dak en deuren die leken op die van de oude Fiat 500. Een leuke knipoog. Het model was trouwens van klei, op ware grootte, en men was er zo mee in z’n nopjes dat ze een echt werkende versie bouwden.

Het werkende model kreeg de naam Lucciola

Die ze lieten zien op de Autoshow van Bologna, nog geen jaar later, onder de naam Lucciola. Italiaans voor vuurvlieg. Het dak van dit geinige autootje kon in twee delen worden opgevouwen zodat je of een zonnedak, of een cabrio kon creëren. In dat laatste geval verdween een deel van het dak in de kofferklep van de Italdesign Lucciola. Dat zien we nu wel vaker, maar in die tijd was het echt iets nieuws.

Natuurlijk was de Italdesign Lucciola ontworpen als fun-auto, maar hij droeg ook een serieuze eco-boodschap uit. De koets was van aluminium en gerecyclede kunststoffen – allemaal flink lichter dan klei – en hij had een heuse elektrische range-extender waarmee je bijna 50 kilometer kon rijden. Daarna sprong een tweecilinder diesel bij, goed voor bijna 8 (!) pk, waarmee je gerust nog eens 800 kilometer verder kwam. Ruig tapijt in behoorlijk blauw fleurde het interieur op en er hing een soort rugzakje aan het dashboard om je spulletjes in te bewaren. Handig om je klokhuizen in te verzamelen tijdens je eco-vriendelijke roadtrip.

De Italdesign Lucciola werd de Daewoo Matiz

Mocht je denken, goh, dit ding lijkt wel heel veel op een Daewoo Matiz: dat klopt. Want toen Giugiaro contact met Fiat opnam, kreeg hij een dikke no grazie te horen, waarna ie een belrondje deed naar andere fabrikanten. En Daewoo, in die tijd tuk op alles wat Europees design was, slecht gekopieerd of niet, hapte toe. Met een flinke zak geld. En bracht de auto niet lang daarna in productie.

Maar helaas, ook de Matiz werd geen icoon, zoals dat ook de Cinquecento niet gelukt was. En wat denk je: de oplossing bleek uiteindelijk te liggen in het opblazen en gladder strijken van het originele 500-ontwerp. Om ’m vervolgens gewoon weer 500 te noemen. Klus geklaard.