Autotest: Citroën C-Crosser 2.2 HDiF

Neem een kopieermachine, leg je SUV eronder en druk op `tweevoud en sorteren’. In het linker bakje valt de 4007 van Peugeot, in het rechter de C-Crosser van Citroën. Vergeet de Outlander niet van de glasplaat te halen…

 

Net nu het not done meer is een SUV te rijden vanwege smeltende ijskappen, Al Gore-popconcerten en de hybride-Hollywood-rage, komt Citroën eindelijk ook eens met zijn eigen SUV. Nou ja, ‘eigen’. De Fransen hebben de auto gekocht bij 4WD-specialist Mitsubishi. Om precies te zijn: men koopt hun nieuwe model, de Outlander en men maakt daar vervolgens Peugeots of Citroëns van.

 

Mitsubishi produceert de Outlander in Japan en zet daar op 20.000 stuks – de totaal verwachte afzet in Europa van Citroën – een nieuwe C4-neus met Double Chevron-grille, dito logo op het stuur en kont, en vier Michelin-banden. Levert Citroën dan een auto af zonder zijn kenmerkende details zoals meedraaiende koplampen, satellietstuur of hydraulische veerbollen? Ja, helaas, de C-Crosser is gewoon een Outlander. O ja, de 2.2 HDiF dieselmotor die je ook in de Citroën C5 en C6 vindt, zit ook in de C-Crosser. Dat dan weer wel. Die rijdt gewoon goed. Het blijft een beetje trage hap op lage toeren op een helling, maar boven de 2.000 toeren zit er zeker power in. Ook de wegligging is dik in orde, immers: SUV’s maken kan Mitsubishi als de beste. Kortom een goede auto.

 

Citroën roemt dat de C-Crosser de eerste Franse SUV is. Wat een onzin. Wie herinnert zich niet de Citroën Mehari. Stoer, zeer terreinwaardig, enigszins hoogpotig en indien gewenst om te bouwen tot cabriolet (ik zie een nieuw marktsegment: een SUV Cabrio, een gat in de markt, Citroën: pak aan!). Ieder jaar dat ik in Frankrijk op vakantie was, nam ik mij voor ooit een Mehari uit een oude boerenschuur voor een prikkie op de kop te tikken. Maar helaas, die jongensdroom is nooit vervuld geraakt. Ik weet dat ik niet de enige Hollander was met deze snode plannen, dus kan onze jongensdroom dan alsnog worden gerealiseerd met de aanschaf van de C-Crosser, als een soort van super-Mehari?

‘Als de auto stilstond hadden we snel aanspraak van Fransen heren vanaf middelbare leeftijd, maar al rijdend werden ons weinig smachtende blikken toegeworpen’
 

Ik ben bang van niet. We reden met de C-Crosser door de Franse Pyreneeën en trokken niet bijzonder veel bekijks. Goed; als de auto stilstond hadden we snel aanspraak van Fransen heren vanaf middelbare leeftijd, maar al rijdend werden ons weinig smachtende blikken toegeworpen. Dat vond ik enigszins zorgwekkend. Laat ik voorop stellen dat ik de C-Crosser een mooie auto vindt maar enige hartstocht – iets waarop ik een Citroën waardeer hoewel inmiddels onterecht want de tijd van de DS, SM en CX ligt ver achter ons – is ver te zoeken.

 

Waarom zou je dan wel een C-Crosser moeten kopen? Een normale SUV heeft een agressief uiterlijk, stoere body en masculien voorkomen. Recent onderzoek leert dat mannen die SUV’s kopen veelal onzekere kereltjes zijn met waarschijnlijk piepkleine piemeltjes zodat ze hun gebrek aan mannelijkheid kunnen compenseren. Had jouw buurman geen X5? Vroeger waren dat kereltjes van 1 meter 75 met een herdershond. Citroën heeft dat onderzoek ook gelezen want het merk heeft bedacht haar SUV wat vrouwelijker en daarmee meer salonfähig te maken. Zelf noemt Citroën dat ‘elegance’. Daarmee heeft Citroën het koperspubliek een sterk koopargument gegeven. Want wil je een SUV waarbij je je geen bullbar-rijder voelt en geen afkeurende of minzame blikken toegeworpen krijgt van voormalige PSP-stemmers, maar wil je wel hoog en veilig zitten en ook een beetje stoere looks, dan is de C-Crosser een goede keuze.

 

Zijn we er dan al? Nee, de prijs is een nieuw probleem. Citroën gokt steevast op merktrouwe rijders die nu ook hoog en stoer willen rijden en een Berlingo maar een lelijk bedrijfsbusje vinden. De C5-rijders van nu zijn op die C5 uitgekeken en de nieuwe komt pas ergens in 2008. Daar gaan ze niet op wachten. Maar een C5 rijd je al vanaf 26.000 euro en de C-Crosser vanaf 36.000 euro, en dat is een behoorlijk gat. Dat laatste bedrag geldt overigens voor de 2.4i benzinemotor, die pas vanaf januari 2008 leverbaar is. Vanaf september 2007 is de C-Crosser met de 2.2 HDiF dieselmotor met 153 pk leverbaar vanaf een kleine 41.000 euro. Peugeot zal daar natuurlijk niet ver vandaan zitten – dat is lood om nieuw ijzer.

‘Citroën zal er vast een paar verkopen, Peugeot dan vast een paar meer, maar een hit. Nee. Wordt het niet. Eerder een flop.’
 

Tsja, en de Outlander? Die kost net geen 36.000 euro en dan krijg je een 2.0 DI-D Invite Diesel met 140 pk. De uitrusting zal ongetwijfeld iets anders zijn – we nemen niet eens de moeite dat te vergelijken en als die wel wilt nemen, mail ons gerust, maar 5.000 euro verschil voor een andere grille en vier Michelin-banden is behoorlijk prijzig. Bovendien, zo vragen we ons af, aan wie gaat Citroën die C-Crosser verkopen? Niet de C5-rijder. De C6-rijder die zat te wachten op een SUV ook niet, want daar zijn er nog maar twaalf van verkocht. Nou ja, misschien veertien dan. Verstokte Japanse SUV-rijders glimlachen alleen bij het aanzicht van een Citroën of Peugeot hoog op de wielen. Wie oh wie?

 

We weten het niet. We durven er echt geen uitspraken over te doen. Citroën zal er vast een paar verkopen, Peugeot dan vast een paar meer, maar een hit. Nee. Wordt het niet. Eerder een flop, hoe aardig ze beiden – je leest dat we nu niet eens alleen van Citroën spreken, maar ook Peugeot meenemen – ook zijn, hoe leuk ze ook rijden, het is overkill met weinig originaliteit. Eigenlijk geen. Het zou een goede leerschool zijn als het kooppubliek deze vorm van gemakzucht afstraft. We hebben daarom maar één goed advies aan de trouwe Citroën-rijder: koop gewoon een Outlander en een Mehari.