Het leven van een autojournalist gaat niet altijd over rozen, want hoe kun je objectief blijven als een auto klinkt zoals een Maserati Quattroporte V8?
We durven het best toe te geven. We zijn verliefd op het merk Maserati. En daarmee op al hun modellen. We hebben lang nagedacht waar dat dan precies in zit. Als je echt objectief kijkt, valt er hier en daar best wat aan te merken op de modellen die Maserati voerde en voert. Toch, ja toch, is er iets haast ondefinieerbaars waardoor we eigenlijk altijd geneigd zijn een nieuwe Maserati in ons hart te sluiten.
Was dat nu weer het geval?
Bij de nieuwe Maserati Quattroporte V8 kostte ons dat in eerste instantie wat meer moeite. We zagen, net als jij ongetwijfeld, de eerste foto’s en wat je daarbij onbewust doet, is terugdenken aan het voorgaande model. Die in 2003 geïntroduceerde sedan vonden en vinden we zo ontiegelijk mooi om te zien dat we stiekem hoopten dat Maserati alleen de binnenkant volledig zou herzien. Meer vonden wij echt niet nodig. Goed, realistisch is die gedachte niet echt, vond ook Maserati. Hoewel de ontwerpers van dit nieuwe model sterk rekening hielden met de enorme aantrekkingskracht en schoonheid van het uitgaande model.
‘We hebben de basislijnen van het vorige model overgenomen en vertaald in dit nieuwe model’, aldus een van de ontwerpers. Daarbij zijn de bekende vormen, we hoeven ze niet eens te beschrijven want je ziet ze zelf, behouden gebleven. Maar een flinke verandering is toch goed zichtbaar. Die zit ‘m met name aan de achterkant, vanaf de zijkant gezien beginnend bij de achterwielen. Twitteraars meldden ons, gevraagd naar hun mening, dat ze invloeden zien van de Mercedes S-klasse, ‘een’ Lexus en de Audi A6. Wij zien die gelijkenissen ook wel. Frontaal van achter gezien, lijkt de achterkant nog het meest op een… Maserati. De ontwerpers kozen er namelijk voor om de signatuur van de achterkant van de Maserati GranCoupé te verwerken in die van de Quattroporte. Dat zie je goed. Als je het weet.
Is het dan nog wel echt een Quattroporte?
Herkenbaar als Maserati Quattroporte is ie onmiskenbaar. Hij is in lengte 27 centimeter gegroeid, wat geheel ten goede is gekomen aan de zitruimte binnenin, met name achterin. Ook de kofferruimte is groter geworden, onder andere doordat de benzinetank verplaatst is. Heel belangrijk in de jacht naar lagere verbruikscijfers is de gewichtsreductie: de nieuwe Quattroporte is ondanks z’n toename aan lengte 100 kilo lichter geworden. Hij noteert nog altijd een stevige 1.900 kilo schoon aan de haak, maar voor een auto van dit formaat is dat alleszins netjes. En heel belangrijk: de gewichtsverdeling tussen de voor- en achterkant is exact gelijk.
Binnenin is een enorme omslag waarneembaar. Waar het vorige model van binnen nogal vermoeid oogde door gebruik van veel knopjes, een verouderd radio/navigatiesysteem en een ietwat krap aanvoelende opstelling van stoelen door de beperktere binnenruimte, daar blinkt de nieuwe Quattroporte uit in rust. Rust door het grote en snel werkende, iPad-achtige bedieningsscherm waarin functies voor de audio-installatie (een overheerlijk, optioneel systeem van Bowers & Wilkins met vijftien speakers), navigatie, telefonie en diverse instellingen zijn verwerkt. Verdwenen zijn de vele knopjes. Tel daar bij op dat de toename van de binnenruimte uiteraard een veel ruimtelijker gevoel geeft, vooral het gebruik van fraaie leersoorten, mooie houtafwerking en de gelaagde opstelling van dashboard en middenconsole maken dat je in een super-de-luxe omgeving vertoeft.
Zijn er ook nog dingen minder goed in deze Maserati Quattroporte V8?
Het enige wat we niet heel handig vinden, is de BMW-achtige pookknop voor de bediening van de automaat. Die werkt in nauwelijks voelbare trapjes zonder dat de pook van plek verandert: je tikt ‘m naar voren of achteren en selecteert daarmee de rijstand, achteruitrijstand, parkeerstand, enzovoorts. Normaliter prima, maar als je even snel wilt straatjekeren (en daarmee direct merkt dat de draaicirkel nogal fors is), is het pielen om de juiste stand te selecteren. Gelukkig kon de motorrijder tijdig remmen toen we dwars op de weg ermee aan het klooien waren.
Sinds de eerste Quattroporte, die in 1963 gelanceerd werd, is de filosofie van Maserati geweest een sedan te bouwen die uitgerust is met een racemotor. Daarin is geenszins verandering gebracht. De Quattroporte is leverbaar met twee motoren: een 3,0 liter V6 met twinturbo die goed is voor 410 pk (naar keuze als vierwielaangedreven versie – uniek voor Maserati – of een versie die alleen de achterwielen aandrijft) en een door Ferrari ontwikkelde 3,8 liter V8 met twinturbo die goed is voor 530 pk. Het 4,7 liter-blok van het vorige model is dus duidelijk gedownsized. De V6 was bij de introductie van de Quattroporte nog niet beschikbaar om te testen, dus kunnen we je alleen verklappen hoe de V8 is. Waarover we kort kunnen zijn: een beest.
‘De Quattroporte is een statement: temperamentvolle Italiaanse zakelijkheid met, voor deze klasse, alles vervagende prestaties’
Die 530 pk sterke V8 stuwt de Quattroporte in 4,7 seconden van 0 naar 100 km/u. Het geeft ‘m een topsnelheid van 307 km/u. Daarmee is ie op dit moment de snelste productiesedan ter wereld. Een feitje dat het altijd goed doet in de kroeg. Je snapt: met zoveel pk’s en een koppel van 650 Nm is de Maserati Quattroporte V8 snel. Helemaal als je leest dat er een kortstondige piek naar 710 Nm aanwezig is.
Merk je ook met het rijden dat de Quattroporte zo snel is?
Maserati’s genoemde filosofie komt bijna schrikbarend naar voren als we gaan rijden. In alle rust kabbelt de auto door het stadsverkeer. Tussentijdse, een tikje ingehouden sprintjes verraden al lichtjes dat ie stomweg snel is. Maar zodra we de Sport-knop indrukken en overgaan op schakelen met behulp van flippers wordt z’n ware aard ontketend. Het gevoel met een lange, zware sedan op pad te zijn, vervaagt volledig. Die Sport-knop transformeert ‘m in niets minder dan een grote sportwagen.
Eén wiebeltje van je kleine teen op het gaspedaal en de auto schiet met zo’n kracht vooruit dat je je met beide handen aan het stuur moet vasthouden om het gevoel tegen te gaan uit de auto geslingerd te worden. Het geluid dat ie daarbij produceert, is het fraaiste dat je ooit van een sedan zult horen. Een diepe gorgel gaat vliegensvlug over in een donkerbruin gehamer waarna er een rauw, prettig schel orkest van acht cilinders ontstaat.
Bereikt die power nog een keer een einde?
Tot de rode lijn van de toerenteller bereikt wordt, we met een tikje tegen een flipper het commando tot opschakelen geven, waarna ie met een toef tussengas, een paar ontploffingen en een heerlijke klap naar een volgende versnelling schiet. En het hele geluidscircus opnieuw begint. Twee zaken vallen daarbij op: enerzijds de snelheid waarmee ie schakelt (de achttraps ZF-versnellingsbak past ‘m als een strak gesneden pak), die is bijna buitenaards en anderzijds: de snelheid die de auto ontwikkelt, is extreem. En godzijdank zijn de remmen, die in het begin net zo nerveus voelen als het gaspedaal – dat vergt wat gewenning – uitermate goed berekend op het brengen van de juiste vertraging. Lees: dat je je voortanden keurig in de bovenkant van het stuur kunt stempelen.
We knallen werkelijk over smalle, bochtige bergwegen zoals je dat zou doen in een volbloed sportwagen. De in eerste instantie wat licht aanvoelende besturing is merkbaar zwaarder in de Sport-stand. De vering is straffer en de wendbaarheid is verbazingwekkend voor een auto van deze maat. Goed, het lukt ons niet een lokale verkeersdeelnemer in een Audi S3 los te schudden. Hoe zeer we ook ons best doen, maar allemachtig wat is deze Maserati Quattroporte V8 ontaard snel.
Maar er is in Nederland toch ongeveer op elke hoek een flitspaal?
Natuurlijk zal de gemiddelde koper van deze nieuwe Maserati Quattroporte V8 niet rijden zoals wij ermee reden. Maar dat doet de eigenaar van een Porsche Panamera Turbo, Mercedes S-klasse AMG of Audi S8 ook niet. De Quattroporte is meer een statement: temperamentvolle Italiaanse zakelijkheid met, voor deze klasse, alles vervagende prestaties. Jazeker, de Panamera Turbo zal op een baantje als de Nürburgring sneller zijn. Ook zal ie strakker rijden en de klappen die een beul als de S AMG kan uitdelen hebben. Maar geen van de concurrenten van de Quattroporte doet dat op de manier waarop de Maserati Quattroporte V8 dat zou doen. Met bravoure, op een haast gewelddadige, sensuele manier.
We lopen nog eens om de auto heen en overpeinzen z’n prestaties. Eigenlijk zien we alleen de Porsche Panamera nog maar als concurrent. Te meer daar ze beide een overeenkomstig, nogal sportief ingesteld dna hebben. De vierwielaangedreven Panamera komt sneller uit de startblokken. En modellen daarvan met een vergelijkbare prijs accelereren sneller naar de 100. Al is de prijs van Quattroporte V8 nog niet bekend, wij schatten in dat die op rond de twee ton uitkomt. De precisie en fijngevoeligheid waarmee de Panamera zich laat rijden, wordt door de Maserati Quattroporte V8 niet gehaald. Ook het afwerkingsniveau van de Porsche staat nog een trede hoger. Maar de Maserati is minder klinisch, meer gevoelig, lustiger.
Uiteindelijk zal het je smaak zijn die de doorslag zal geven om een Maserati Quattroporte V8 te bestellen. Want de Duitse übersedans zijn ook niet iedereens ding. Maar het bekende cliché dat over smaak niet te twisten valt, gaat hier ook op. Je moet er simpelweg van houden dat ie luid grommend aan je broekspijpen staat te sjorren. Zeker als ie een potje wil gaan vechten als je dat ene knopje indrukt. Toevallig doen wij dat.
VONNIS
Een door emotie uit z’n voegen barstende coole sedan die je in alle rust kunt rijden. Maar mocht je willen, dan kun je een beest ontketenen dat z’n gelijke op dit moment niet kent
Reacties