Is de Spider daarmee dé versie die je moet hebben?
De 488 Pista is volgens collega Chris Harris ‘dynamisch de beste auto die Ferrari ooit bouwde, en de aandrijflijn ligt ten grondslag aan het succes’. De Ferrari 488 Pista Spider is hier de open versie van.
Cabrio’s zijn een pijn in de bil voor autobouwers. Carrosserieën houden namelijk wel van de stevigheid die een vast dak biedt, dus om te zorgen dat de auto niet doorzakt of op slecht wegdek flubbert als een pudding, moeten automerken een boel verstevigingen aanbrengen. Met extra gewicht als gevolg.
Niet bij Ferrari. De Ferrari 488 Pista Spider is zelfs lichter dan zijn dichte broer. Goed, het scheelt maar 5 kilo, maar je moet niet vergeten dat de Spider zwaarder zou moeten zijn. Je kunt de Ferrari 488 Pista Spider dus zonder schuldgevoel kopen. Met een metalen klapdak zal ie iets zwaarder worden.
Binnenin vind je veel koolstofvezel, alcantara, aluminium voetplaten en een lus om de deur dicht te trekken. Belangrijke kilootjes. Verder komt de Ferrari 488 Pista Spider qua uitrusting en specificaties overeen met de slecht-weer-variant.
De 3,9-liter twin-turbo V8 is goed voor 720 pk, 50 pk meer dan de 488 GTB en ruim 100 pk meer dan de 458 Speciale. Vergeleken met die laatste heeft de Pista met zijn 770 Nm bovendien maar liefst 230 Nm extra, die al bij de helft van het aantal toeren (3.000 tpm) beschikbaar zijn.
Dat gezegd hebbende is dat vermogen en koppel goed voor een spurt van 0 naar 100 km/u in 2,85 seconden – identiek aan de coupé. Van 0 naar 200 km/u in 8 seconden; dat is 0,4 seconden langzamer dan de Coupé. Maar nog altijd 1,1 seconde sneller dan de 458 Speciale, terwijl z’n top ‘meer is dan 340 km/u’. Daarmee bedoelt Ferrari dan waarschijnlijk niet 341 km/u.
Het uitlaatsysteem is gemaakt van Inconel, een nikkellegering. Net als de pijpen van de Jaguar F-type SVR, en die staat niet direct bekend om zijn ingetogenheid op het vlak van geluid. Fijn bij een open auto. Dan is er een nieuw Side-Slip-systeem (de zesde generatie, inmiddels), dat nu ook de remklauwen griezelig precies kan controleren, zodat je je drifttalent volledig tot wasdom kunt laten komen.
Of, om met Ferrari te spreken: ‘Bestuurders kunnen een compleet symbiotische relatie met de auto ontwikkelen, die zal resulteren in de perfecte combinatie van oprecht extreme prestaties en opwindend autorijden.’ Jazeker, voor minder doen ze het in Maranello niet.
