

In de aanloop naar de nieuwe Focus RS (waar we onlangs mee reden) vindt Ford het een mooi moment om te benadrukken dat ze al behoorlijk ervaren zijn op het gebied van vierwielaandrijving. En dan niet alleen met oude Sierra’s of enorme SUV’s in Amerika. Je kunt het zelfs op een Transit of een brave Galaxy krijgen.
De verkoop van vierwielaangedreven auto’s zit Europawijd enorm in de lift. In plat en CO2-beboetend Nederland heeft daarentegen slechts zes procent van de verkochte auto’s 4WD. Maar wat als de winter ineens was omgeslagen en we plots hadden kunnen schaatsen op de A2? Dan mocht je willen dat je dat vakje op de optielijst van je nieuwe Mondeo had aangevinkt.
Het is koud en nat in Lommel als we op het testterrein over een grillige strook asfalt rijden. De Ford-man in de auto voor ons heeft een opdracht gekregen: hou ze in toom, die gekke journalistjes. Dus rijdt hij ongeveer 16 km/u. Ergens wel begrijpelijk, want dit nauwe en onvoorspelbare circuit is bedoeld om de uitersten in de wegligging van auto’s op te zoeken: er zijn nijpende bochten, verkantingen, korte heuvels waarop je bijna loskomt van de weg, en willekeurige combinaties van dit alles. Daarbij is er weinig uitloop en is het glibberig. Aan de andere kant: we zijn hier juist om te ervaren hoe de auto dit soort situaties hanteert. Filerijden doen we thuis al genoeg.
Gewiekst nemen we wat afstand om daarna een kort moment vol gas door een pokdalige bocht met kinderkopjes te knallen. De 2,0-liter TDCi stuurt z’n kracht naar alle wielen, de kont van de Mondeo zet een klein stapje opzij en we voelen de pk’s en Nm’s meteen terugvloeien naar voren om de boel recht te trekken. ‘Intelligent AWD’ noemt Ford dit verschijnsel; op het schermpje in het dashboard kun je het schematisch in actie zien. Al kun je waarschijnlijk beter niet naar je dashboard turen in situaties waarbij het in werking treedt.
Tot 50 procent van de aandrijfkracht kan naar achter via een koppeling die hier elke 20 milliseconden instructies over ontvangt en zich in 100 milliseconden volledig kan openen of sluiten. De nieuwste generatie van Fords AWD omvat ook Torque Vectoring Control, dat individuele wielen afremt om het systeem te assisteren.
We herhalen ons trucje en vallen zo vol bravoure nog een paar bochten aan. De Mondeo is en blijft een uitzonderlijk uitgebalanceerde auto met een uitstekend onderstel en fabelachtig weggedrag. De besturing is gewillig, de zesbak boterzacht, de motor bij de les. Het is zo’n sluitend geheel dat AWD zelden nodig blijkt om de auto met de glimmende kant omhoog te houden. Tenzij we natuurlijk ineens weer een echte winter krijgen. Of iemand met een Ford-jasje de hooligan in je losmaakt.
Reacties