11 soorten bijrijders die iedereen herkent

De regels van shotgun zitten inmiddels diepgeworteld in iedereens brein. De bijrijder weet dus wat hij moet doen om de felbegeerde troon te bemachtigen – maar wie krijg jij, de bestuurder, naast je? Voor het gemak hebben we de soorten bijrijders opgedeeld in 11 types. Je herkent ze vast.

01. De meerijder

Werd al beschreven in volkslegendes van weleer en je kent ‘m misschien onder de naam ‘bemoeial’ of ‘irritante betweter’. Maakt zijn aanwezigheid kenbaar met uitspraken als ‘Heb je haast?’, ‘Hij kan ook in z’n zes?’ of ‘Je mag hier 80, hè’. De beste stuurlui zitten op de passagiersstoel, zullen we maar zeggen. Een nieuwe regel die je de meerijder kunt opleggen: alleen iets zeggen als er flitspalen staan.

02. De ijspegel

Komt binnen en geeft direct een enorme zwieper aan de knop van de verwarming. Minder dan 28 graden is afzien. Dan de bestuurder peentjes zweet, maakt geen snars uit. Ontdooien doet de ijspegel pas in de straat van de bestemming. ‘Heb het ineens best wel warm’, verzucht het pegeltje dan. Gelukkig bestaan er tegenwoordig gescheiden aircozones.

03. De diskjockey

Vergrijpt zich ogenblikkelijk aan de radio in de auto. Koppelt als het even kan zijn eigen telefoon via bluetooth of via de het aux-kabeltje. Het liefst zet hij of zij eerst de muziek op scheuren en knoopt dan een gesprek aan in de verwachting dat jij het ook nog verstaat. Ach, menselijke interactie is altijd ondergeschikt aan gehoorbeschadiging.

04. De zapper

Heeft geen aandachtsboog maar een scherpe punt. Drie seconden van één nummer is het langst wat deze bijrijder kan verdragen en hij zal de gehele reis blijven zappen door de nummers of de zenders. Kan ook echt alleen de eerste paar seconden van een nummer meezingen. De rest is volstrekt onbekend.

05. De popster

Over meezingen gesproken: de popster. Gebruikt de carrosserie van je auto als douchecabine en zingt ongegeneerd mee met wat er dan ook uit de speakers komt. Of dit gedrag gewenst is, hangt volledig af van de vocale kwaliteit. Auto’s worden dan wel steeds stiller, dit probleem houdt aan. Waarom zijn schietstoelen nog geen gangbare optie anno 2019?

06. De warrige navigator

Je had één taak. Aan het begin van de rit is aan deze passagier gevraagd om als navigator te fungeren. Bijzonder simpel: gewoon zeggen waar de bestuurder heen moet rijden. Roept het liefst ‘ah, we hadden hier naar rechts gemoeten’ als je nét het straatje bent gepasseerd. Of nog beter: ‘Volgens mij moeten we hier eraf. Maar ik weet het niet zeker. Oh, rij maar door. Ah, kak.’

07. De slaper

Een autorit werkt voor deze bijrijder nog effectiever dan een rechtse van Rico Verhoeven: na twee meter is deze passagier direct knock-out. In bochten zie je het slappe lichaam zonder spierspanning heen en weer wiegen. Voor eigen vermaak kan er even een keer hard geremd worden. Kijk wel eerst even in je binnenspiegel.

08. De zelfoverschattende navigator

‘Nee, joh, die navigatie is niet nodig. Ik weet het wel’, zijn de woorden waarmee de zelfoverschattende navigator vertrouwen inboezemt. Compleet misplaatst vertrouwen, let wel. De eerste paar straten gaat het goed. Zodra hij of zij zijn zinnen gaat afsluiten met ‘denk ik’, dan gaat het fout. En maar beledigd zijn als je uiteindelijk je navigatie aanslingert.

09. De grijper

Reikt angstig en misschien zelfs onbewust naar de armsteun in de deur of aan het plafond als het wegdek ook maar flauw afbuigt. Zou het liefst in Amerika wonen, want daar zijn nauwelijks bochten. Het grijpen is een non-verbale manier van aangeven dat het hem of haar iets te hard gaat. Het bezwaar in woorden uitdrukken, komt er zelden van, want een grijper wil niet verworden tot een meerijder. Drukt ook regelmatig op een onzichtbare rem.

10. De spuugzuiger

Maakt een geluid om een lichte vorm van paniek aan te geven. Een geluid dat zich wat lastig in woorden laat uitdrukken, maar dat iedereen kent. Hard inademen met de tanden op elkaar waardoor je een dun laagje speeksel naar binnen gezogen hoort worden. Het klinkt een beetje als je neus ophalen, maar dan met meer urgentie. Vaak gevolgd door ‘dat ging maar net goed’ of ‘zo hé’.

11. De wagenzieke apper

Deze bijrijder weet donders goed dat een autorit doorgaans al snel een misselijk gevoel bij hem opwekt, maar besluit toch zijn telefoon erbij te pakken en niet rechtuit te kijken. De bestuurder krijgt uiteraard de schuld van de bermpannenkoek.