Hoe rijdt de Rivian R1T? De eerste volledig elektrische pick-up

Hoog in de Rocky Mountains voelt alles surrealistisch aan, en een klein beetje gevaarlijk. De uitzichten zijn verbluffend; in alle richtingen zie je gigantische, puntige gebergtes in lagen achter elkaar. De bomen zijn wilder, het zonlicht een beetje puurder nu het niet wordt gefilterd door al die dekselse zuurstof. Hier, op 3.650 meter en een beetje, is de lucht zo dun dat ik me begin in te beelden dat de wolken clownshoofden zijn.

Nog moeilijker te geloven is het feit dat de pick-up waar ik nu in zit überhaupt bestaat. Bijna alle grote fabrikanten in de VS hebben inmiddels aangekondigd met elektrische varianten van hun trucks te komen, maar tot dusver is er nog niet één zonder verbrandingsmotor van de band komen rollen. Ford begint er binnenkort mee. Tesla’s Cybertruck is nog altijd een conceptfantasie, al lijkt daar ook snel verandering in te komen.

De Rivian R1T is nu al in productie

Maar ik hoef niet langer te wachten, want ik zit in de Rivian R1T. Een echte, tastbare elektrische productiepick-up, gebouwd in het plaatsje Normal in de staat Illinois. Even een rondje eromheen lopen. Qua grootte is de R1T wat forser dan een Europese pick-up, zoals de Ford Ranger – een stukje breder, zo’n 300 millimeter langer. Hij is ongeveer dezelfde maten kleiner dan de iconische F-150.

Een goed formaat dus, maar een nog beter ontwerp: het voegt de bekende truckproporties samen met gewaagde, bijna schokkende futuristische styling. Zoals een gloeiende witte led-bar over de gehele breedte van de neus, als vervanging voor een grille, met aan het andere uiteinde van de auto een bijpassend vol-breed achterlicht. De verticale koplampunits – Rivian noemt ze Stadium Lights – zien er ongepast uit, maar mijn brein weet ze verrassend snel te normaliseren.

De Rivian R1T kan echt offroad

De twee geïntegreerde sleepogen in de voorbumper zijn een belangrijke verwijzing naar zijn offroad-capaciteiten (ze schijnen nog stand te houden als je de Rivian R1T uit een modderbad tot aan z’n deurgrepen probeert te sleuren). Uiteraard is er een trekhaak, netjes weggewerkt achter een paneel. Vanuit welke hoek je ’m ook bekijkt, hier staat duidelijk een ‘echte truck’, en dat is belangrijk in Amerika – afgaande op gedegen TG-onderzoek op parkeerplaatsen bij winkelcentra.

Maar dit is waar het allemaal heerlijk ongebruikelijk wordt. Kijk onder de Rivian R1T en je ziet daar… niks. Geen sperdifferentiëlen, geen tussenbak, geen fragiele maar essentiële mechanische delen die ergens vervaarlijk bungelen tot ze een boomstronk tegenkomen. De vloer is volledig vlak.

Voor offroad-gebruik is dit geweldig nieuws, want bij obstakels waar je normaal voorzichtig en bedachtzaam overheen zou sturen, zodat je je diff niet aan gruzelementen ramt, kun je nu zorgeloos rechtdoor rollen. En mocht er toch iets langs de onderkant schrapen: boeien, het is de onderkant maar. Je komt heus nog wel thuis. Instelbare luchtvering laat de R1T op afroep 165 millimeter stijgen of zakken. In z’n maximale stand heb je 370 millimeter aan grondspeling.

Geen differentiëlen, maar vier elektromotoren

In plaats van conventionele differentiëlen die je op slot kunt zetten zijn er vier krachtige permanente-magneetmotoren aan boord, één op elk wiel. Met zo’n set-up kun je de krachtverdeling volledig één kant op sturen – en van die kracht is er heel wat voorhanden. De twee motoren voorin leveren samen zo’n 420 pk, die achterin iets meer, voor een gecombineerd vermogen van 846 pk.

Nog beter, en veel belangrijker: als alle motoren op hun top draaien, heb je 1.231 Nm aan koppel. Dat is genoeg om Pangea weer in elkaar te schuiven. Combineer deze gestoorde hoeveelheid kracht met de precieze controle en onmiddellijke reacties van de Rivian R1T en je hebt een verbijsterend capabele offroader. Nog steeds niet overtuigd dat dit ding echt iets anders is? Oké: de R1T kan zelfs de wielen aan weerszijden een andere kant op laten draaien, zodat hij op zijn plek rondtolt als de Tasmanian Devil.

De actieradius van de Rivian R1T

Het opgegeven rijbereik voor de Rivian is ongeveer 500 kilometer, en natuurlijk daalt dit aanzienlijk als je gaat bergbeklimmen. Maar met de regeneratieve remmen op maximaal zien we de actieradius op weg naar beneden weer toenemen. De remwerking is dusdanig sterk dat je het gemakkelijk als éénpedaalsmodus kunt zien. Maar uiteindelijk komen alle onverharde wegen een keer ten einde, en laten we eerlijk zijn: tenzij je investeert in een van de vele verlaten 19e-eeuwse mijnhutjes hier, zul je toch echt je meeste kilometers op asfalt afleggen.

In het verleden moest je dan beslissen hoe je precies aankeek tegen het Eeuwige Offroad-compromis: want hoe beter een auto op onverhard presteert, hoe belabberder hij de rest van de tijd rijdt. Enorme, lawaaiige banden. Besturing met meer speling dan een toneelschool. Een waardeloos brandstofverbruik – omdat je een korte eindoverbrenging installeerde vanwege de slechte acceleratie door de enorme, lawaaiige banden. Je snapt het punt.

Het weggedrag van de Rivian R1T is misschien het meest schokkende aan de hele machine. Allereerst legt de luchtvering ’m dichter bij het asfalt om het zwaartepunt te verlagen, dat toch al erg laag ligt dankzij het vol platte accu’s gestouwde ‘skateboard’-chassis. De actieve dempers zijn monotube-schokbrekers met drie kleppen en externe reservoirs, die samenwerken met Rivians elektrohydraulische stabilisatoren. Dit systeem verbindt de ophanging van alle vier de hoeken.

Voor een offroader rijdt de Rivian R1T ook goed op asfalt

Het resultaat is keurig vlak bochtengedrag. Met een pick-up, op zware offroad-banden. Moet je je voorstellen hoe het zou zijn op de optionele 22-inch sportwielen. Hij heeft genoeg grip in de bochten, maar hij is vooral ontzettend soepel en geavanceerd. Tot op een bepaald punt. Want hoe kun je het beste nagaan hoe goed het veercomfort van je auto is? Probeer het touchscreen eens te gebruiken. Kun je je hand niet stilhouden en tik je steeds het verkeerde aan? Hopeloos. Maar hoe gepolijst z’n onderstel ook is, het feit dat de bediening van alles van de offroad-modi tot de stereo via dat scherm plaatsvindt, is toch lastig.

Tja, zo werkt het tegenwoordig, en je vergeeft het de Rivian omdat z’n interieurdesign meer lijkt op dat van een luxe Volvo dan van een normale pick-up. Het is stijlvol en modern met overal stevige materialen van hoge kwaliteit. Het dak bestaat uit een enkel stuk glas en biedt je een panoramisch uitzicht op de hemel. Er zit echt hout op het dashboard, duurzaam uiteraard.

Het Meridian-audiosysteem is een van de beste die ik in een nieuwe auto heb gehoord, en als je aan de hendel trekt aan de onderkant van de middenconsole, heb je plots de Camp Speaker in je hand: een draadloos bluetooth-geval dat je kunt meenemen. Dit soort doordachte oplossingen maakt de R1T extra onderscheidend.

De opbergruimte achter de achterdeuren

Nog zoiets: de opbergtunnel. Achter de achterdeuren vind je nog twee kleine deurtjes in de flanken. Daarachter schuilt een opbergruimte die over de gehele breedte van de truck loopt. Er zou een persoon in passen, en getuige het feit dat de deurtjes aan de binnenkant zijn voorzien van oplichtende knopjes, ben ik niet de eerste bij wie die gedachte is opgekomen. Je kunt de deurtjes ook als stoelen gebruiken. Of als trappetjes, om gemakkelijk dingen in de laadbak te kunnen leggen. In de tunnel kun je ook de optionele kampeerkeuken kwijt, een uitschuifbare pod met kookpitjes, gerei en zelfs een afvalwatersysteem.

Tel daar de afsluitbare en elektrische tonneau-cover en nóg een laadruimte onder de voorklep bij op (dacht je dat daar een motor zat?) en deze pick-up heeft met gemak de meeste opbergruimte van alle pick-ups ooit.

De Rivian R1T is oprecht een fantastische prestatie

Iets maken dat zo nuttig, zo doordacht en zo goed is zou al een mijlpaal zijn voor een bedrijf als Ford of Land Rover, maar dit is de allereerste creatie van een start-up. Misschien kán iets baanbrekends als dit ook helemaal niet van een groot merk komen. Te veel koks in de keuken.

En het mooiste is dat ik dit verhaal nu niet hoef af te sluiten met de mededeling dat ie evenveel kost als je huis. De R1T, met al z’n 1.231 Nm aan koppel en het gros van de genoemde accessoires standaard, kost in de VS slechts 67.500 dollar (zo’n 60.000 euro). Vergelijk ’m anders even met alle andere auto’s die voor dat bedrag te koop zijn en in 3 seconden van 0 naar 96 km/u accelereren. Wij wachten wel even.

Komt de Rivian R1T naar Nederland?

De relevantie voor Europa is nog niet geheel helder. Op het moment van schrijven gaat het gerucht dat Rivian van plan is om auto’s in Nederland te gaan bouwen; waarschijnlijk dan niet per se de Rivian R1T, maar andere, kleinere en meer op onze markt gerichte modellen met dezelfde technologie. En deze? Vanaf begin volgend jaar zullen er ongetwijfeld een aantal ons land binnendruppelen via de vele grijze-importkanalen. Deze Rivian, niet de Cybertruck, heeft nu de toon gezet voor de pick-upmarkt.

Specificaties Rivian R1T