Ares Panther ProgettoUno

‘Complimenti… Bellissimo’ mompelt de Italiaanse vrouw die vanuit het niets opduikt als we de Ares Panther ProgettoUno parkeren op een leeg kerkplein, om even aan de verzengende zon te ontsnappen – het is de heetste dag van de Italiaanse zomer tot dusver. Dit klinkt als een verzonnen scène, maar is dat toch niet. In dit deel van Italië – de heuvels boven Modena – stroomt de liefde voor auto’s door het dubbelrode bloed van de mensen. ‘È una Ferrari?’ vraagt ze, terwijl ze een heleboel foto’s van de auto maakt en haar kleinzoon erbij roept. Dat is geen onredelijke vraag, gezien de in het oog springende verschijning van de Ares Panther ProgettoUno en het geluid dat tegen de middeleeuwse muren weergalmt als we ’m even starten om ’m een stukje te verplaatsen voor een foto uit een andere hoek. In ons gebroken Italiaans is het best moeilijk om precies te duiden wat de Panther dan wel is. We proberen het met ‘Ares’ en ‘carrozzeria’. Ze haalt haar schouders op. We maken het nog even wat ingewikkelder door over Lamborghini te beginnen, waarna haar verwarring plaatsmaakt voor het idee dat we te lang aan de zon hebben blootgestaan. Misschien goed om even tekst en uitleg te verschaffen.

Laten we het in het Nederlands proberen

De Ares Panther ProgettoUno is de eerste in de Legends Reborn-serie van Ares Design, de koetsbouwer – carrozzeria, zoals dat in het Italiaans heet – van Dany Bahar in Modena, die wil kapitaliseren op de steeds sterkere drang naar personalisatie in het supercar-segment.

‘Onder de speciaal voor ’m gefabriceerde koolstofvezel carrosserie schuilt een Lamborghini Huracán’

Met als inspiratie de originele De Tomaso Pantera echoot de Ares Panther ProgettoUno de belangrijkste designeigenschappen van het origineel en katapulteert die naar de moderne tijd. Als we oordelen naar de hoeveelheid lucht die de passanten door hun tanden naar binnen zuigen als ze ’m zien – en de toename van de lokale activiteit op sociale media – kan het design op de goedkeuring rekenen van de kenners in de belangrijkste autovallei van Italië.

Onder de huid van de Panther

Natuurlijk is schoonheid maar oppervlakkig, maar het goede nieuws is dat de onderhuidse Panther eerder iets toevoegt en niets afdoet aan de algehele propositie van deze auto; en is dat is de kern van de Ares-filosofie, die ‘legendes opnieuw geboren’ wil laten worden. Onder de speciaal voor ’m gefabriceerde koolstofvezel carrosserie schuilt een Lamborghini Huracán. Welke Huracán precies, dat wordt aan de smaak en de portemonnee van de eigenaar overgelaten. En heb je geen Huracán rondslingeren maar wil je toch een Panther hebben, dan zoekt het team van Ares samen met jou naar een geschikte donorauto, om die vervolgens te transformeren – een proces dat aanzienlijk verder gaat dan alleen het aanbrengen van een nieuwe carrosserie.

Het uiterlijk van de Ares Panther ProgettoUno

Hoewel de carrosserie eruitziet alsof hij precies over het skelet van de Huracán zou passen, was dat nog niet zo makkelijk. Om de Panther ProgettoUno de visuele impact van het origineel mee te geven, moest het team de a-stijl verplaatsen, wat er op zijn beurt weer voor zorgde dat het onderstel vrij drastisch moest worden aangepast en er een compleet nieuwe rolkooi moest worden geconstrueerd. Verplaats je de a-stijl, dan moet je ook het ruitenwissermechanisme en de ruitenwissers zelf herzien. En omdat een van de opvallendste kenmerken van de Pantera de opklapbare koplampen waren, moesten die ook worden ingebouwd. De uiterlijke revisie van de auto is dus substantieel, maar de onderliggende techniek die daardoor moest worden aangepakt, was nog een stuk ingrijpender. Om er zeker van te zijn dat alle revisies naar behoren werkten, werd de auto opnieuw getest en goedgekeurd door de TÜV, het Duitse netwerk van veiligheidsinspecteurs. Het eind­product is visueel sterk en is een gepaste interpretatie van een moderne Pantera. Naast al het bovenstaande is het team van Ares ook aan de slag gegaan met de ECU van de Lamborghini – het managementsysteem van de motor. Daarnaast werd de DCT-transmissie anders afgesteld om hem soepeler en sneller te laten schakelen, reviseerden ze de instellingen van de ophanging om onderstuur te reduceren en de auto beweeglijker en responsiever te maken, en installeerde het team een geheel nieuw ontworpen rvs uitlaatsysteem van Capristo.

