Met de uit de kluiten gewassen proporties van de hatchback in het achterhoofd verwachtten we dat de SW-versie helemaal een walvis op wielen zou zijn. Gelukkig rijdt hij beter dan hij eruit ziet.
 
De 308 en ik zullen nooit vriendjes worden. Zijn malle vormgeving (alleen die hoogte al!) noemt Peugeot met gevoel voor understatement ‘onderscheidend’. Tja. Korter zou ik het niet kunnen omschrijven. Maar los daarvan ben ik ook niet zo gecharmeerd van zijn zweverige wegligging en zijn slome karakter. Laat ik maar niet beginnen over de versnellingsbak die aanvoelt als of je in een beker yoghurt met rechtsdraaiend melkzuur zit te roeren. Peugeot pompte klauwen met geld in het ontwikkelen van een comfortabel interieur en daar zijn ze goed in geslaagd. Maar o wee als de weg wat bochtiger wordt, dan is het gerieflijke er wel van af.
 
Je verwacht dat de stationcar nog slechter uit de bus komt. Wat moet je anders denken van een vergrote variant van een hatchback die van zichzelf al veel te corpulent is? Zakdoeken bij de hand? Want hier komt mijn klaagzang. Zou je denken. Gek genoeg zijn de rollen echter omgekeerd. Ik heb het dan even niet over het grotere praktisch nut, maar volgens mij rijdt de 308 SW lekkerder dan de hatchback. Peugeot heeft de achtervering strakker gemaakt zodat de SW beter berekend is op zware lasten, maar tegelijk vermindert het ook het handelskenmerk van de 308, het rollen over de lengteas. De langere wielbasis van de stationwagon vangt ook oneffenheden in het wegdek beter op.
 
Goed, hij haalt het niveau van de Audi RS4 Avant niet, maar voor een combi die zeven mensen kan verstouwen doet hij het niet slecht. Zeven? Ja zeven. De luxere versies van de 308 SW zijn uitgerust met twee noodzittingen die in de bodem kunnen worden weggeklapt. De goedkopere versies krijgen een achterbank. Oké, als je achterste passagiers groter zijn dan Knabbel en Babbel moet je ze er niet te lang laten zitten. Maar handig zijn die twee extra zitplaatsen wel en terwijl ze daar trombose zitten op te lopen kunnen ze wél genieten van een mooi uitzicht door het enorme panoramadak. Dat is maar liefst 27 procent groter dan dat van de hatchback en strekt zich uit over alle drie de zitrijen. Wel even uitkijken dat Bello niet geroosterd wordt.
 
Of het allemaal niet op kan, is de versnellingsbak ook nog eens heel prettig. De krachtigste benzine- en dieselmodellen hebben een nieuwe zesbak die veel nauwkeuriger schakelt dan dat sponzige oude ding. Mogen we deze alsjeblieft per direct ook in de 207 GTI hebben?
 
Maar aan al dat moois hangt wel een prijskaartje. Peugeot vraagt bijna 32.000 euro voor de 308 SW XT met 136-pk HDI-motor en voor dat geld kom je al dicht in de buurt van een échte MPV met échte stoelen voor inzittende nummer zes en zeven. Al met al blijkt dat Peugeot zijn best heeft gedaan om weer in een goed boekje te komen bij ons. Als ze met een gepeperde hatchback op de proppen komen, willen we er wel eens over gaan denken…

Reacties