Stilstand is achteruitgang

Terwijl de wereldwijde auto-industrie nog altijd groggy is vanwege het emissieschandaal rond VW, heeft Ferrari zijn karakteristieke V8 een nieuw imago gegeven met 670 pk en 760 Nm koppel, terwijl het tegelijkertijd de CO2-uitstoot en het brandstofverbruik omlaag heeft gebracht. Wij heten u welkom: de Ferrari 488 Spider. Maar het enige wat je zou willen weten is hoe het met het geluid zit, en hoe alert ie op het gaspedaal reageert nu hij twee turbo’s heeft. Krijgen die jongens eigenlijk ooit weleens een beetje rust? Die krijgen ze niet. Want we hebben het hier over Ferrari, en dus koesteren we onredelijk hoge verwachtingen. Sorry daarvoor. Als je de specificaties van de Ferrari 488 Spider aan een snelle inspectie onderwerpt, krijg je binnen de kortste keren flinke hoofdpijn, nog voordat je hebt begrepen hoe de algoritmes werken die de interactie tussen het elektronische differentieel en de tractiecontrole regelen, of hoe ze in hemelsnaam ongestraft dat sliphoek-spul hebben kunnen verbeteren voor nog lekkerder bochtenwerk. Ferrari mag dan nog altijd teruggrijpen op de oude Enzo voor de legendarische verhalen, maar vandaag de dag zou zelfs de grootste bolleboos in Silicon Valley nog de vingers aflikken bij het technologische niveau van Maranello.

De Ferrari 488 Spider heeft nog steeds een motor en vier wielen

Net als de allereerste auto waar Enzo Ferrari zijn naam aan gaf, de 125 S uit 1947, maar vanuit ieder ander oogpunt bezien zou ie net zo goed een afgezant uit de vijfde dimensie kunnen zijn. Dus wat we hier aan een nader onderzoek moeten onderwerpen, zijn niet de prestaties of het rijgedrag van de Ferrari 488 Spider – we weten al dat die onberispelijk zijn – maar z’n ziel.
Die is moeilijker te lokaliseren dan vroeger. Om te beginnen is Ferrari tegenwoordig uitermate zakelijk. Het ziet in dat het zijn nieuwste product warm moet houden. De beursgang aan de Amerikaanse aandelenmarkt is een feit, wat betekent dat het bedrijf nauwgezet wordt gevolgd door genadeloze financiers uit het hoogste segment, en het moet het territorium afbakenen waar luxe en technologie op de meest lucratieve manier samengaan. Dat vereiste nogal wat gericht denkwerk. Dan is er nog het feit dat in deze markt ‘nieuw’ onveranderlijk betekent: goed. Om nog maar te zwijgen over het gegeven dat de verkoopverdeling tussen Spider en GTB ongeveer 50/50 is. In Groot-Brittannië bijvoorbeeld was 54 procent van de verkochte 458 Italia’s een cabrio. Met andere woorden, de Ferrari 488 Spider legt gewicht in de schaal.

Binnen veertien seconden is het een echte Spider

Ferrari beweert dat de 488 Spider werd ontwikkeld rond de inklapbare hardtop, een slank onderdeel bestaande uit twee panelen dat 25 kilo minder weegt dan een normale softtop, maar dat wel het gevoel van veiligheid en stevigheid biedt, dat in veertien seconden is ingeklapt en – heel belangrijk – de auto niet opzadelt met een achterkant zo groot als een booreiland. De marketingbaas van Ferrari benadrukt daarbij dat de coupé en de cabriolet twee verschillende doelgroepen bedienen, waaraan nog wat hoogdravende aanprijzingen worden toegevoegd, namelijk dat je zo de ‘intense geuren van de natuur’ kunt opsnuiven. Nou, die intense geuren van de natuur moeten behoorlijk snel zijn om een enthousiaste bestuurder van een Ferrari 488 Spider bij te kunnen houden. In 3 seconden rond naar 100 km/u, in 8,7 seconden naar 200 km/u, en de topsnelheid – voor het geval je de bijzonder intense geuren van de Duitse Autobahn mocht opsnuiven – bedraagt 327 km/u. Dus niet de goede auto voor Donald Trump, of iemand anders met een ingenieus kapsel.

