Lamborghini Revuelto review: Misschien wel de beste Lambo sinds de Miura

Lamborghini deed nogal eens denken aan de laatste dinosaurus, wanhopig brullend tegen de elektrische meteoriet die op de aarde af kwam stormen. Dat is voorbij. De Lamborghini Revuelto is een revolutionaire Dolle Stier. De vervanger van de Aventador, het sterkste beest uit de Lambo-stal, is nu een plug-in hybride. Hij heeft drie elektromotoren en er is geen achteruitversnelling – dat wordt elektrisch geregeld.

Er wordt verder ook niet onhandig gedaan, want zijn rijgedrag is veel verfijnder, net als de integratie van de elektriciteit. De versnellingsbak ramt je hoofd ook niet langer naar voren en achteren als een metalhead in een moshpit. Er is meer ruimte in de cabine en – halleluja – de stoelen zijn niet langer zo hard en zedig als een kerkbankje, maar omhelzen en vertroetelen je.

De natuurlijke concurrentie voor de Revuelto

De technische aanpak is niets bijzonder nieuws. Met een elektromotor voor elk voorwiel, plus een andere tussen de motor en versnellingsbak, die hun stroom betrekken van een vrij kleine batterij die tussen de stoelen is geplaatst, heeft ie dezelfde spullen op dezelfde plekken als de Porsche 918 Spyder een decennium geleden. Het recept is vervolgens gekopieerd door iedereen en z’n moeder, van de Honda NSX tot de (letterlijk) naaste rivaal van de Revuelto, de Ferrari SF90.

Maar deze heeft een V12. Ieder ander heeft downsizing toegepast, een turbo-V6 of een V8 gemonteerd; de power werd behouden, maar er werd ontegenzeggelijk wat charisma ingeleverd. Zo niet bij de Revuelto. Ja, je kunt er volledig elektrisch in rondrijden, maar dat houdt ie nog geen 15 kilometer vol, omdat het pietepeuterige batterijtje maar 3,8 kWh meet. Elektrisch is het voorprogramma, de V12 is de glorieuze, flamboyante ster van de show.

De sterkste motor van de Lamborghini Revuelto

De 6,5 liter grote, turboloze L545-motor is de lichtste en krachtigste twaalfcilinder die Lamborghini ooit heeft gemaakt. Hij is 180 graden gedraaid, waardoor de versnellingsbak nu aan de achterkant ligt in plaats van voorin (omdat daar nu het accupakket zit). En de versnellingsbak is niet langer die verschrikkelijke ISR-transmissie die al oud aanvoelde toen de Aventador in 2011 werd geïntroduceerd, maar een splinternieuwe achttraps bak met dubbele koppeling. Die natuurlijk alleen met de achterwielen is verbonden, want de voorwielen worden aangedreven door elektriciteit. En algoritmes.

Het warmbloedige hart van de Revuelto ontwikkelt 825 pk. De elektra tilt dat nog verder omhoog naar 1.015 pk, wat mogelijk maakt dat ie in 2,5 seconden op 100 km/u zit en een topsnelheid heeft van meer dan 350 km/u. Hij is ontzettend snel, klinkt fenomenaal en gebruikt zijn 190 elektrische pk’s op subtiele wijze. Bijvoorbeeld om onmiddellijk kracht te genereren bij het uitkomen van bochten, wanneer de benzinemotor die nog aan het opbouwen is.

De Revuelto rijdt niet als een Lamborghini

Als je een langzame bocht verlaat, voel je hoe de elektromotoren bezig zijn met de voorwielen om onderstuur op te heffen en je gekozen lijn strak te houden. Ze opereren echter niet als een stomp voorwerp, maar met heel veel nuance, waarbij de kracht gelijkmatig en effectief over de wielen wordt verdeeld. Dit is wat er nieuw en interessant is aan de Revuelto.

De Aventador had niet heel veel finesse in z’n onderstel zitten en het vierwielaandrijvingssysteem was feitelijk vrij rudimentair. Maar zijn vervanger is, ondanks de aanzienlijke extra complexiteit, veel vloeiender en verfijnder om te rijden. Hij betrekt je meer bij het proces en beloont je vervolgens ook meer. Het gaat niet allemaal om de motor. Tenminste, totdat je stuur recht staat, het toerental boven de 5.000 toeren per minuut komt en crescendo doorgaat tot een passend brullende 9.500 toeren per minuut.

Inderdaad, er is simpelweg geen andere fabrikant waar dit vandaan zou kunnen komen | Foto: © TopGear

Het gevoel in de besturing is goed, hoewel er haast net zoveel informatie wordt gestuurd naar je rug als naar je handen. Wat veranderd is, is het algemene gevoel van balans en plooibaarheid. Aan de Aventador had je op de limiet je handen vol, de Revuelto geeft je veel meer controle. Ik zou zelfs nog verder willen gaan: dit is de eerste Lamborghini die in de buurt komt van de dynamiek die Ferrari in een onderstel weet te stoppen. De Revuelto biedt niet alleen enorme hoeveelheden drama en opwinding tijdens het rijden, dit nieuwe niveau van controle en integratie voegt echt iets toe aan de diepte van de ervaring.

Hoe wist Lamborghini dit voor elkaar te krijgen?

Het lijkt door de bekende, typerende wigvorm misschien niet alsof er onderhuids een revolutie heeft plaatsgevonden, maar dat is wel degelijk het geval. Aan de basis staat de ‘monofuselage’, in essentie een koolstofvezel kuip die 10 procent lichter is dan die van de Aventador, maar 25 procent stijver. De torsiestijfheid is gemeten op 40.000 Nm per graad. En is ook een koolstofvezel subframe vóór dat twee keer zoveel energie kan absorberen als dat van de Aventador, terwijl het frame achteraan van aluminium is, maar met minder laspunten.

