Veel verder kunnen twee werelden niet uit elkaar liggen. Links: de vertegenwoordiger van de Oude Garde uit de Oude Wereld, de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio. In de rechterhoek: de trendsetter van de Nieuwe Generatie, de Tesla Model 3 Performance.
Bekijk de video:Dragrace tussen Tesla Model 3 en Alfa Romeo Stelvio Q
Alfa Romeo’s geschiedenis gaat immers terug tot een dikke eeuw geleden, toen in het Italië van 1910 meneer Darraq de Anonima Lombarda Fabbrica Automobili oprichtte, afgekort tot Alfa. Het turbulente bestaan van het bedrijf kenmerkt zich door pieken die hoger waren dan de dalen diep – hoewel voor het omgekeerde ook een hoop te zeggen is. Hoe dan ook, een paar jaar terug kreeg het wat stilgevallen merk nieuwe levensadem met de introductie van de Giulia, en een jaar later kwam diens SUV-variant, de Stelvio.
De Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio
Zoals hij hier staat te wachten op zijn tegenstander in deze dragrace, is hij de dikste, duurste, grootste en krachtigste Alfa die je op dit moment kunt kopen. Zijn door twee turbo’s aangejaagde 2,9-liter V6 pompt niet minder dan 510 pk naar alle vier de wielen, die ook nog een trekkracht van 600 Nm moeten zien te verstouwen.
Als gezegd: hij is groot en zwaar – maar liefst 1.734 kilo schoon aan de haak. Maar dat weerhoudt hem er niet van de 100 km/u-grens in 3,8 seconden te doorbreken, en als het aan hem ligt, hoeft ie niet per se met versnellen op te houden voor er 283 km/u op de teller staat. Een opponent van formaat, dus, voor bijna elke ‘normale’ (als in ‘niet-supersport-’) auto. Ook voor deze concurrent, die in zo goed als alle opzichten zijn tegendeel is.
De Tesla Model 3 Performance
Want, links op de baan: dé vertegenwoordiger van de Nieuwe Lichting uit de Nieuwe Wereld. Het bedrijf bestaat ‘al’ sinds 2003, maar kwam pas echt op stoom met de introductie van de Model S, in 2013. Ja – zo kort geleden is dat dus. ‘Stormachtig’ is niet eens de juiste manier om de ontwikkeling van het geesteskind van Elon Musk te kenschetsen; dat woord dekt de lading niet eens. Tesla is de ultieme representant van de vol-elektrische toekomst.
Waar andere fabrikanten (een enkeling uitgezonderd) het vooral houden bij mooie praatjes en conceptcars, dóét Tesla het gewoon. Sterker: er zijn inmiddels drie modellen, de vierde is onderweg en er zijn plannen genoeg om deze planeet nog jaren van spannende nieuwe modellen te voorzien. Er lijkt nu eindelijk ook bij de gevestigde orde het een en ander te gebeuren op elektrisch gebied, maar het feit dat elke nieuwe EV onmiddellijk als ‘Tesla-killer’ wordt getypeerd, zegt een hoop – zo niet alles.
De Model 3 is, na nogal wat uitstel en aanloopproblemen (we drukken ons graag voorzichtig uit) de meest recente toevoeging aan het gamma. Een betrekkelijk kleine sedan, die (binnenkort) betaalbaar elektrisch rijden mogelijk moet maken. Vooralsnog zijn er echter alleen de Long Range- en de Performance-versie, die juist de top van de modellijn zijn.
Wij hebben hier de Performance, die op papier alles in huis heeft om het de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio verschrikkelijk moeilijk te maken. Ga maar na: ook de Tesla Model 3 Performance heeft vierwielaandrijving, zijn twee elektromotoren produceren 462 pk en 639 Nm, wat qua prestaties neerkomt op een sprint naar 100 km/u in 3,4 seconden en een top van 250 km/u. Op papier zijn de Alfa en Tesla dus zéér aan elkaar gewaagd.