‘Iedereen die in een 288 GTO of F40 heeft gereden, kan je vertellen dat een turbo niet noodzakelijk ten koste gaat van het geluid van een Ferrari’

Ferrari’s waren ooit een beetje van twijfelachtige kwaliteit. Zelfs de in alle andere opzichten fantastische F355. Die was in 1994 de vervanger van de krakkemikkige 348. Door deze auto kwam Maranello weer op het juiste spoor terecht. Maar is ook niet om over naar huis te schrijven. Maar de Ferrari 488 Spider heeft een exquise interieur. De positie van de bestuurder is volmaakt. Het lage dashboard biedt een goed zicht door de voorruit, en die verrukkelijk glooiende voorkant zorgt ervoor dat ie zich op de weg onberispelijk gedraagt. Ik vond de zittingen wat aan de magere kant, maar de belangrijkste instrumenten en multimedia – die zijn aangebracht in twee zijvleugels aan beide zijden van het hoofddisplay, maar met de toerenteller op de voorgrond – zijn nu makkelijker te bedienen, en dat geldt ook voor de navigatie. Het voelt allemaal geweldig solide aan.

Design technisch een meesterwerk

Bij de Ferrari-modellen voor op de weg is pure esthetiek allang geofferd op het altaar van de aerodynamica, en de carrosserie van de 488 Spider is dan ook een ode aan die zwarte magie. Flavio Manzoni, hoofd design bij Ferrari, is er rotsvast van overtuigd dat aerodynamica de esthetiek helemaal niet zo in de weg zit als je wel zou denken. ‘Als bij alles de technische beginselen in acht worden genomen, dan is dat beter’, zegt hij. ‘Wij zouden geen rondingen of glooiingen op de motorkap aanbrengen als die niet functioneel waren. Dus we moeten precies begrijpen wat er onder de huid zit.’ Tot de hoogtepunten van de Ferrari 488 Spider behoren de centrale Aero Pillar aan de voorkant, een achter-diffuser met verstelbare kleppen en dezelfde subliem elegante spoiler als op de GTB. Het voordeel is een fikse dosis neerwaartse kracht zonder extra luchtweerstand. Het nadeel is dat de motor niet langer zichtbaar is. Aan die gapende luchtinlaten in het midden moet je ook even wennen, maar in grote lijnen is dit opnieuw een modernistische meesterproef uit Maranello. Tijd om op pad te gaan. We beginnen in de heuvels. Een paar uur rijden ten zuiden van Ferrari’s hoofdkwartier. We zijn van plan om binnendoor naar het nabijgelegen Rimini te rijden. Dit is een kustplaatsje aan de Adriatische Zee dat een beetje aan Miami doet denken Het heeft de typische charme van een badplaats buiten het seizoen. Hoofdtestrijder Raffaele de Simone, charmant en bescheiden vraagt ons beleefd om de 458 Speciale uit ons hoofd te zetten. We zullen het proberen.

Het geluid is weergaloos

Iedereen die zo gelukkig is geweest om in een 288 GTO of een F40 te hebben gereden, zal je kunnen vertellen dat een turbo niet noodzakelijkerwijs ten koste gaat van het geluid van een Ferrari. Nu het stof is neergedaald op de GTB, kunnen we je melden dat de Ferrari 488 Spider een geluid voortbrengt dat fantastisch is, weergaloos zelfs.
Wat in technisch opzicht zorgt voor het volvette geluid van de Spider, is een combinatie van de even lange stukken uitlaatpijp van het spruitstuk, zijn flat-plane krukas en een hardnekkige zoektocht naar de juiste klanksoort. Want het is nu eenmaal zo dat niemand een Ferrari wil die niet als een echte Ferrari klinkt. Ferrari zelf ook niet. Het geluid is zeer zeker niet zo borrelend als dat van de 458 Italia, maar volgens iedere objectieve maatstaf klinkt ie verdomd goed en bij doorkomst in een tunnel is hij in staat om de verf van de muren te laten bladderen.

‘Puristen zullen niet zo makkelijk de herinnering opgeven aan de 458 Speciale’

