Waarom de (goedkope) Dacia Jogger een briljante auto is

Niches in de markt – je hoort ons er nogal eens over mekkeren. Elke crossover waarvan de ontwerper heeft bedacht dat het een goed idee is om de achterpassagiers minder hoofdruimte te geven, wordt immers door z’n merk neergezet als ‘uniek’.

En telkens als er een SUV verschijnt die 3 centimeter langer of korter is dan de vorige, spreekt men van een nieuw segment. Er worden onderhand zoveel ‘niches’ gecreëerd dat je je nog beter kunt onderscheiden door juist een auto te bouwen die in een bestaande klasse valt.

De Dacia Jogger is een fijne afwisseling

Maar er zijn ook niche-auto’s waarbij we niet spontaan jeuk krijgen van de marketing. Auto’s die iets doen wat niemand anders doet – niet door middel van een stylinggeintje of gadgets, maar door wezenlijk anders te zijn. Ongekend praktisch én heel betaalbaar, bijvoorbeeld. Precies dit is het speelterrein van de Dacia Jogger.

Het concept is zeker niet nieuw. Ooit bouwde Dacia al de Logan MCV, een curieus stationwagentje met een optionele extra achterbank, toen voor prijzen vanaf een mille of tien. Die tijden zijn voorbij en de enige zevenzitter die Dacia de laatste jaren aanbood, was de wat blobbige Lodgy, een busjesachtige die ongeveer zo interessant was als schuimpjes sorteren.

De Dacia Jogger vervangt de Lodgy

Wel, de Lodgy is weg en de Jogger is hier: een station op basis van de Sandero, maar dan met een (veel) langere wielbasis, een verhoogd dak en een achterkant gemodelleerd naar een baksteen. Hij draagt niet de toevoeging Stepway, maar heeft wel altijd de opgeruwde, matzwarte aankleding van die uitvoering, waardoor ie er zowaar best noest uitziet. Hij is er in vier smaakjes: met of zonder LPG-tank en met of zonder derde zitrij. En die derde zitrij is een ware openbaring.

Wie weleens in een oude Renault Espace of Chrysler Voyager heeft gezeten, weet dat het mogelijk moet zijn om in een personenauto comfortabel op zitplaats zes of zeven te vertoeven. Maar tegenwoordig zijn die achterste plekken, zelfs in grote SUV’s, eigenlijk alleen maar bestemd voor de allerkleinsten. Ha, dacht Dacia, moeten jullie eens opletten, en ze ontwierpen de Jogger met de inzittenden hoger op de prioriteitenlijst dan de Instagramwaardigheid van z’n design.

Lomp maar briljant

Kijk eens naar de b-stijl van de Dacia Jogger: daar zit een knik in de raamlijn, zodat ze de voordeuren van de Sandero konden combineren met een hoger dak. En kijk eens naar die steile, afgehakte achterkant: ‘lomp’ is nog een vriendelijke omschrijving. Maar het resultaat is briljant.

Wij, doorvoede Hollanders van respectabele lengte, kunnen zowaar helemaal achterin zitten zonder een nekhernia op te lopen of onze benen te voelen afsterven. Er bestaan b-segmenters waarin we nauwelijks achter de voorstoelen passen, maar in de Jogger kunnen zeven types als wij zo de paden op en de lanen in. En dat voor Dacia-geld – maar daar komen we zo op.

Voor de goede orde, het is niet dat wij zulke grote families hebben, of een uit de hand gelopen carpoolbehoefte. We willen alleen maar aangeven: mooie woorden over coupédaklijnen maken nog geen bijzondere auto. Dít is een bijzondere auto.

Er komt een Dacia Jogger Hybrid

Volgend jaar komt er een hybrideversie, maar voor nu komt de Jogger altijd met een 1,0-liter turbo-driecilindertje, de bekende TCe-motor van Renault. In de benzine-uitvoering heeft ie 110 pk. Ga je voor de combi benzine/LPG, de goedkoopste optie, dan heb je 100 pk, geen reservewiel en lever je een seconde of twee in op de 0-naar-100-tijd. Wij rijden vandaag de benzineversie met derde zitrij in de meest complete Extreme-uitdossing. Oftewel: onder de Joggers is dit de mac daddy.

