Men neme een heel erg dure Subaru WRX STi. En een heel goede coureur
Het is Mark Higgins weer gelukt. De drievoudige rallykampioen van Groot-Brittannië en kind van het eiland Man was al de snelste op het lokale TT-parcours, maar afgelopen maand deed hij er nog een schepje bovenop. In 2011 en 2014 deed hij zijn recordpogingen in een standaard Subaru WRX STi. Dat bracht hem in 2011 tot een tijd van 19 minuten en 56,67 seconden; in 2014 deed hij 19 minuten en 15,88 seconden over het rondje.
Die laatste prestatie kwam neer op een gemiddelde snelheid van 188 km/u. Indrukwekkend natuurlijk, maar Mark vond dat het sneller moest. Dit keer gaf Subaru aan Prodrive de opdracht de ultieme WRX te bouwen. Het budget: 700.000 Amerikaanse dollars. Het resultaat: een nieuw recordrondje van 17 minuten en 25,139 seconden – een gemiddelde snelheid van 205,96 km/u. Wij gingen langs bij Mark en vroegen hem naar de geheimen achter het succes. Helemaal onderaan vind je de bizarre onboard video.
Higgins kon beschikken over flink wat downforce dankzij een splitter van hout (echt waar!) en een vleugel van epische proporties. In de kofferbak zit een hydraulisch systeem dat de vleugel kan verstellen. Dat is fijn bij het najagen van een zo hoog mogelijke topsnelheid.
De basis van de auto wordt gevormd door een WRX STi met Amerikaanse specificaties. Voor de gelegenheid werd er een 2,0-liter turbomotor uit een WRC-auto uit 2008 ingehangen. Uiteraard is die motor een beetje getuned, tot 600 pk en 800 Nm. Daarmee accelereert de auto van 0-100 km/u in 2,6 seconden. De topsnelheid bedraagt 290 km/u. Voor de laatste test hadden de technici een uitlaatsysteem met dempers gemonteerd, om de eilandbewoners te ontzien, maar tijdens de recordpoging reed de auto rond met rechte pijpen. De vogels vielen uit de bomen.
Alleen al de versnellingsbak (een sequentiële zesbak van Xtrax) is 50.000 euro waard. De bak wordt bediend met een enkele peddel achter het stuur; je schakelt op door eraan te trekken en terug door te duwen. De auto beschikt over het launchcontrol-systeem van de WRC-auto uit 2008. De distributie van het koppel tussen voor- en achterwielen regel je met een actief hydraulisch differentieel. Zowel voor als achter heeft de auto een sperdifferentieel, voor maximale tractie in bochten.
De ophanging is afgeleid van die van de WRC-auto, inclusief de instelbare dempers. Zij hebben als taak om alle oneffenheden van het TT-parcours te absorberen en de 18 inch Dunlop-slicks van 245 millimeter breed aan de grond te houden. Volgens Richard Thompson, de hoofdtechnicus van Prodrive, is de Subaru voor 60 procent rallyauto en voor 40 procent raceauto: ‘We hebben al onze kennis erin gestopt en ons niet gestoord aan de WRC-regels.’ Leuk natuurlijk, een raceauto ontwikkelen zonder dat je je aan vervelende reglementen hoeft te houden.
Wij mochten een stukje meerijden met Higgins. Een tamelijk overstuurde ervaring. Tijdens de recordpoging bleef de passagiersstoel leeg. In 2011 kwam Higgins er namelijk achter wat 75 kilo aan extra gewicht kan doen, toen de bodemplaat van zijn auto met 250 km/u de grond raakte en hij bijna de controle verloor. Het is de moeite waard om het filmpje van zijn net-niet-crash een keer te bekijken op YouTube.
https://www.youtube.com/watch?v=DRg5Sp1iQMc
Reacties