Waarom deze Veyron een Volkswagen-sleutel heeft

Drie unieke Bugatti’s – de EB110 die in ’94 op Le Mans reed, een zilveren EB110 (de enige andere raceversie) die in 1995 meedeed aan de 24 Uur van Daytona, en een bijzondere Veyron – zijn in het bezit van één man. Binnenkort lees je hier het volledige verhaal (of scoor even TopGear 178). Voor nu gaan we het even hebben over deze man, zijn unieke Veyron, en waarom de auto letterlijk een Volkswagen-sleutel heeft.

De Bugatti-verzamelaar (die liever anoniem blijft) werd besmet met het EB110-virus toen hij ooit een keer in Wenen bij een dealer in een exemplaar ging zitten. Hij was toen zestien. Hij begon ze te kopen toe de prijzen laag waren. ‘Ze kostten zo’n 150.000 euro – ongeveer wat je aan een Gallardo kwijt was. En ik dacht: ergens klopt dat niet, even veel als het instapmodel van Lamborghini. Daar zijn er duizenden van gemaakt, terwijl er van deze auto officieel maar 128 exemplaren werden geleverd. Omdat Bugatti vanwege de Veyron al een gouden merk was, moesten ze wel enorm ondergewaardeerd zijn, toch?’ En dus kocht hij in twee jaar tijd tien stuks.

Hij zag hoe de prijs van de auto’s nogal de lift in ging (niet in de laatste plaats door zijn eigen koopgedrag) en verhandelde ze vervolgens voor de drie exemplaren die hij écht wilde hebben. De beste man is Bugatti-gek. Behalve een paar Smarts heeft hij verder niks. Maar dit zijn dan ook speciale auto’s, met een groot historisch belang. Zijn EB110’s zijn beide gesigneerd door Romano Artioli. En die Veyron? Dat is geen productieauto, maar het allerlaatste prototype. Hij heeft daarom nog letterlijk een Volkswagen-sleutel en draagt trots de signatuur van Ferdinand Piëch.

Het is trouwens goed om op te merken dat EB110’s inmiddels twee keer zoveel waard zijn als Veyrons. De laatste die van eigenaar wisselde, deed dat voor ruim twee miljoen euro.