De weersomstandigheden in Italië blijkt fataal te zijn voor een van onze camera’s

We hadden met Bahar en het Ares-team afgesproken op een van de Ferrari-testroutes ten noordwesten van Modena. De regio herstelt nog van een woeste onweersbui die twee dagen geleden is overgetrokken, en die hagelstenen ter grootte van golfballen als een Bijbelse plaag op aarde liet vallen – een bui die veel van de Fiat-producten uit de vroege jaren negentig ter plekke voorzag van een gebutste buitenkant, maar die niet woest genoeg was om de van dikker staal gemaakte Duitse auto’s te beschadigen. Moeder Natuur die even een autotestje voor haar rekening nam, zo je wilt. Voor ons zijn de effecten van de storm drieledig: de temperatuur stijgt tot 44 graden Celsius, de lucht is ondraaglijk vochtig en een van onze camera’s bezwijkt onder de hitte. Om zelf aan dat laatste lot te ontkomen, zoeken we beschutting in een restaurant dat eruitziet als een gribus, maar waar het eten – zoals zo vaak in Italië – geweldig is. Gevoed, gewaterd en snel gegoogeld waar we gnocchi fritti in de Lage Landen kunnen krijgen*, horen we door de stilte van het Italiaanse platteland vanuit de verte een V10 naderen.

Bahar heeft het nog niet zo slecht voor …

De Ares Panther ProgettoUno wordt gevolgd door Bahar in een van zijn andere creaties: een Porsche 911 GT3 RS Targa, waarvan hij momenteel de laatste hand legt aan het derde productie-exemplaar. ‘Het is een niche binnen een niche, en mensen zijn er gek op’, zegt hij. Zoals gebruikelijk is Bahar één bonk enthousiasme. Hij laat ons de auto zien, wijst wat zaken aan, geeft ons dan de sleutels en zegt: ‘Hoop dat jullie ’m leuk vinden’, waarna hij ervandoor snelt in de GT3-achtige. Binnen in de Panther herken je de Huracán, al is het hele interieur onder handen genomen – met uiteenlopende resultaten. Het instrumentencluster, de vierkante omhulsels daarvan en de lappen zacht alcantara op het dashboard doen denken aan een klassieke De Tomaso. Een gemodificeerd Porsche-stuur is op de plaats gekomen van de standaard Huracán-versie, en omdat het kleiner is, past het beter in deze retro-moderne omgeving. Het ziet er allemaal strak en gelikt uit, met materialen als Connolly-leer, alcantara en koolstofvezel.

We moeten kritisch blijven

De minder succesvolle elementen zijn de sportstoelen, die op zich mooi zijn, maar wel erg veel ruimte in de cabine opeisen en net iets te hoog lijken te staan. En de knoppen, die allemaal nog op dezelfde plekken zitten als in de Huracán, zijn gewijzigd – sommige zijn vervangen door tuimelschakelaars die niet zo solide aanvoelen als de originele, andere door drukknoppen die met aluminium zijn belegd, wat de Panther als een uniek Ares-product moet onderscheiden. ‘Knoppen zijn echt moeilijk, we werken nog aan de finesses’, zegt Bahar later. Het TFT-scherm en het infotainment zijn momenteel nog gewoon van Lamborghini, maar een speciale Ares-interface wordt naar verluidt ontwikkeld voor de eerste productieauto. De standaard Lamborghini-stereo is vervangen door een installatie van Daniel Hertz, dus als je de V10 niet wilt horen, dan kun je die wegmoffelen onder een muur van muziek. Waarom je dat in vredesnaam zou willen doen, is een heel ander (maar op zich interessant) vraagstuk.

We starten de Panther met de bekende Lamborghini-startknop en rijden de heuvels in

De eerste indruk is dat de auto behoorlijk solide overkomt, en dat is opvallend, want dit is nog maar een prototype. Als wij met de collega’s van TopGear iets uit elkaar halen en vervolgens weer in elkaar willen zetten, blijven we altijd zitten met handenvol bouten en moeren en frutsels, en heeft het nieuwe product doorgaans de stijfheid van nat wc-papier, dus we vinden de Panther behoorlijk indrukwekkend. Ook is het een fascinerende oefening in hoe belangrijk sommige simpele maar herkenbare zaken zijn voor je beleving van een auto. Een halfjaar geleden reden we voor het laatst in een Huracán, dus we herkennen de herkomst van de Panther, maar de Ares voelt totaal anders aan. De gereduceerde diameter en dikte van het stuur zorgen er meteen al voor dat de auto dramatisch anders in je handen ligt.

