Jarenlang werd geroepen dat de banden de voornaamste reden waren dat auto’s geen 500 km/u konden rijden. En toen was daar ineens de Bugatti Chiron Super Sport, die een snelheid van 482 km/u aantikte. Volgens Bugatti kan hij zelfs nog sneller, wat je vrij mag interpreteren als 500 km/u. Maar hoe zit het dan met die banden? Dat zijn, zoals je mag verwachten, niet zomaar een setje Linglongs die je bij de KwikFit om de hoek haalt.

Bij zulke idiote snelheden kun je bijna elke natuurwet toepassen op de banden. Ze worden heet en staan onder hoge druk. Daarom ontwikkelde Michelin een speciale band voor de Bugatti Chiron Super Sport. Ze lijken enorm op de reguliere Pilot Sport Cup 2’s van de Chiron, maar dan met een toevoeging. De Franse bandenproducent versterkte de banden met laag koolstofvezel.

De volgende vraag is dan: waar test je een band op snelheden van 500 km/u? Daarvoor vond Michelin een testfaciliteit in Charlotte, in de Amerikaanse staat North Carolina. Op een testbank die eigenlijk bedoeld is voor vliegtuigen testten ze de band onder extreme omstandigheden. Maar zelfs met de koolstofvezel banden van de Chiron durfde Bugatti maar één richting op de snelheid van 480 km/u aan te tikken op het testcircuit van Ehra-Lessien. Als de Bugatti de verkeerde kant op zou rijden, zouden de banden alsnog stuk kunnen gaan.

Hoezo ‘de verkeerde kant op’? Door de vele auto’s die op deze testbaan dag in dag uit één richting op rijden, is de structuur van het asfalt aangetast. Hierdoor ‘staat het asfalt de verkeerde kant op’. Ertegenin rijden is als een kat tegen de haren in aaien: dat loopt heel verkeerd af. Niet alleen remt de asfaltstructuur de auto af, het zou ook gevaarlijk zijn, aangezien de banden oververhit zouden kunnen raken door de extra weerstand. Wat een setje koolstofvezel banden voor een Bugatti Chiron Super Sport kost, is nog niet bekend.