De Alfa Romeo en Tesla Model 3 zijn nogal, verschillend
Maar we zeiden al: ze zijn ook, ondanks die gelijkenissen op prestatiegebied, nogal verschillend. Om met the bleeding obvious te beginnen: de één is een sportsedan, een Europese ‘uitvinding’, de ander een SUV, de laatste autohype die Amerika over ons heeft uitgestort. Grappig is dan wel weer dan de sedan een Amerikaan is, en de SUV een Europeaan. SUV zijn heeft voordelen (de hoge zit, het stoere uiterlijk), maar in een dragrace als deze heb je er alleen maar last van.
Want (veel) meer luchtweerstand en meer gewicht (vergeleken met technische tweeling Giulia Q is de Stelvio 139 kilo zwaarder. Valt nog mee, maar je moet ze wel meeslepen). Datzelfde, dat meeslepen, geldt trouwens voor accu’s. Daarvan zitten er zo veel in de Tesla dat hij, ondanks zijn kleinere formaat, nog zo’n 117 kilo zwaarder is dan de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio.
De Tesla Model 3 heeft geen knoppen, maar dan ook geen
En ook binnenin zijn de verschillen groter dan de overeenkomsten. De Stelvio is voorzien van een pikzwart interieur, dat volgeladen is met meters, knoppen, roosters en schermen. De Model 3 is, mede door het panoramadak, juist heel licht en, op het grote scherm na, opvallend leeg. De een vindt dat verfrissend, de ander kil en ongezellig.
houtstripje doet nog zijn best om voor wat huiselijke knusheid te zorgen, maar in zijn totaliteit is ‘minimalistisch’ nog een enorm understatement. Wat het meest frappeert, is het totale gebrek aan knoppen. En dan bedoelen we ook totaal: álles moet via het touchscreen. Dat werkt verbluffend goed, overigens, al mag degene die bedacht heeft dat zelfs het dashboardkastje via het scherm geopend moet worden, zichzelf wat ons betreft eens grondig laten nakijken.
Oud vs nieuw – benzine vs elektrisch
Waarmee we aankomen bij het belangrijkste in deze race: het feit dat de ‘nieuwe’ carrosserievorm een nogal ‘ouderwetse’ aandrijving heeft en de oude vorm juist de modernste. Benzine tegen elektra dus, olie tegen zonnepanelen.
We vinden dit niet helemaal de plek om diep in te gaan over de al dan niet aanwezige milieuvoordelen, het gaat ons hier alleen om pure snelheid. En die gaan beide kemphanen nu elk op hun geheel eigen wijze op ons loslaten.
Kijkend naar de finish staat de Tesla links, de Alfa rechts. De een onderkoeld, de ander ronduit oorlogszuchtig. De een glad en muisstil, de ander overal voorzien van in- en uitlaten voor lucht en andere gassen, en diep en onheilspellend grommend.
De man aan de startlijn steekt drie vingers in de lucht en voegt er met zijn andere hand een vragend duimpje aan toe: iedereen klaar? Iedereen klaar. De drie vingers worden er twee – de Stelvio-motor laat zijn toerental bulderend stijgen. Twee wordt één. Nog iets meer toeren. Ook de laatste vinger verdwijnt en het woord ‘GO!’ valt.
De Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio kan de Tesla niet bijhouden
Beide auto’s schieten ervandoor. De Tesla maakt vanaf zijn start meteen een gigantische vaart – het feit dat alle 639 newtonmeters koppel onmiddellijk beschikbaar zijn, geeft hem een soort katapult-effect. Ook de Stelvio is snel weg, maar hij lijdt onder het feit dat zijn motor pas echt rendeert bij hogere toeren, als de twee turbo’s de zinderende lucht met bakken tegelijk in zijn V6-longen kunnen pompen. Tegen dat afgeschoten worden van de Tesla is zelfs hij niet opgewassen.