Dit is de snelste V8-Ferrari’s met middenmotor

Net als de GTB is de Spider een fenomenaal snelle auto. Hrt aanspreken van die snelheid is evenzeer een kwestie van het doseren van die 760 Nm aan koppel als het aanwenden van de beschikbare 670 pk. De turbo van Ferrari heeft een vermogensafgifte die sterk lijkt op die van een natuurlijk aangezogen motor op hoge toeren. Hij brengt in de hogere versnellingen steeds meer gegrom voort. Maar aangezien hij eenvoudigweg de rechte stukken tussen twee bochten in verslindt, doet hij dat op een manier die een nieuwe mindset veronderstelt. Om eerlijk te zijn, is dit een van die auto’s die sneller gaan dan je kunt denken. Ik kan me niet herinneren dat ik met eerdere V8-Ferrari’s met middenmotor zo vaak door de versnellingen heb ge-shortshift. Waarbij dient te worden opgemerkt dat dat met de zeventraps automaat met dubbele koppeling een groot genoegen is. Je hoeft niet meer de hele tijd als een halvegare op het rode streepje te letten. De versnellingslampjes op het stuur lijken een hele tijd eerder op te lichten. Je laat je ongetwijfeld veel meer meevoeren op een hoog koppel – en vast en zeker ook een heel hoge – dan dat je al dat verrukkelijke vermogen aanspreekt. Hij trekt nog altijd flitsend genoeg op om een schroeilucht te veroorzaken, en hij reageert in 0,8 seconden op het gaspedaal – een tiende seconde langzamer dan de 458 – wat wil zeggen dat hij bijna geen last heeft van turbo-lag. Maar hij biedt minder puur plezier. Het verschil kan ‘m zitten in de 1.000 toeren die, in vergelijking met de 458 Speciale (sorry, Raffaele), in het bovenste bereik verloren zijn gegaan.

Comfortabel genoeg voor de gemiddelde Italiaanse weg

Het chassis is indrukwekkend. Goed werk: dit gedeelte van de regio Emilia-Romagna blijkt op sommige trajecten het gruwelijkste wegdek ter wereld te hebben. Ferrari stelt dat de 488 23 procent stijver is dan de 458 Spider. De constructie kermt alleen maar op het allerslechtste wegdek (volgens mij wordt de planeet Mars beter onderhouden). Ondertussen werken het elektronische differentieel van de auto, de F1-tractie en het ESP in weergaloze harmonie samen. Het sliphoekcontrolesysteem dat voor het eerst werd toegepast in de 458 Speciale, heeft een upgrade gekregen. Het wordt aangestuurd door de elektronische chassis-software van de auto.
Hier behoren nu ook de actieve schokdempers toe. Hij is hierdoor in staat om een bocht uit te komen met een bijna komisch samengaan van balans en zwierigheid. Het magnetorheologische schokdempingsysteem is ook aangepast. Resultaat is dat de Ferrari 488 Spider geweldig rijdt, zelfs met dezelfde afstelling van de vering als de GTB. Ons exemplaar stond op Michelin-banden, maar je kunt ook kiezen voor Pirelli of Bridgestone. Allemaal op maat gemaakt voor de 488, en alleen een expert merkt het verschil tussen die merken. Eerlijk gezegd kan ik moeilijk een andere auto bedenken die zo’n mooie balans weet te vinden tussen rijgedrag en prestaties. De McLaren 650S is ongetwijfeld soms nog wat briljanter. Die komt als geheel dicht in de buurt, maar de 488 is beheerster als je ‘m tot het uiterste laat gaan. De nieuwste generatie koolstof-keramische remmen is afkomstig van de LaFerrari; ze zijn zo krachtig dat losse voorwerpen in de auto veranderen in ballistische projectielen. Maar in het allereerste begin ontberen ze wat grip. De Simone omschrijft ze als ‘bijna levende dingen, het systeem voelt aan wat je nodig hebt en zij geven je steeds meer grip’. Ik zou hem bijna geloven. In Rimini lokken we wat getoeter van Vespa’s uit, er worden selfies gemaakt en in de haven verdringen de mensen zich om de auto. ‘Si, si, quattro otto otto, bella!

Kortom…

Italië heeft inderdaad reden om trots te zijn. Ferrari is een bedrijf dat de trend zet. Ze betoont zich meesterlijk waar het gaat om al die onzichtbare software en de hardware waar je hart sneller van gaat kloppen. Puristen zullen niet zo makkelijk de herinnering opgeven aan de briljante 458 Speciale. Dat is een auto die de geschiedenis zal ingaan als een van de beste, zo niet de allerbeste atmosferische V8 aller tijden. De 488 heeft een stukje van zijn ziel verkocht voor een grotere efficiency en zelfs betere prestaties. Maar het is nauwelijks een Faustiaans pact. En denk alleen al aan al die intense geuren die je kunt opsnuiven met het dak naar beneden.

Specificaties Ferrari 488 Spider


Motor
3.902 cc
V8 biturbo
670 pk @ 8.000 tpm
760 Nm @ 3.000 tpm

Aandrijving
achterwielen
7v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 3,0 s
top 327 km/u

Verbruik (gemiddeld)
11,4 l/100 km
260 g/km CO2
G-label

Afmetingen
4.568 x 1.952 x 1.211 mm (l x b x h)
2.650 mm (wielbasis)
1.420 kg
78 l (benzine)
230 l (bagage)

Prijzen
NL € 276.385 (25%)
BE € 234.336

Reacties