Ford Focus ST review: Kon de hot hatch nog worden verbeterd?

Het is geen leuke realisatie, maar bij auto’s als deze moeten we ons toch inmiddels afvragen: wordt het ooit nog beter? Komt er ooit nog een hete hatchback met verbrandingsmotor die hier overheen gaat? Ze zijn nu al op een hand te tellen, de handgeschakelde speelmaatjes – al hun opvolgers krijgen automaten, hybride aandrijflijnen. Meer performance, minder interactie. Steeds doodsere snelheid. Niets van dat alles hier.

Deze faceliftversie van de Ford Focus ST blijft hangen in oude gewoontes, en dat is een zeer goede zaak. Bereid je voor op een lofzang van een licht geëmotioneerde TG-redactie, want dit is een snelle Ford zoals we een snelle Ford willen hebben. De auto die je je probeerde in te beelden toen je als knaapje of knapinnetje naar die maf bespoilerde Escort Cosworths keek en dacht: hoe zou het toch zijn als ik later groot ben?

Een nieuw neusje en andere stoelen

Het merk gaf de Ford Focus ST dezelfde opknapbehandeling als de standaard-Focus, met een nieuw (in onze ogen minder onderscheidend) front en modern Sync 4-infotainment, en verruilde de Recaro’s voor zelf ontwikkelde Ford Performance-stoelen. Die zitten super. Maar het belangrijkste bleef bij het oude: de 2,3-liter turbo-viercilinder met 280 pk, de handgeschakelde zesbak en het onderstel waaraan je kunt merken dat ie afkomstig is van mensen die net zo van autorijden houden als jij.

Stuur in en je voelt de geometrie van de voorwielophanging zoeken naar optimale effectiviteit: zo snel mogelijk de bocht om, zo goed mogelijk de krachten over het asfalt uitsmeren. De ST hangt aan je polsen en houdt z’n carrosserie in toom terwijl je pusht en pusht. Wat een controle, wat een connectie, denk je. Wat een ontzettend uitgekiende rijmachine.

De Ford Focus ST is niet altijd vriendelijk

En dan druk je op de Sport-knop. Het vriendelijke randje, het toegeeflijke van de Normal-modus verdwijnt op slag en maakt plaats voor giftigheid. In de motorrespons, in de besturing en in het onderstel. Plotseling is er automatisch tussengas bij het terugschakelen, sneller en preciezer dan je het zelf ooit zou kunnen. Het geluid is heftiger, doordringender. En wat horen we daar bij het opschakelen, vol gas en hoog in de toeren, uit die kale onopgesmukte uitlaten? Klap-bap-bap-bap. We zijn kinderen.

Het is echt niet onze bedoeling om bij elke toffe verbrandingsauto meteen maar melancholisch te gaan doen, maar dit zijn toch wel de momenten dat je een kleine brok in de keel krijgt bij de gedachte aan de toekomst.

Deze auto biedt alles

De Ford Focus ST is een auto met genoeg nadelen: de hoge prijs, het al snel vrij idiote brandstofverbruik (sorry, niet sorry), de soms omslachtige bediening, het feit dat de twee verschillende iPhones die we op het laadplateau testten beide zo hard doorkookten dat CarPlay spontaan vastliep. Maar iedere mits of maar valt te weerleggen met het volgende: het maakt allemaal niet uit. Het doet er niet toe. Dit is een auto die je alles kan bieden, van ruimte en praktisch nut tot euforisch zielsgeluk. Asfalt, motor, handbak, jij.

Lees ook: Hoe rijdt de nieuwste Golf GTI?

Als dit is waar de hot hatch van de oude stempel uiteindelijk zijn Waterloo blijkt te vinden, dan hebben wij daar vrede mee. Wordt het niet meer beter? Dat hoeft ook niet. Ford, we zeggen het misschien niet vaak genoeg, maar je maakt ons blij. Dank je wel.

Specificaties Ford Focus ST (2022)