‘Het feit dat alle 639 newtonmeters koppel onmiddellijk beschikbaar zijn, geeft de Model 3 een soort katapult-effect’
Na een meter of honderd heeft de Tesla al een stevige voorsprong genomen – daarna begint de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio langzaam maar zeker de afstand tussen hen te verkleinen. Op de helft van de kwartmijl die we voor deze dragrace op het circuit van Zandvoort hebben uitgezet, is de voorsprong van de Tesla al kleiner. Maar niet zo klein dat hij de finish niet nog altijd met een voorsprong haalt. Het is duidelijk: de Tesla Model 3 Performance wint. Afgemeten.
We herhalen de race nog een aantal keer, maar elke keer met hetzelfde resultaat. Pas als de tot op het bot gefrustreerde Alfa-rijder al bij ‘1’ in plaats van ‘GO!’ vertrekt (valsspeler), en de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio dus al weg is als de Tesla nog moet beginnen, wordt het moeilijker voor de Amerikaan. Wat ons het idee geeft dat we het misschien eens met een rollende start moeten proberen, om de Tesla zijn ‘alle koppel in één keer’-voordeel te ontnemen. Helaas ontbreekt daarvoor de tijd…
Er zijn wat opmerkingen bij de Tesla Model 3
Er zijn wat kanttekeningen te maken bij de klinkende overwinning van de Tesla. De Tesla Model 3 Performance is splijtend snel – ook op de gewone openbare weg blijft ie je verbazen met zijn moeiteloze tussenacceleraties. Aan de andere kant is ie wel wat, eh… klinisch, en nogal emotieloos. Er klinkt een zachte ‘woesj’ en daar ga je – bijna zonder door te hebben hoe hard het werkelijk gaat.
Een blik op de snelheidsmeter levert dan ook regelmatig een schuldgevoel op – sorry mensen, we wisten niet dat het al zo hard ging. Het is vermakelijk, zelfs hilarisch, maar het is alsof je je honger verdrijft met muesli-repen; bevredigend is anders.
Een vette bek haal je bij de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio. En wat voor een. De Stelvio-rijder mag de Model 3 dan niet in kunnen halen, hij bevindt zich wel midden in een orgie van wat zuigers en cilinders elkaar kunnen aandoen. Het gegrom, gebulder, gejank en geplof laat weten: hier wordt gewerkt, niet alleen aan snelheid, maar ook, en vooral, aan jouw beleving.
Het is een enorm contrast met de Tesla: waar die je zintuigen vooral verdooft, streelt en verwent de Alfa ze. Ja, natuurlijk zit dat rotsvast opgesloten in het concept van beide auto’s – ze kunnen niet anders. Maar het is een wereld van verschil die we hier onmogelijk kunnen negeren.
De Tesla Model 3 wint de race, de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio onze hart
Een tweede opmerking. Veel mensen die de uitslag kennen, zeggen: ‘Ja, zo’n sprintje geloven we wel, maar over een hele circuitronde wint de Alfa – vast en zeker.’ Dat wagen we te betwijfelen. Waar de Model S zich diverse keren onbekwaam heeft getoond als circuitauto, is de Model 3 anders. Er is bij zijn ontwerp uitgegaan van de mogelijkheid dat hij weleens kerbstones tegen zou kunnen komen.
‘De Model 3 is echt hilarisch, maar wel alsof je je honger verdrijft met muesli-repen; bevredigend is anders. Een vette bek haal je bij de Alfa’
Er is zelfs een circuitmodus beschikbaar, die bijvoorbeeld voorziet in net wat meer ‘losheid’ in de tractiecontrole. En die trekkracht, die altijd aanwezige, krankzinnige trekkracht… We moeten het nog zien, maar zijn wel razend benieuwd. Gaan we op terugkomen!
Conclusie? De Tesla Model 3 Performance wint de dragrace, maar kijk ons diep in de ziel en we zouden nog altijd voor de ruwe, ongebreidelde eerlijkheid van de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio gaan. Autorijden is niet alleen snelheid of efficiency of milieu, het is ook emotie, gevoel en, nou ja, sensatie. Daarin grossiert de Alfa Romeo, en schiet de Tesla domweg tekort.
Reacties