Altijd aardig om aan het eind van een bewogen autojaar even de balans op te maken. Dit zijn mijn drie Tops en Flops, de zaken die in 2019 in mijn hoofd zijn blijven hangen. En die ik er niet meer uit krijg, hoe graag ik dat misschien ook zou willen.
Top 1: Chevrolet Corvette C8
Kon niet missen: voor deze levenslange Vette-fan en trotse eigenaar van een belegen exemplaar was dit een groots moment. Na decennialange speculatie was de eerste Corvette met middenmotor een feit. Ik vind het jammer dat het beproefde en geliefde concept – motor voorin, aandrijving achter, twee stoelen en een zee van ruimte voor je roadtripbagage – plaats moest maken. Maar ik ben blij dat Chevy zijn icoon verjongt en zorgt dat het relevant blijft. Bovendien: de kleine, lichte, simpele en legendarische small-block V8 mocht blijven. Ik kan niet wachten om de eerste meters met de C8 te maken. Nederlandse media staan logischerwijs niet boven aan de lijst, maar ik hoop dat de kans zich ergens in 2020 toch wel zal voordoen.
Top 2: Minotto
Het nieuwe Nederlandse merk Minotto – ‘mijn auto’, inderdaad – produceert een schitterend gelijnde, handgebouwde roadster. Ik reed met het prototype met Ferrari V12 en sprak uitgebreid met Hans Teijgeler, de man achter het project. Ik kan me helemaal vinden in zijn filosofie dat dit soort auto’s je bij het rijden moet betrekken, al je zintuigen moet prikkelen en dus vooral niet te digitaal moet zijn. En ik begrijp nog steeds niet hoe hij de auto kon bedenken, ontwerpen, vanuit het niets technisch ontwikkelen én bouwen. Aan de andere kant: Hans maakt ook al jaren zijn eigen vliegtuigen, dus een overschot aan lef en talent kun je hem niet ontzeggen.
Top 3: Tesla Cybertruck
Het duurde ongeveer vijf minuten voor ik na de onthulling van Tesla’s Cybertruck van ‘dit kan toch in vredesnaam niet waar zijn?’ was bijgedraaid naar ‘dit is volstrekt geniaal’. Na alle kritiek dat de Model 3 zo anoniem en saai was om naar te kijken, is dit Musks priemende middelvinger. Misschien zou ‘ach, waarom ook niet?’ een mentaliteit moeten zijn die op meer ontwerpafdelingen rondgonst, dan zouden fabrikanten niet allemaal dezelfde gladgestreken crossovers bouwen. Overigens heeft de gewaagde constructie van de Cybertruck wel twee nadelen. Ten eerste zie je zo al dat de blinde vlek die die a-stijl veroorzaakt hele fietsers en moeders met kinderwagens kan opslokken. En ten tweede lijkt het erop dat de EU de Cybertruck niet zal toelaten vanwege de scherpe hoeken en punten en het gebrek aan kreukelzones. Flauw hoor.
Flop 1: Maximumsnelheid naar 100 km/u
Ja, hier hoeven we het niet lang over te hebben, toch? In het land met zo’n beetje de mooiste, best aangelegde en veiligste snelwegen ter wereld gaan we met z’n allen (overdag) terug van 130 naar 100 km/u. En waarom? Om op papier een minuscuul beetje stikstofuitstoot te besparen; een flintertje van een flintertje uit een enorme taartgrafiek die wordt overheerst door landbouw en overgewaaide stikstof uit het buitenland. Zodat bouwprojecten die óók maar een fractie van die grafiek behelzen, doorgang kunnen vinden. Geneuzel in de marge en een stap terug voor de automobilist. Vanaf 16 maart 2020 moet die overal in Nederland – ook op rustige plekken buiten de Randstad – in zijn moderne, schone en veilige auto voortsukkelen alsof ie in een oude Eend rijdt.
Flop 2: E10-brandstof
Ook al geen vooruitgang, en een doorn in het oog van liefhebbers van oudere auto’s, is de overstap naar E10-brandstof op 1 oktober 2019. In theorie is het aardig dat een groter bestanddeel (tot 10 procent) van de benzine duurzaam geproduceerd is. Maar de verbranding van deze toegevoegde ethanol is minder efficiënt, waardoor motoren meer gaan verbruiken. Bovendien zijn oudere brandstofsystemen er niet tegen opgewassen. Slangen en pakkingen kunnen door het agressieve goedje langzaam oplossen, waardoor je motor allerlei troep binnenkrijgt, slechter gaat lopen en er uiteindelijk zelfs gevaarlijke lekkages kunnen ontstaan. Een typisch geval van leuk bedacht, maar doe maar gewoon niet.
Flop 3: BMW 1-serie
2019 was niet zo’n lekker jaar voor BMW wat betreft styling – de 7-serie, X7 en verschillende conceptcars kregen een hoop kritiek over zich heen. Maar de grootste fout hebben ze mijns inziens begaan door van de 1-serie een voorwielaandrijver te maken. Ja, hij is nu ruimer vanbinnen (goed voor de verkopen) en goedkoper te produceren (goed voor de winstmarges). Maar het ging allemaal ten koste van zijn identiteit. Hij is niet langer de geliefde, achterwielaangedreven eenhoorn; de 1 is nu ‘gewoon de zoveelste hatchback’. Ik reed de M135i en gaf ‘m een verdiende nette score, maar alleen omdat het een goede auto is. Niet omdat het een goede BMW is.
Het sprankje hoop voor 2020
Dat er het komende jaar veel moois staat te gebeuren, mag duidelijk zijn. In ons land steekt één evenement wat dat betreft met kop en schouders boven andere uit: de GP van Nederland. Ook ik dacht dat ie er niet zou komen, en ook ik dacht dat áls ie kwam, Zandvoort wel de laatste plek was waar het F1-circus neer zou kunnen strijken. Toch gaat het gewoon gebeuren, en ik vind het prachtig dat het gelukt is.
Maar goed, we hadden het over hoop. Dan kom ik al snel uit bij de autonome gekte die de autowereld momenteel beheerst. Ik deed al eens uit de doeken waarom zelfrijdende auto’s volgens mij niet gaan werken, en vroeg me af waarom fabrikanten zoveel investeren in iets waarmee ze zichzelf vooral een hoop problemen op de hals halen. Laten we hopen dat er in 2020 wat bezinning plaatsvindt, zodat we ook in de toekomst nog gewoon zelf onze auto’s kunnen en mogen besturen – in plaats van in niet al te snuggere, juridisch dichtgetimmerde privétreincoupés te moeten plaatsnemen. Fijne jaarwisseling!
Reacties