Uitgelicht: Ferrari 599XX

De 599XX is bijna net zo snel als de FXX, heeft 700 pk en weegt 1.330 kg. Enige nadeel: Ferrari beslist net als bij de FXX waar en wanneer je ermee mag rijden.

 

Geld maakt niet gelukkig, zeggen ze. Maar van veel geld kun je leuker speelgoed kopen en van leuker speelgoed wordt een mens dan wel weer gelukkig. Deze 599XX is wat Top Gear betreft zo’n beetje het leukste speelgoed dat je kunt kopen; een flink opgevoerde racevariant van de meest competente supercar ter wereld.

 

Kleine tegenvaller: de 599XX zal ook nooit meer worden dan een mooi stuk speelgoed. Je mag er niet mee op de openbare weg en je kunt hem ook niet inschrijven voor circuitraces. Ferrari stelt net als bij de FXX één belangrijke voorwaarde aan de verkoop; de 599XX mag alleen worden gebruikt op door Ferrari georganiseerde evenementen, als onderdeel van een ontwikkelingsprogramma. Het komt er op neer dat je 1,1 miljoen euro exclusief belastingen neertelt om testcoureur van Ferrari te worden, waarbij je af en toe rondjes mag rijden met een van de slechts vijftien 599XX’en. De rest van de tijd heb je louter een object om je garage mee op te fleuren.

 

Na betaling van het weinig subtiele aankoopbedrag word je lid van de Ferrari-familie. Je eigen technici zullen via forensisch onderzoek van je rondetijden precies kunnen vaststellen hoe slecht je wel niet bent. Ook worden waardevolle gegevens verzameld voor de ontwikkeling van toekomstige modellen. In de auto zit een beeldscherm, waarop de Virtual Car Engineer je precies vertelt hoe efficiënt de auto z’n rondjes rijdt en daarmee in hoeverre je gebruik maakt van het potentieel van de auto. Je kunt, kortom, je eigen prutswerk niet verbergen. Net als bij de FXX krijg je de kans om de 599XX in een periode van twee jaar uit te laten op vijftien van ‘s werelds beroemdste circuits waarbij je auto wordt verzorgd door technici van Ferrari. Het kost wat, maar zo kun je tenminste wel zeggen dat je een bijdrage levert aan de ontwikkeling van de technologie van de toekomst.

‘Het komt er op neer dat je 1,1 miljoen euro neertelt, waarbij je af en toe rondjes mag rijden met een van de slechts vijftien 599XX’en. De rest van de tijd heb je louter een object om je garage mee op te fleuren’
 

Het bovenstaande verbleekt allemaal als je naar de specificaties van de 599XX kijkt. Dit is niet zo maar een faceliftje met een paar extra spoilers. De 599XX is gebaseerd op de 599 Fiorano, maar de ontwerpers hebben zo’n beetje elk aspect tegen het licht gehouden. Dat heeft het motorvermogen goed gedaan: de toch al niet zielige V12 van de Fiorano heeft na deze fitnesskuur 700 pk bij 9.000 (negenduizend) tpm.

 

De extra spierballen zijn gekweekt door de interne frictie te reduceren en de interne componenten lichter te maken, zodat de motor makkelijker toeren maakt. Verder is van alles onder de motorkap vervangen door iets lichters, duurders en meer exotisch. De luchtinlaten zijn nu bijvoorbeeld van puur koolstofvezel. Alles wat niet is gemaakt van een onbetaalbaar materiaal is eruit gesloopt of naar de Weight Watchers gestuurd. De ramen zijn van polycarbonaat en de elektromotortjes die het verblijf in de auto zouden kunnen veraangenamen omdat je daarmee je ramen elektrisch kunt openen en sluiten zitten er niet meer in.

 

Ook de versnellingsbak is opnieuw ontworpen. Aangezien Ferrari geen rekening hoefde te houden met de eisen die aan een straatauto worden gesteld op het gebied van comfort en bruikbaarheid, kon de schakelsnelheid flink omhoog. de 599XX schakelt in 60 milliseconden – zo snel kun je niet eens met je ogen knipperen. Dit wordt een bruut apparaat, maar Ferrari denkt dat de 599XX een andere ervaring zal zijn dan de FXX. Het is meer een GT-racer, waar de afstammeling van de Enzo heel erg dicht tegen de Formule 1 aan schurkt.

 

De FXX had de neiging om je hoofd eraf te bijten als je niet oplette. De 599XX is misschien wat makkelijker; Ferrari hoopt dan ook dat de klanten er wat meer tijd in (durven) doorbrengen. Aan de andere kant is een auto met een gewicht van 1.330 kg (330 minder dan de standaard auto) en een vermogen van 700 pk natuurlijk niet geschikt voor amateurs. Hij doet slechts één seconde langer over het testcircuit op Fiorano dan de FXX en is daar tien seconden sneller dan het huis-, tuin- en keukenmodel.

 

Voor Ferrari is het waarschijnlijk vooral interessant om te kijken hoe de nieuwe snufjes op aërodynamicagebied zich houden. Deze zijn namelijk ontworpen met in het achterhoofd de gedachte dat ze snel kunnen doorsijpelen naar de productiemodellen. De 599XX is hierin belangrijker dan de FXX, met al zijn extreme, exotische en kostbare Formule 1-technologie. Eén van de vernieuwingen van de 599XX heet Actiflow. Al naar gelang de omstandigheden verbetert het downforce of vermindert het de luchtweerstand. Het bestaat uit een diffuser waarin een nieuw poreus materiaal is verwerkt (wat veel weg heeft van puinsteen) en twee ventilatoren in de kofferbak die de luchtstroom van onder de auto wegleiden en via luchtroosters (in de plaats gekomen van de achterlichten) naar buiten voeren. Het lijkt misschien onwaarschijnlijk dat iets dergelijks het ooit zal redden tot het productiestadium, maar ook de technologie van de eerdere FXX heeft navolging gekregen. De grille achterop de 430 Scuderia die de hoge luchtdruk wegvoert vanonder de achterste wielkasten (en daarmee voorkomt dat de achterkant gaat ‘zweven’) is regelrecht afkomstig van dat project.

 

De overige aërodynamische kenmerken zijn traditioneler, maar net zo effectief. De grote achterspoiler, skirts, gladde onderkant en andere maatregelen zorgen voor 280 kg aan downforce bij 190 km/u en 630 kg bij 295 km/u. Regelrecht van de Formule 1 afkomstig zijn de doughnuts die de koolstofvezel remschijven deels bedekken. Ze verbeteren de luchtstroom rond de wielen en helpen de temperatuur van de schijven constant te houden.

 

Het FXX-project is een slimme zet van Ferrari. Het heeft bewezen dat ze de Research & Development ten dele kunnen financieren met geld van mensen die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in toekomstige modellen. Iedereen die betrokken raakt bij het 599FX-project is waarschijnlijk autogek en een betere coureur dan gemiddeld, maar levert ook waardevolle informatie over wat een Ferrari-klant verwacht van zijn auto. Steenrijke Japanners hebben bijvoorbeeld heel andere voorkeuren dan hun steenrijke collega’s in de VS of in Europa.

 

Wat je tenslotte niet moet vergeten: als je je inkoopt in het 599XX-project kun je de auto die je krijgt niet zomaar doorverkopen. Ferrari heeft het recht de verkoop te weigeren. Je koopt namelijk in feite geen auto, je koopt deelname aan een ontwikkelingstraject. Ferrari wil zeker zijn van de mensen die invloed uitoefenen op haar producten van de toekomst. Een leuke verantwoordelijkheid, als je er het geld voor hebt.