De legendarische Japanse game-ontwerper Kazunori Yamauchi is dusdanig verweven met de onmogelijk authentieke Gran Turismo-serie dat je je moeilijk voor kunt stellen dat er een tijd was dat hij zich níét met micronperfecte kopieën van elke R32 Skyline-variant bezighield. Bizar genoeg was dit Yamauchi’s laatste wapenfeit voordat in 1997 de eerste editie van GT op de PlayStation uitkwam: het felgekleurde cartoonspel Motor Toon Grand Prix 2. Het is een beetje alsof je ontdekt dat grootmeester Rembrandt z’n artistieke reis begon met slordig geschetste piemels in een biologietekstboek.

Geloof het of niet, maar Motor Toon Grand Prix 2 vertoont wel degelijk sporen van die gekoesterde Yamauchi-magie. Voor een spel dat zich helemaal niet bezig hoeft te houden met de natuurwetten weet het weggedrag je verrassend goed bij de actie te betrekken: de auto’s leunen en vervormen als je ze een bocht in gooit. Het is vergezocht om te stellen dat je hier al een fractie Gran Turismo-DNA kunt opmerken, maar er zit zeker meer diepgang in dan in de gemiddelde lollige kartracegame. Niet dat al die nuance er iets toe doet als je telkens van achteren wordt bekogeld met vuurballen.

De bijzondere figuren in Motor Toon Grand Prix 2

Zoals je mag verwachten bevat het spel de nodige krankzinnige karakters. Een paar die er wat ons betreft uit springen: een team van maffiapinguïns, een stel buitenaardse velociraptors die Raptor & Raptor heten – dat zal verwarrend zijn wanneer ze post krijgen – en onze persoonlijke favoriet, een imposante klokkenspelrobot genaamd Bolbox. Niet zo grinniken.

Waarom dit spel niet bekender en geliefder is? Waarschijnlijk door het compleet ontbreken van een split-screen multiplayermodus, een doodzonde voor een cartoonracegame. Als je met twee personen Motor Toon Grand Prix 2 wilde spelen, moest je twee televisies, twee consoles en twee exemplaren van het spel hebben.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear