Elektrische hypercars: (nog) niet te bevatten

Wat vinden we van de toekomst van hypercars? De toekomst ná de Aston Martin Valkyrie en de AMG One? De toekomst waarin elektrische hypercars de dienst uitmaken enbenzineauto’s het simpelweg niet meer kunnen bijbenen? We weten dat ie eraan zit te komen, al gaat het op dit moment alleen nog om mooie plaatjes en nog mooiere praatjes. Maar goed: we weten hoe ongelooflijk veel energie een elektromotor kan verstouwen. Laat staan in elektrische hypercars. Want als je elk wiel zo’n motor geeft, kunnen er vreemde dingen gebeuren. We moeten een nieuw alfabet leren en daar nieuwe namen aan vastplakken. Rimac is een pionier op het gebied van elektrische techniek, en de C_Two is daar het uithangbord voor. Pininfarina is meer dan 100 jaar bezig geweest anderen er prachtig te laten uitzien. Maar met hun eerste eigen productieauto, de Battista, zullen ze die anderen er vooral langzaam uit laten zien. Aspark – ook zoiets. Hun model, de Owl, heeft in ieder geval een streepje voor op de rest omdat je hem op internet kunt zien accelereren. Al is het maar een klein stukje over een terreintje achter een loods. Tesla maakte een enorme hype van de 400 km/u snelle Roadster, en leidde toen de aandacht af met de bizarre Cybertruck. En Lotus! De mensen achter het lichtgewicht-denken, die nooit een auto bouwden met meer dan 500 pk, werken nu aan de Evija: een nieuw model met vier keer die power…

Elektrische hypercars bieden een nieuw soort snelheid

Wat losjes geredeneerd zijn er wel een paar rode draden te herkennen die door alles heen lopen. Vier motoren, ergens rond de 2.000 pk en een 0-naar-100-tijd van minder dan twee seconden. En om de inzittenden laag te kunnen laten zitten, wordt er geen ‘skateboardconstructie’ gebruikt, maar worden accu’s in een T-vorm in de ruggengraat en achter de stoelen langs geplaatst. Maar misschien gaan we iets te snel. Die cijfers, zowel de hoge als de lage, moeten eerst nader worden besproken. Want wat we gaan beleven, is de grootste sprong voorwaarts die de autowereld op het gebied van prestaties heeft meegemaakt. Met elektrische hypercars is het alsof we opnieuw overstappen van propellers op straalmotoren. De nieuwkomers hebben nogal wat babbels. Ze zijn niet te beroerd de neuzen van de gevestigde orde eens stevig op die nieuwe getallen te drukken. Dat zal zo blijven totdat duidelijker is wat voor plannen merken als Lamborghini, Pagani en Ferrari hebben. Maar die nieuwe getallen vertellen ook iets. En wat ze vertellen, is niet alleen interessant en spannend, maar ook lichtelijk angstaanjagend.

160 km/u in amper vier seconden

Wij bevinden ons in de gelukkige positie dat we binnenkort waarschijnlijk in een of meer van die elektrische hypercars mogen plaatsnemen. De technici zullen weten dat die lui van TopGear heus een beetje kunnen rijden, en hun best zullen doen om uit de auto te halen wat erin zit. De jongens die zorgen voor het visuele aspect van ons magazine en deze site zullen foto’s willen die recht doen aan de opwinding en het drama dat de auto teweegbrengt. Omdat wij de beroerdsten niet zijn, zullen we geen van beide groepen willen teleurstellen. En dat levert nu al wat milde zenuwachtigheid op. Waarom? Omdat we amper een jaar geleden reden in een elektrische auto die binnen twee seconden 100 km/u reed, en amper twee seconden daarna al 160 km/u. Dat was de Volkswagen ID.R en we herinneren ons nog levendig hoe we het rechterpedaal vloerden, alle vier de slicks spinden en ons brein op slot ging. Het was een soort naar adem snakkende hersenverlamming, omdat alle synapsen slechts foutmeldingen gaven. Het is niet alleen de kracht van de duw die je krijgt, maar de volstrekte onmiddellijkheid ervan. De kracht van Rico Verhoeven met de reactiesnelheid van Bruce Lee. Dat is wat elektriciteit ons biedt. Maar ook: rijgemak. Dit soort auto’s heeft maar twee pedalen in de voetenruimte. Niet één heeft waarschijnlijk een flipper achter het stuur. Ze mogen er dan enorm exotisch uitzien, de techneuten zullen ervoor gezorgd hebben dat ze niet té intimiderend worden. Dat de wolf goed verstopt is in zijn schaapskleren.

Ze komen records verpletteren

Juist in die combinatie van verbijsterende snelheid en gebruiksvriendelijkheid schuilt de ware genialiteit van de ingenieurs. Uiteraard zullen er rij-modi en tractiecontrole zijn, achter de schermen geholpen door petabytes aan data en algoritmes. Maar de lichtelijk huiveringwekkende naakte waarheid is: twee pedalen, een stuur en 2.000 pk. En vergeet niet: ze willen allemaal de snelste zijn. Op papier gaat de eer nu naar de Lotus. Althans: afhankelijk van de manier waarop je meet. Want de dagen dat ‘0-100 km/u’ daadwerkelijk iets zei, zijn voorbij. Zelfs 0-160 km/u of 0-200 km/u zijn onbetekenend – die duren een seconde of vier, vijf. Nee: 0-300 km/u, dat telt nu. Een paar jaar terug flikte de Koenigsegg Agera RS dat in een fractie minder dan 12 seconden – en dat is nog altijd het wereldrecord voor een productieauto. Het doel voor de Evija is minder dan 9 tellen. Let wel: een verbetering van 25 procent… Hij is op papier het snelst omdat ie een kleiner accupakket heeft (70 kWh), en dus met zijn 1.680 kilo ongeveer 250 kilo minder weegt dan de Rimac en Pininfarina, en een halve ton minder dan de 200-kWh Tesla. Maar geen zorgen: ook die hebben allemaal aangegeven sneller te zullen zijn dan de Agera. De Lotus zal op één lading niet zo ver komen als de rest, maar sinds wanneer doet dat ertoe bij een hypercar? We begrijpen hun rol: er waanzinnig uitzien, voor duizelingwekkend YouTube-materiaal zorgen en wat rondhangen op de rijkste plekken op aarde. Daar zit op de een of andere manier meteen weer een geruststellende gedachte aan vast. De auto’s zullen misschien veranderen – hun doel blijft hetzelfde.

Nog eens drie elektrische hypercars die je ingewanden zullen herschikken

Tesla Roadster

Drie motoren, vier zitplaatsen. Hij is erg zwaar, maar belooft een ongelooflijke actieradius van 1.000 kilometer en een nog ongelooflijker koppel van 10.000 Nm.

Aspark Owl

Het enige uilachtige aan dit apparaat is dat ie ook geen geluid maakt. Zelfs geen ‘oehoe’. Aspark zal er 50 maken en belooft 0-naar-100 in (ga zitten) 1,69 seconden.

Ariel P40

Lichter, kleiner en minder krachtig dan andere elektrische hypercars, maar ook goedkoper en net zo bizar snel. Heeft een straalturbine als range extender; als je niet ontploft, kom je er verder mee.