Autotest: Lancia Delta 1.6 MultiJet Platino

De nieuwe Lancia Delta is niet zomaar een nieuwe auto, hij markeert de wederopstanding van het hele merk. Dan moet je wel heel wat in je mars hebben…

 

Natuurlijk, we rijden in de omgeving van Turijn, de bakermat van Fiat, waar een nieuwe wieldop op een Punto al wereldnieuws is en spionagefoto’s van de vloermatten van de Alfa 159-opvolger de voorpagina’s beheersen. Dus is het niet zo heel gek dat voorbijgangers naar ons kijken alsof we groen zijn, acht armen hebben en een UFO besturen. Het ligt echter niet alleen aan de obsessie die elke Italiaan met auto’s in het algemeen en elke Torinees met auto’s van de Gruppo Fiat in het bijzonder heeft. We rijden nu eenmaal in de nieuwe Lancia Delta en dat is om een aantal redenen uiterst bijzonder.

 

Ten eerste omdat zelfs de meest optimistische Italiaan (en die worden uit pure noodzaak met een roze bril op geboren) Lancia al zo’n beetje had opgegeven. Het merk heeft het de laatste jaren moeten doen met opgedirkte Fiats als de Musa en Phedra, en een traditioneel nauwelijks te verkopen grote auto als de Thesis. De aardig lopende Ypsilon mag dan het leuke, luxe buitenbeentje in de kleine klasse zijn, daar kan de schoorsteen niet van roken. Nu het na vele jaren ellende weer de goede kant opgaat met Fiat, is ook besloten Lancia nieuw leven in te blazen en het te geven waar het zo lang op heeft gewacht: een nieuwe Delta. Vergis je niet: de vorige Delta ging in 1994 uit productie – veertien jaar geleden dus!

 

De tweede bijzonderheid is de Delta zelf. Het siert Lancia dat ze niet voor de veilige optie van een ‘iedereen moet het mooi vinden’-design gekozen hebben. De nieuwe Delta is volkomen anders dan anders en alleen daarom al een verademing in het straatbeeld. Een klein beetje blikt Lancia terug naar het verleden; door de naam Delta, maar ook door gul gebruik van chroom en bijvoorbeeld het zwarte dak – dingen die vroeger stukken gebruikelijker waren dan nu. Dat matzwarte dak doet het fantastisch op de Delta. Zeker de combinatie met een lichte carrosseriekleur werkt uiterst elegant. Datzelfde woord kun je gebruiken voor de overvloedige details van de auto. Van de bijna klassieke grille tot de streepvormige, Thesis-achtige led-achterlichtunits, van de omhooglopende achterste raamlijn tot de juist naar beneden glooiende heuplijn: het is allemaal even artistiek verantwoord. Het mooiste detail zit ook aan de achterkant. Die achterste raamstijl, de C-stijl, loopt naar boven naar het dak, maar raakt het dak niet waardoor dat bijna zwevend lijkt opgehangen. Een designkunststukje dat wordt bekroond met een miniem Lancia-logootje. Zó smaakvol ontwerpen kunnen alleen Italianen.

 

De buitenkant is dermate overweldigend dat het interieur bijna alleen maar kan tegenvallen. Wel, dat valt mee. De Delta is nauw verwant aan de Fiat Bravo en dat merk je aan de binnenkant het best. Vooral het centrale deel van het dashboard vertoont grote overeenkomsten met dat van de Bravo, hoewel het ook hier weer de details zijn die het ‘m doen: een drukknopje voor de alarmlichten in de vorm van het Lancia-logo – dat werk. Daarnaast zijn er talloze mogelijkheden om het interieur verder te verfraaien. Er kan kwistig worden gestrooid met leer en alcantara, en een dashboard dat deels bekleed is met de ook door Maserati gebruikte kunststof Benova – het is een paar slagen chiquer en verzorgder dan je in deze klasse gewend bent.

‘Een opvolger van de legendarische Integrale, het vierwielaangedreven monster dat in rally-vorm zes WK’s won? Het lijkt er niet op’
 

Hoewel, deze klasse – over welke klasse hebben we het dan? Want de Delta mag dan gebaseerd zijn op de Bravo, diens onderstel is wel met liefst 20 cm verlengd en dat maakt hem moeilijk te plaatsen. Waar de oude qua formaat een concurrent was voor auto’s als de Golf, is de nieuwe Delta zo’n klap groter dat je hem daar niet meer naast kunt zetten. Een Golf is 4,22 meter lang en heeft een wielbasis van 2,58 meter. De Delta is 30 cm langer en de wielbasis is 12 cm groter, wat maar één centimeter minder is dan een Volkswagen Passat. Daarbij heeft Lancia de achterbank standaard verschuifbaar gemaakt, waardoor je zelfs de beenruimte kunt hebben van een Lancia Thesis. Of een bagageruimte van 465 liter – dik 100 liter meer dan een Golf. En dan kun je ook nog de leuning van de achterbank 25 graden kantelen, waardoor je echt een lounge op wielen krijgt. Zo slaat Lancia een aardige brug tussen de kleine en de echte middenklasse.