De aangepaste ECU, die zorgt voor sneller schakelen en een meer responsieve voorkant, helpt ook mee om van de Ares Panther ProgettoUno een scherpere machine te maken dan de originele, standaard Huracán. De berg tijd en werk die is gestoken in het aanpassen van de ECU, waardoor de parameters van de Panther-modi Strada, Sport en Corsa uniek zijn, betaalt zich dubbel en dwars uit.  

Het gevoel in de Ares Panther ProgettoUno

De intensiteit van de hele ervaring – en de soundtrack die uit de Capristo-uitlaat komt – is veel groter dan in de standaardauto. Wil je je in relatief comfort voortbewegen, dan is er de Strada-modus, waarin de Panther een ontspannen lange-afstandsapparaat wordt. Wil je je komst ergens echter al een paar kilometer tevoren aankondigen, dan gebruik je de Corsa-modus, waardoor de bak sneller schakelt en de auto elke keer als je een versnelling teruggaat, knalt als een stuk artillerie.

Dagboek van een grote kat: Dit is papa Pantera

Voor velen staat de Pantera gelijk aan De Tomaso. Voor hij verscheen, had het bedrijf geëxperimenteerd met de -Vallelunga (waarin de motor van een Ford Cortina lag) en de door Giugiaro ontworpen Mangusta, maar het was de Pantera die het bedrijf op de kaart -zette. In 1970 werd hij onthuld, waarna hij twintig jaar lang in productie bleef. Dat valt niet moeilijk te begrijpen.

De Pantera was een schitterende auto en wedijverde met de eveneens wigvormige Lamborghini Countach en de Lancia Stratos om een plaatsje boven menig jongensbed. Maar zoals veel klassiekers werd de De Tomaso destijds niet zo best ontvangen in de autopers. De 5,8 liter grote, 340 pk -sterke V8 kwam van Ford en werd beschouwd als een te grove motor voor een verder zo verfijnde Italiaanse supercar. Daar kwam bij dat hij zonder afdoende koelmogelijkheden het vuur ongeveer letterlijk aan de schenen van de inzittenden legde. De Tomaso pakte echter door en kwam begin jaren tachtig met uitzinnige versies als de GT5, waardoor de Pantera evolueerde tot een van de mooiste supercars aller tijden. Als dat geen hedendaags -eerbetoon waard is, wat dan wel?  

En hoe voelt ie dan op lange afstand?

Naarmate de hitte toeneemt en we meer kilometers afleggen, openbaart de Ares Panther ProgettoUno zich als een sterk staaltje – mits je de in gelukkige positie bent om nog iets toe te kunnen voegen aan je blijkbaar toch al uitgebreide autocollectie. Hij ziet er sensationeel uit, voelt goed gebouwd aan en is – dankzij de verdere verfijning van het onderstel en de elektronica – beweeglijker dan de venerabele donor-auto die zich onderhuids schuilhoudt.

De prijs van de Ares Panther ProgettoUno

Ares mikt op het stratosferische deel van de automarkt, daar waar exclusiviteit een dusdanig cachet heeft dat geld een heel andere waarde krijgt. Personalisatie, de kans om iets te bezitten (of te maken) dat geen van je vriendjes heeft, is daar de meest gewaardeerde valuta. Ares vraagt 415.000 euro om je Huracán om te bouwen tot een Panther, een bedrag dat slechts ’s werelds allerrijksten op kunnen hoesten zonder hun huis te hoeven belenen of te verkopen. Die allerrijksten bestaan ook echt, want er zijn al negen coupés besteld en in productie genomen, en er staan er twaalf op stapel voor 2020, waarna de productie zal stoppen. De kans dat je er ooit een in het echt zult zien, is dus tamelijk gering.

Terug naar ons ritje in de Ares

We dalen de heuvel af en parkeren op het kerkplein waar we ons avontuur begonnen. De kleinzoon van de vrouw is gearriveerd en buigt zich over de Panther. De zeldzaamheid van deze auto, z’n exclusiviteit, is wat de meeste kopers van deze auto over de streep zal trekken. Op dit moment boort hij zich echter in het geheugen van een jonge Italiaan en pint zich vast op het moderne equivalent van de poster boven het bed: zijn sociale mediakanalen. Wij groeiden op met een grote Countach-plaat en wat stukjes kleefgum; hij heeft een foto van de Ares Panther ProgettoUno en wie weet hoeveel likes. Het is makkelijk om de spot te drijven met de exclusiviteit van in gelimiteerde aantallen gemaakte productieauto’s, met hun prijskaartjes die alleen door oligarchen kunnen worden betaald. Maar als hun bestaan de volgende generatie autofans inspireert en begeestert, dan heeft iedereen iets te vieren. * Sorry, maar nee, we konden het niet vinden. Je zult naar Modena moeten om deze perfecte, sponzige deegkussentjes te eten. Maar ze zijn de reis waard.