Is het Mulliner gelukt om de Bentley Continental GT nog luxer te maken?
Hoe kun je iets ultiem luxueus als een Bentley Continental GT allerultiemst luxueust maken? Bijzonder kleurtje, familiewapen in de stoelen, ingebouwd kaviaarschaaltje? Dat kan vast allemaal, al vrezen we dat je dan al snel de grenzen van de goede smaak zult tegenkomen. Beter is het waarschijnlijk om bij je dealer het toverwoordje ‘Mulliner’ te laten vallen, waarna je ervaart hoe de ‘oudste nog actieve carrosseriebouwer ter wereld’ – tegenwoordig gewoon een Bentley-divisie, hoor – je edele coupé uitgebreid en tot in de details net even een slagje dichter bij de perfectie brengt.
Zo zijn er 88 verschillende soorten pianofineer om uit te kiezen en stelde Bentley Continental GT V8 Mulliner alvast acht stijlvolle interieurcombinaties voor je samen, elk met drie elkaar complimenterende kleuren leer. Zit er niets van je gading tussen, dan mag je de boel natuurlijk ook zelf samenstellen – maar zie onze waarschuwing in de vorige alinea. In het hele (handgemaakte) interieur zitten 400.000 stiksels, met twee kleuren door elkaar en in een uniek ‘diamant-in-diamant’-patroon dat achttien maanden kostte om te ontwikkelen. Die stiksels zijn, goed kijken, in elk ruitje precies naar het midden gericht. We hopen dat de sjeik-achtersten dat technische kunstje op waarde zullen kunnen schatten.
Opvallender zijn de speciale Mulliner-grille, de Mulliner-wielen met Bentley-schildjes die rechtop blijven staan, en de Mulliner-logo’s die je overal kunt spotten, van de hoofdsteunen tot het dashboard, de spatborden en de dorpels. De spiegelkappen (die uiteraard ‘Mulliner’ op straat projecteren) zijn uitgevoerd in satijnzilver. De in het oog springende afwerking op de middenconsole heeft een prachtig hoekig 3D-patroontje, en tussen de ventilatieopeningen prijkt een Breitling-klokje. Het is dit soort aankleding en sfeer waarop deze über-Conti GT zich onderscheidt van zijn ‘gewonere’ broertjes; qua techniek is het verder hetzelfde laken een pak. En wat voor een pak.
Inmiddels vinden we de, laten we zeggen, bereikbaarder motoroptie – de 4,0-liter biturbo V8 – eigenlijk beter bij de Continental GT passen dan de W12. Hij geeft hem net dat subtiel rafelige randje dat je als hint naar Bentleys sportieve verleden kunt opvatten, waar de grotere motor vooral zijdezacht opereert. Het scheelt 80 pk, maar ook een klap geld, en qua performance heb je met deze V8 toch al niets te klagen.
Hij snort tevreden op de achtergrond met een handjevol toeren, tot je hem bruusk wakker trapt. Dan krijg je z’n knauwende soundtrack voor je kiezen en ontdek je hoe het voelt om, gezeten op romige, wolkige massagestoelen in een gevaarte van haast 2.200 kilo, in 4,0 seconden van 0 naar 100 te stuiven. En eventueel, mocht je je op een rijbewijsveilige plek bevinden, door tot een top van 318 km/u. De sensatie is met niets te vergelijken.
Op de Bentley Continental GT V8 Mulliner monteert Bentley standaard Dynamic Ride, dat in bochten de luchtvering gebruikt om de kloeke carrosserie horizontaal te houden. Dit gebeurt discreet en subtiel, want zo opereert dit merk: ze lopen niet te koop met hun techniek en gaan het liefst onmerkbaar te werk. Zo heb je een roedel rijassistenten aan boord, van wegcentrering tot zelfs nachtzicht – maar als je er niets mee te maken wilt hebben, zullen ze je nooit tot last zijn. Zelfs de rijstrookhulp hoef je maar één keer uit te zetten.
In de Continental GT Mulliner word je vervoerd in je eigen droomwereldje, maar hij heeft geen zesdubbele schermen zoals een Audi en geen virtuele navigatie zoals een VW. Een gemis in deze tijden? Of heeft een auto als deze, vol van de fijnere dingen des levens, zoiets gewoon niet nodig?
Reacties