Het onderstel ondersteunt semi-actieve ophanging, en de remmen zijn koolstofkeramische exemplaren met klauwen met tien zuigers die zich vastbijten in 410 millimeter grote schijven. En dan valt er nog regeneratief te remmen ook. Het integreren van frictie en elektrisch remmen heeft tot nu toe bijna elke sportautofabrikant hoofdbrekens bezorgd.

Ik kon hier niet merken waar het ene begon en het andere ophield. Het voelde allemaal volstrekt natuurlijk – met het kleine voorbehoud dat ik alleen op een circuit heb gereden, waar je de remmen nu eenmaal stevig op hun donder geeft. Ze zijn misschien net te happig in het begin, maar verder heel geruststellend, en ze gaan moeiteloos om met het gewicht dat 200 kilo boven dat van de Aventador ligt. Het leeggewicht is 1.772 kilo, dus met alle vloeistoffen aan boord zit je al gauw op meer dan 1.900 kilo.

Op de gewone weg moet Revuelto ook geweldig zijn

De versnellingsbak vuurt de schakelingen erdoorheen zonder enig gemekker en hoewel we hem nog niet op de openbare weg hebben gereden (waar de Aventador nog weleens houterig en hard aanvoelde), is er alle aanleiding om hoopvol te zijn.

Hij helt maar weinig over. Een klein beetje, net genoeg om wat kussenachtige steun te bieden, het gevoel dat alle controle niet per se knalhard hoeft te zijn, ondanks het feit dat hij achter gigantische 355-banden draagt die om 22 inch liggen, en stabilisatorstangen heeft die vóór nu 11 procent stijver zijn, en achter zelfs 50 procent.

Er zit wat meegaandheid in het weggedrag, terwijl ongewilde herrie en trillingen beter gefilterd lijken te worden. Deze supercar, nota bene de heetgebakerdste van allemaal, heeft wat bandbreedte gekregen – iets geruststellends, haast. Wat mooi hand in hand gaat met wat meer praktisch gebruiksgemak.

Je kunt zowaar spullen kwijt … in een Lamborghini!

In tegenstelling tot de SF90 heeft de Revuelto een heuse frunk, terwijl ook het interieur aan ruimte heeft gewonnen; de cabine is 84 millimeter langer, er is 25 millimeter meer hoofdruimte en ook je ellebogen kun je merkbaar beter kwijt. Achter je schouders kun je nu zomaar een golftas leggen, en er is zelfs nagedacht over de nodige bruikbare opbergruimte. Inclusief een bekerhouder.

Het is nog steeds heel erg een Lamborghini, met een voorruit die zich tot in de oneindigheid lijkt uit te strekken en een laag dak. Maar het interieur voelt een stuk lichter aan en het zicht is veel beter dan het was (behalve naar achteren), alsof de ontwerpers en ingenieurs serieus hebben nagedacht over het begrip ergonomie.

Zelfs het stuur doet mee; op het oog vol met knoppen, maar het zit in feite logisch in elkaar. De bovenste knoppen aan beide zijden zijn voor de aandrijflijn, met de rijmodi links (City, Strada, Sport, Corsa) en de EV-instellingen rechts (Recharge, Hybrid en Performance). Combineer ze en je hebt dertien dynamische instellingen om uit te kiezen. Linksonder zitten de knoppen voor de dempers (en om de neus iets omhoog te tillen, bij verkeersdrempels bijvoorbeeld). Rechtsonder kun je de aero instellen. Jazeker, aerodynamica.

De belangrijkste cijfers: 61 procent minder luchtweerstand dan de Aventador en 66 procent meer downforce. Het eerste cijfer is belangrijker dan het tweede. Dit is niet zozeer een circuittijger à la GT3 RS, maar een feel-good supercar met een bredere basis. De Aventador hield er nogal de reputatie van de ultieme opscheppers-supercar op na, en mensen die van puur autorijden hielden, lieten hem dan ook vaak links liggen. De Revuelto zal daar verandering in brengen.

Wat kost de Lamborghini Revuelto?

Het gaat natuurlijk weer om een belachelijke hoop geld. De exacte prijzen zijn nog niet bekendgemaakt; wel dat je moet rekenen op iets in de buurt van de 500.000 euro. En dan moet de fiscus nog langskomen. Hij wordt dus sowieso aanzienlijk duurder dan de SF90. Als deze auto goed verkoopt, rechtvaardigt dat geheel de keuze om de V12 te behouden. En ik denk dat ze er verstandig aan hebben gedaan – het betekent dat de Revuelto het karakter en charisma heeft behouden dat Lamborghini’s tot zo’n natuurkracht maakt om te rijden.

De toegevoegde laag dynamiek en verfijning? Die is geheel nieuw en meer dan welkom. Lamborghini’s lijken vaak achterom te kijken, naar de gloriedagen van weleer. Maar dit is er een die juist vooruitkijkt en de toekomst met plezier omarmt.

Ja, hij heeft maar een klein batterijtje, de elektrische actieradius is zeer beperkt en hij doet niets dat niet al eens eerder is gedaan. Maar hij is ook een baken voor de Lamborghini’s die nog gaan komen. En hij bewijst dat charisma niet hoeft te lijden onder hybridisatie. Goed gedaan, Lambo.

Specificaties van de Lamborghini Revuelto (2024)