Mazda RX-8 vs Mazda MX-30

Een RX-8? Die heb ik al in tijden niet meer gezien

Wij ook niet. Hoewel de RX-8 in zijn hoogtijdagen een redelijk populaire auto was, heeft de kleine Mazda, sinds ie in 2010 uit de verkoop werd gehaald, een bedenkelijke reputatie gekregen. Hij zou lastig in topvorm te houden zijn. En olie drinken met hetzelfde gemak waarmee de meeste andere auto’s benzine tot zich nemen. Tegenwoordig kosten ze bijna niks meer, maar dat is omdat ze je serieuze knaken gaan kosten om te onderhouden. Daarbij: het risico dat ie kapotgaat is vrij groot.

Wat is het probleem dan?

Zijn motor, precies het onderdeel dat de auto zo bijzonder maakt. De RX-8 was de laatste Mazda die een rotatiemotor meekreeg, een technologie die zo’n beetje synoniem is geworden aan Mazda en die tien jaar geleden door de steeds strenger wordende emissie-eisen vakkundig de nek om is gedraaid. Al is Mazda alweer een tijdje aan het praten over het reïncarneren van de rotatiemotor als range-extender voor hun eerste vol-elektrische auto, de MX-30.

Goed nieuws!

Zeker. Vooral omdat rotatiemotoren klein, lichtgewicht en smeuiig zijn vergeleken met conventionele verbrandingsmotoren, en dus bij uitstek geschikt voor dit soort toepassingen. En ook omdat de MX-30 schrééuwt om een groter bereik. Mazda zegt dat je er 200 kilometer mee zou moeten kunnen halen, maar in de praktijk komt dat vaak neer op minder dan 160 kilometer.

Hoe is die rotatiemotor als, eh… motor?

De MX-30 weegt bijna 400 kilo meer dan de RX-8, heeft 80 pk minder en doet er drie seconden langer over om 100 km/u vanuit stilstand te bereiken. Maar meestal voelt hij, door dat onmiddellijk aanwezige koppel van de elektromotor, veel sneller aan. De 231 pk’s van de RX-8 zijn er pas als je tegen de rode lijn aan zit, en het koppel is maar 211 Nm. Hij is dus hilarisch als je hem hard rijdt, als je hem kunt uitwringen, maar de rest van de tijd is het verdomd hard werken.

Als je de aandrijflijn buiten beschouwing laat, lijken deze twee dan op elkaar?

Nee, niet echt. De RX-8 is echt vermakelijk, op een ouderwetse ‘achterwielaandrijving in een coupé’-manier. Hij heeft een prachtige balans, is wendbaar en stuurt met echte precisie. Dat de MX-30, dertien jaar jonger dan deze specifieke RX-8, beter stuurt en rijdt dan de meeste andere betaalbare EV’s, is zonneklaar – Mazda doet daar altijd extra zijn best voor. Er is echter nog iets anders vrij duidelijks dat deze auto’s aan elkaar bindt…

Die deuren, zeker?

Ja, en zijn dat niet meteen de coolste die je ooit hebt gezien? Oké, niet vanuit praktisch oogpunt, wat in de RX-8 minder een probleem was dan in de MX-30, door het soort auto’s dat ze nu eenmaal zijn. Maar om naar te kijken en te bedienen: heerlijk. De hendeltjes waarmee je ze moet openen lijken zó op elkaar – het zou ons niet eens verbazen als ze hetzelfde onderdeelnummer hadden.