Twee interpretaties van een snelle sedan van Peugeot, met 28 jaar ertussen. Wat is er veranderd?
Ja toch? Da’s nou een sportieve sedan die de tand des tijds goed heeft doorstaan. Hij werd in 1988 gelanceerd en had wat vrij subtiele wijzigingen ten opzichte van de originele, door Pininfarina ontworpen 405. Zo had hij andere bumpers, zijskirts, een achterspoiler, sportievere ophanging en vijfspaaks aluminium velgen.
Belangrijker: de power kwam van een 1,9-liter 16V-motor met 155 pk vermogen en 183 Nm koppel. De Phase II debuteerde in 1992, de speciale Le Mans-versie die je hier ziet kwam twee jaar later, om de overwinning van de Peugeot 905 in de 24 Uur van Le Mans van 1993 te vieren.
Om te beginnen werden er maar 500 van gemaakt (deze, in smetteloze conditie, is nummer 485), wat betekent dat je er waarschijnlijk nooit meer nóg een tegenkomt. Volgens de website How Many Left? rijden er in het VK zelfs maar zeven Mi16’s van welke versie dan ook rond.
Deze had in lijn met de net gefacelifte 405 een 2,0-liter motor en was gespoten in de kleur Diablo Red. Verder waren er Le Mans-logo’s op de voor- en achterkant, en 905-motiefjes op de portieren. Binnenin meer logo’s, sportstoelen half/half bekleed met leer en alcantara en speciale vloermatten.
Dat is Peugeots recentste snelle sedan, de 508 Peugeot Sport Engineered, zoals ie voluit heet. Net als de Mi16 staat ie er agressiever bij. De ophanging is 4 millimeter lager en 50 procent stijver dan bij een standaard-508 en je krijgt ook drievoudig verstelbare dempers en grotere spoorbreedtes (24 millimeter voor, 12 millimeter achter).
En dan zijn er natuurlijk de nodige visuele upgrades, waarbij de meest in het oog springende die neongroene accenten en de aerodynamische winglets zijn. De esthetiek is een kwestie van ‘je houdt ervan of je haat het’, maar opvallend is het zeker.
In het begin lijkt de Mi16 een comfortabele cruiser te zijn: soepel, stil, allemaal heel geraffineerd. Maar vergis je niet: hij is op zijn best als je hem op zijn donder geeft, hij trekt echt sterk vanaf ongeveer 3.500 toeren en is in staat tot een 0-naar-100’je in 8,9 seconden en een top van 215 km/u. Daarnaast is de besturing heerlijk van zwaarte en gevoel, de handling is zijdeachtig en hij weegt maar 1.180 kilo – geen wonder dat ie zo geliefd was. Helaas was het in 1995 over en uit voor hem en de 405, en kwam de 406.
Geloof het of niet, maar dit is de sterkste productieauto die Peugeot ooit op de weg heeft gezet. Dit dankzij een combinatie van een 1,6-liter viercilinder en een stel elektromotoren, voor een vermogen en koppel van respectievelijk 360 pk en 530 Nm. Van 0 naar 100 ga je in 5,2 tellen, de top is afgeregeld op 250 km/u en je kunt eventueel ook 42 kilometer alleen op elektriciteit rijden.
Handig in de stad, maar net als de Mi16 schittert de PSE vooral op de buitenwegen, met een scherp weggedrag, grote hoeveelheden grip en prestaties die net doen alsof ie niet 1.850 kilo weegt. Eén dingetje: die prijs van dik 72k in euro’s (zowel in Nederland als België!) is wel even schrikken…
