En waarom de Koenigsegge Agera RS nog altijd de snelste auto ter wereld is
Er zit meer achter het breken van een snelheidsrecord dan je zou denken. Een auto ontwikkelen die het record kan breken, is maar de helft van het werk. De gemodificeerde Bugatti Chiron, die 490 km/u reed, pakte officieel niet het record af van de Koenigsegg Agera RS, omdat de hypercar niet aan alle regels voldeed voor het zetten van een snelheidsrecord. Ze hadden namelijk maar één richting op gereden. De norm voor een snelheidsrecord, volgens het Guinness Book of World Records, is dat de auto in twee richtingen een poging moet ondernemen. Het gemiddelde telt dan als recordsnelheid.
De Bugatti Chiron heeft dus maar in één richting gereden op Ehra-Lessien. De verklaring die Bugatti geeft voor het negeren van de regel heeft te maken met de structuur van de weg. Door de vele auto’s die hier dag in dag uit één richting op rijden, is de structuur van het asfalt aangetast. Het asfalt ‘staat de verkeerde kant op’ en de verkeerde kant oprijden is als een kat tegen de haren in aaien: dat loopt heel verkeerd af.
Niet alleen remt de asfaltstructuur de auto af, het zou ook gevaarlijk zijn, aangezien de banden oververhit zouden raken door de extra weerstand. Aangezien Bugatti deel uitmaakt van de Volkswagen Group zijn er veel dingen waar ze rekening mee moeten houden. Volkswagen heeft namelijk hoge veiligheidseisen. Het breken van een officieel snelheidsrecord met een Bugatti Chiron is voor hen dan ook geen prioriteit.
Voor het breken van een snelheidsrecord is een goede locatie essentieel. Koenigsegg zette zijn record van bijna 460 km/u op een grote hoogte in Nevada. Grotere hoogte betekent ijlere lucht en dus minder weerstand. Het record van Bugatti is gezet op Ehren-Lessien, dat bijna op zeeniveau ligt, met hogere luchtweerstand als gevolg. Ook is het niet één rechte weg, dus de voordelen van een verlaten snelweg heb je al niet. Uiteindelijk moet je af gaan remmen. Tijdens de recordpoging moest Wallace na een halve kilometer snelheid terugnemen van 490 km/u naar 200 km/u.
De regels voor een snelheidsrecord zeggen niets over de ligging van de weg waarop de deelnemer moet rijden. Het rijden van een aflopende weg is dus niet verboden en dit levert een groot voordeel op, maar je moet dus wél weer omhoog. Aangezien Ehren-Lessien erg plat is kan niemand dus zeggen dat Bugatti hiermee een voordeel had. We zijn benieuwd hoe deze kwestie opgelost (of uitgevochten) zal worden. Misschien tijd om alle deelnemers naast elkaar op de startlijn te zetten?