 

In eerste instantie zijn er drie motoren beschikbaar: twee 120 en 150 pk sterke 1,4-turbomotoren op benzine en een 1,6-liter diesel van 120 pk. Later dit jaar komen er nog twee diesels: een van 165 pk en een twinturbo van 190 pk. De benzinetopper komt begin volgend jaar, een direct ingespoten 1,8-motor met 200 pk. Een opvolger van de legendarische Integrale, het vierwielaangedreven monster dat in rally-vorm zes WK’s won? Het lijkt er niet op. Daar is de Delta nu sowieso te groot en te zwaar voor. Maar we zullen de laatsten zijn om ‘nooit’ te zeggen.

 

Als we instappen in de ons toegewezen diesel, valt meteen één ding op: de zit. Je zit behoorlijk hoog en de stoelen zijn vrij hard en dik gevuld, waardoor je er niet zozeer in als wel op zit. De zittingen zijn ook niet bepaald lang, wat de boel er niet beter op maakt. Jammer, vooral omdat het verder doodeenvoudig is een goede zitpositie te vinden: stuur en stoelen zijn veelvoudig verstelbaar. Als we met een blinddoek hadden gereden, hadden we waarschijnlijk gezworen in een Bravo te hebben gezeten, zo groot is de overeenkomst als het op rijeigenschappen aankomt. Dat bedoelen we als compliment, want we hebben een Bravo als duurtester gehad en zijn in die tijd behoorlijk verslingerd geraakt aan zijn weggedrag. De Delta is fors groter en zwaarder, en dus is het des te knapper dat hij net zo dynamisch en watervlug aanvoelt als z’n neefje. De vering is stevig maar zeer comfortabel; gemene korte dwarsrichels voel je heus, maar de rest van de wegnarigheden wordt fraai weggefilterd zonder de communicatie tekort te doen. De besturing is aan de lichte kant, maar ook zonder veel weerstand voel je uitstekend wat er met de wielen gebeurt. Schakelen gaat uiterst soepel en vanzelfsprekend.

 

Wegligging en vering worden geholpen door een heel scala aan afkortingen op elektronisch gebied onder de noemer Active Handling System. Je moet het zien als een superuitgebreid esp-systeem, dat in geval van glijpartijen zelfs kan overgaan tot (onmerkbare) stuuringrepen om het ontspoorde zooitje weer in het gareel te krijgen. Het is uit te breiden met een systeem dat in de gaten houdt of je in je rijbaan blijft. Daarnaast is een systeem leverbaar dat zelf inparkeert, maar dat hebben we nog niet kunnen proberen. Duidelijk is dat Lancia zich alle moeite getroost om de Delta ook op technologisch gebied bij de top van z’n segment te laten horen of die top zelfs voorbij te streven.

 

De dieselmotor is een erg fijne. Hij is stil, zuinig en schoon, en hoewel hij met 120 pk niet overdreven vermogend is, maakt z’n trekkracht van 300 Nm veel goed. Aan de andere kant is de wegligging van de Delta zo dik in orde dat hij schreeuwt om meer vermogen; niet dat je underpowered op weg bent, maar hij kan zo makkelijk veel meer hebben dat je daar vanzelf naar verlangt. Op uitrustingsgebied blijft er veel minder te wensen over. De standaarduitrusting is riant, de optielijst eindeloos; van een bijna geheel glazen dak tot navigatie met spraakbesturing, van elektronisch variabele demping tot exclusieve leersoorten met zilverkleurige stiksels. Lancia meldt over zo’n 1.000 ‘individualiseringsmogelijkheden’ te beschikken.

 

Het heeft dan anderhalf decennium geduurd, je kunt Lancia er niet van beschuldigen half werk te hebben geleverd met de reïncarnatie van de Delta. Hij ziet er geweldig uit, rijdt uitstekend, biedt veel ruimte en meer dan genoeg keus om de comfortminnende automobilist tevreden te stellen. De exacte prijzen waren bij het ter perse gaan van dit blad nog niet bekend, maar de al wel bekende vanafprijs van 23.995 euro voor een 1.4 Turbojet Argento is veelbelovend. Goed, wij zien graag nog wat meer vermogen en andere stoelen, maar het één komt eraan en het ander staat wellicht ergens in dat optie-telefoonboek. Als één auto Lancia weer op de kaart kan zetten, is het deze Delta.