Autotest: Lancia Delta 1.8Di TurboJet Sportonic Platino

De dezer dagen almaar uitdijende Fiat-groep heeft een prachtige snelle ‘Fiat Power Train’ en stopt deze ook in de wonderschone Delta.

 

Er was van meet af aan al een vlotte Delta, de 1,9-liter diesel met dubbele turbo die 190 pk levert. Wie zich afvraagt waarom er dan ook nog een 200-pk sterke benzine-Delta op het toneel verscheen, snijden we de pas af door het op de Fiat-groep te gooien. De motorendivisie bedenkt, ontwikkelt en bouwt zo’n motor en dat blok (dat overigens 155 kilo weegt) komt in allerlei auto’s van de Fiat-groep terecht. Als eerste, echter, was Lancia aan de beurt. De Delta blijkt uitstekend te combineren met deze TurboJet-motor.

 

De Delta zelf hoeven we niet bij je te introduceren; we reden er ooit in als duurtester en we vonden ‘m eigenlijk alleen maar mooier worden. Nu we in Turijn waren uitgenodigd om deze motorvariant te testen, letten we dus vooral op de inwendige auto. Maar nog heel even over dat uiterlijk: deze Delta speelde een hoofdrol in de film Angels & Demons, naar een boek van Dan ‘Da Vinci Code’ Brown. De Romeinse politie rijdt erin rond en dat misstaat de agenten niet. Ze scheuren er behoorlijk mee, dus laten we eens zien of deze Delta dat ook in het echt kan waarmaken. We rijden overigens een wat dure uitvoering, de zogenaamde vanaf-prijs is 33.245 euro.

 

Ja en nee. Ja: maar je moet de motor wel een beetje op toeren laten komen – we gebruiken het woord niet graag maar hij lijkt wat ‘lui’. De automatische bak schakelt mooi maar is zelfs in de sportstand aanvankelijk niet bijzonder fel. De mogelijkheid om zelf te schakelen (‘Tip’ genaamd) kan uitkomst brengen als je echt heel nodig als eerste bij het stoplicht weg wilt zijn. De winterstand bevelen we niet aan. In Turijn stortregende het en de wegen waren vrij glad, maar de winterstand is wel erg oma-gaat-op-pad.

 

Omdat de TurboJet behalve met 200 pk ook is uitgerust met Brembo-remmen en sportieve schokbrekers, verwachtten we een soort superstrakke hatchback. Dat is-ie niet echt. Hij lijkt zelfs een beetje wiebelig, onzeker in de bochten – maar dat kan onwennigheid met de auto zijn, of het feit dat de auto waarin we zaten niet helemaal lekker is ingereden. Naarmate de dag vorderde en we meer kilometers maakten, viel het ons minder op – het is dus lastig te zeggen waar dat gevoel vandaan kwam.

 

Wat vaststaat, is dat deze Delta een pracht van een auto blijft, en is, en zich in deze versie echt een luxueuze hatchback toont die bovendien behoorlijk vlot presteert. Een goed, ruig en donker motorgeluid ook. Dit is een auto waarmee je je buurman de ogen uitsteekt – want 200 pk en dit uiterlijk is een heerlijke combinatie.