Naast de overweldigende ruimte mag ook de rest van het interieur er zijn. Het budgetdenken blijkt uit zaken als materiaalgebruik en de beperkte binnenbekleding van de kofferklep, maar dat valt te verwachten. Dacia heeft duidelijk zijn best gedaan om er binnen die kaders alsnog iets leuks van te maken, met een vlot ogend dashboard waar de ruige stoelbekleding op terugkomt.

De Dacia Jogger Extreme heeft zowaar automatische ramen

De Extreme verrast met z’n uitrusting: de elektrische ramen gaan met één druk op de knop omhoog of omlaag, er zijn USB-aansluitingen, een telefoonhouder naast het 8-inch touchscreen, automatische airco, cruisecontrol, keyless go, elektrische spiegels en handrem, een regensensor en een achteruitrijcamera. Zelfs led-koplampen zijn aan boord.

De stoelen zijn nogal zacht en de (niet los verstelbare) zitting biedt in het geheel geen steun aan onze bovenbenen. Dat is achter het stuur eigenlijk onze voornaamste klacht. Voor de rest verwachten we van de rijervaring geen wonderen, en die krijgen we dan ook niet. De Jogger stuurt licht en gevoelloos, met net wat meer omwenteling dan je gewend bent, en op z’n dikke banden helt ie de bochten door. Toch weet z’n onderstel drempels en richels vrij stevig door te geven.

Hij is redelijk vlot

De motor komt vlotter op gang dan je zou denken, met onderin al aardig wat koppel en een turbootje dat subtiel afblaast wanneer je opschakelt met de losjes bewegende pook en de lichte koppeling. De eerste twee versnellingen zijn nogal kort, want je moet natuurlijk een auto vol mensen op gang kunnen brengen. Op de snelweg mag je even terug naar z’n vijf als je met 110 km/u een heuvel tegenkomt. Bij die snelheden hoor je de wind boven de motor uit.

Dat klinkt allemaal als kritiek, maar het zijn slechts constateringen. Net als deze: wij worden heel blij van de Dacia Jogger. Eindelijk weer een fabrikant die iets anders durft te doen dan enkel op concurrenten jagen. Eindelijk weer een auto die niet zijn plek in de markt wil kerven op basis van blabla, maar van keiharde kwaliteiten. Eindelijk weer een slimme, praktische, écht waardevolle toevoeging in een zee van dezelfde ideeën. En eerlijk gezegd: het feit dat sommige elektronische ‘hulpjes’ ontbreken en je dus op moet blijven letten, is voor ons alleen maar een pluspunt. Zelfs al is het dat niet voor de Euro NCAP.

De prijs van de Dacia Jogger

Want – we stipten het al aan – de Dacia-dealer vraagt niet veel geld voor een Jogger. Je krijgt er al een mee vanaf 20.050 euro (15.790 euro in België). Dan heb je de LPG-versie met vijf zitplaatsen. De Nederlandse meerprijzen van de TCe 110 en de derde zitrij: respectievelijk 500 en 1.000 euro.

Wil je deze bijzonder compleet uitgeruste Extreme in plaats van de kale Essential (daarbij mag je je telefoon als infotainmentscherm gebruiken…), dan kost dat je slechts 3.400 euro extra. Daartussenin zit nog de Comfort (+2.400 euro). Dit is toch niet te geloven?

Een Polo met een paar opties kost je tegenwoordig al 25 mille, een krappe crossover zomaar 30. Voor 24.450 euro (19.990 euro in België) heb je deze top-of-the-line zevenzits Jogger, een uitblinker die geen uitleg behoeft. Niches? Gezondheid.

Specificaties Dacia Jogger TCe 110 Extreme (2022)