Autotest

Peugeot 3008 1.2 PureTech 130 GT-Line

Van alle lelijke modellen die Peugeot in het recente verleden op designgebied geproduceerd heeft, was de 3008 het lelijkst. Een vormeloze blob met een patatsnijder als neus, meer was het niet. Het roer moest om. En gaat nu om: 180 graden

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 10 januari 2017 om 20:00 uur

Check deze TopGear-deals 🏁

We zullen niet wéér beginnen over de lelijkheid die Peugeot visueel gesproken over jou en ons heeft uitgestort. Inmiddels zijn beruchte schandvlekken als zo’n beetje alles wat op het nummer 7 eindigde uitgerangeerd; gelukkig maar. Het grappige is dat de eerste die een 8 op het eind van zijn naam had, de ergste van het hele zooitje was. Hij balanceerde ergens tussen midi-MPV en crossover, en had een neus die deed vermoeden dat ze wat patenten van Heras Hekwerken hadden overgenomen. Hij zag er, kort gezegd, niet uit.

Maar goed, we zijn inmiddels zeven jaar verder en Peugeot heeft het goede spoor weer gevonden. Het hele gamma is vernieuwd en eindeloos veel beter en aantrekkelijker geworden. En eindelijk was het dus ook de beurt aan het grootste gedrocht, de 3008.

Is het ook goed gelukt om de 3008 te verbeteren?

En ook hier heeft Peugeot op niet mis te verstane wijze revanche genomen. De halfslachtige MPV is omgeturnd tot (min of meer, want vooralsnog alleen met voorwielaandrijving) een volwaardige SUV. Het ontwerp is nogal druk, wat heet: het wemelt van de lijnen en lijntjes, en van die dingetjes die er alleen maar voor de mooi zitten. Het ‘zwevende’ dak levert een geslaagde illusie van ruimte en lengte, de vele chroomdetails (dat lijntje van koplamp naar a-stijl, bijvoorbeeld) geven het design een sfeer van luxe waarover is nagedacht. Als geheel klopt het wonderwel.

Het beste punt van de vorige 3008 was zijn interieur. Daar zag je die buitenkant tenminste niet, en het was een erg prettige plek om te zijn. Het binnenste van de nieuwe 3008 is nog vele malen fraaier dan zijn buitenkant. Eén van de blikvangers is een geheel digitale meterwinkel. Een beetje zoals Audi’s virtual cockpit, al is die nog wat mooier. Je kunt kiezen uit vijf ‘thema’s’, waarbij je bijvoorbeeld bij ‘Navigatie’ middenin het scherm je route-aanwijzingen geprojecteerd krijgt. Ideaal, vooral omdat het mooie grote scherm in het midden nogal wat functies combineert. Zo kan de bijrijder daar fijn mee klooien, zonder jou van je navi-aanwijzingen te beroven.

Nog meer handigheidjes in het interieur van de Peugeot 3008 1.2 PureTech?

Ook fraai is de rij tuimelschakelaars (die niet tuimelen, maar toch) onder dat scherm. Het zijn snelkoppelingen – audio, navi, instellingen en zo – naar functies op dat scherm, maar het oogt fraai en werkt voorbeeldig. Wat Peugeot ook doorzet, is het idee van een klein stuurtje waar je overheen kunt kijken naar de weg en de meters. Bij de Peugeot 3008 1.2 PureTech werkt het goed. Wie zich zorgen maakt (zoals wij) of dat malle driecilindertje wel genoeg zal zijn voor zo’n forse auto: nergens voor nodig. Hij is niet uitgesproken vlot, maar heeft ruim voldoende koppel voor schakellui toeren en houdt de snelheid er goedgemutst in. Het malle stuurtje geeft je een soort kartgevoel dat niet altijd bij de auto past, maar daar wen je wel aan. Het maakt de Peugeot 3008 1.2 PureTech tot een comfortabele SUV met een klein ruig randje: het lelijke eendje is een zwaan geworden. Welkom!