Is het ombouwen van een klassieker naar een EV heiligschennis?

Is het heiligschennis om een klassieke benzineauto om te bouwen naar een EV? Meestal niet. Natuurlijk: als ie nou een exceptioneel geweldige benzinemotor heeft, doe het dan niet. Ik heb mijn twijfels over omgebouwde Jags die hun leven als XK begonnen of Porsches die een zescilinder boxer hadden. Het is ook geen goed idee om harttransplantaties te gaan uitvoeren bij zeldzame of historisch belangrijke auto’s. Het spreekt voor zich dat originaliteit hier van groot belang is.

Maar verder: ga vooral je gang. Zoals een wijze vriend, geen fan van klassieke auto’s, ooit tegen me zei: ‘Het enige nut van oude auto’s is dat ze nieuwe er goed uit laten zien.’ De motoren in de meeste klassiekers zijn zwaar en lomp. Als het koud is, starten ze vaak niet. Als het warm is ook niet, trouwens, omdat je de carburateur weer eens verzopen hebt. Ze hoesten en kuchen en je hebt geen idee of het door de brandstof of de timing van de ontsteking komt.

In het kaartenvak in het portier van mijn laatste klassieker bewaarde ik een 13-millimeter moersleutel. Op buiten­wegen deed ie het prima, maar terug in de stad liep de temperatuur snel op en had ie een andere timing nodig, en dus sprong ik bij het eerste het beste stoplicht aan de rand van de stad uit de auto om de boel handmatig bij te stellen.

Een klassieker ombouwen naar een EV wordt niet booming

Toch: het elektrisch ombouwen van klassiekers zal nooit echt groot worden. De conversie kost vaak meer dan het hele ding waard is. Daarbij, klassiekers zijn haast per definitie zeldzame auto’s waarmee weinig kilometers worden gemaakt. De CO₂-uitstoot van alle klassiekers van de hele wereld bij elkaar draagt dan ook microscopisch weinig bij aan de klimaatcrisis. Tenzij je echt veel kilometers rijdt met je oldtimer, zijn er betere manieren om batterijen te gebruiken.

‘Oldtimers dreigen te verdwijnen, maar niet door regels of brandstofprijzen’