De nieuwe Volkswagen I.D. R Pikes Peak is gebouwd met wapentechnologie en de aerodynamica van een straaljager. Volkswagen stak meer geld in de ontwikkeling dan het bruto nationaal product van verschillende derdewereldlanden. Het merk heeft alles uit de kast getrokken om te zorgen dat hun volgende Pikes Peak International Hill Climb een succes wordt. Ze hebben namelijk iets goed te maken.
Wat wil Volkswagen hiermee bewijzen?
Volkswagen doet zoveel moeite om a) het hele dieselschandaal achter zich te laten, en b) om de poging met een Golf II in 1987 te doen vergeten.
Een bijzonder bouwpakket
In de jaren tachtig waren constructies van koolstofvezel en het gebruik van accu’s en elektromotoren nog dwazer dan het idee dat je dit bericht óók op je telefoon kunt lezen, overal ter wereld.
Interne verbrandingsmotoren waren het nog helemaal, en het liefst zo groot en zoveel mogelijk om de verliezen van ijle lucht te compenseren. Daarnaast moest een auto beschikken over vierwielaandrijving en rally-ophanging, omdat een deel van de route nog niet uit asfalt bestond.
Volkswagen begon met nadenken en ontwerpen. Ze legden een 1,8-liter viercilinder met turbo in hun nieuwste Golf, van de tweede generatie. Dit blok produceerde 324 pk, meer dan de Golf R die je nu bij de dealer kunt kopen. Nadeel was overigens dat hij alleen de voorwielen aandreef, en het geheel bleek wat onstabiel te zijn.
Gelukkig stonden er ook toen slimme en verstandige Duitsers aan het roer en werd besloten om een tweede motor te monteren: een 1,8-liter met 324 pk. Deze werd achterin geplaatst en verbonden met de achterwielen, waarna de Golf II ineens 648 pk en vierwielaandrijving had. De Pikes Peak Golf was geboren.
Aan de achterkant werden twee enorme gaten geboord om de motor te koelen, op het dak kwam een luchtinlaat en de grille aan de voorkant werd geoptimaliseerd. De Golf tikte vanuit stilstand in 3,4 seconden de 100 km/u aan. Zulke specificaties komen aardig van pas op een route met 156 scherpe bochten.
Waarom haalde de Pikes Peak Golf de finishlijn net niet?
Jochi Kleint, voormalig rallyrijder, wilde heel graag winnen op Pikes Peak; hij werd derde in 1985 en vierde in 1986. Drie keer zou scheepsrecht moeten zijn. Kleint ging van start en alles verliep volgens plan. De tweemotorige Golf deed het goed en Kleint kon de overwinning ruiken. En dat terwijl hij zijn geheime wapen nog niet eens had ingezet.
Omdat de aandrijflijnen onafhankelijk van elkaar draaiden, kon Kleint kiezen uit voor-, achter- of vierwielaandrijving. Handig als één motor ermee zou nokken (je weet nooit bij Pikes Peak), om de balans te herstellen of omdat op een bepaald stuk de ene soort aandrijving beter zou presteren dan de andere.
De run verliep extreem goed, in het hoofdkantoor van Volkswagen stonden ze al met champagne klaar om de overwinning te vieren. Echter, zo’n 400 meter voor de finish en met nog drie bochten te gaan gaf de Golf II de geest. Het probleem? Niet de interessante maar ingewikkelde transmissie. De motoren waren het ook niet.
Het probleem zat in de ophanging. Hier was een klein onderdeel losgekomen. Met een flinke afgrond aan beide kanten van de weg en nogal zweverig weggedrag kon de Golf niet veilig de finish bereiken. Het lot beroofde Volkswagen van de overwinning op Pikes Peak.
Je snapt: Volkswagen heeft dit jaar iets in te halen. Ben je van plan om Pikes Peak op 24 juni te gaan volgen? Dan raden we je aan om te blijven kijken tot je zeker weet dat de Volkswagen I.D. R over finishlijn is gekomen.
Reacties