Nee, dat klopt. Goed gezien. Het zijn geen auto’s, het zijn bestelbusjes. Eigenlijk een soort MPV’s, maar dan duizend keer praktischer. Maar vergis je niet: het zijn niet zomaar twee busjes. Dit zijn dé busjes: twee generaties van de Ford Transit. Bedrijfswagen-royalty, en in TopGears thuisland een van de belangrijkste voertuigen ooit.
Zeker. In het VK werden meer dan acht miljoen Transits verkocht en dat maakt ’m tot een van de grootste autosuccessen en bovendien de bestverkochte bedrijfsauto van het land. Hij is geliefd bij bouwvakkers, postbezorgers, timmermannen, bezorgdiensten en alle beroepsgroepen daartussenin. Ben je Brits, dan heeft de Transit absoluut vroeg of laat een rol in je leven gespeeld – of het nu een ritje naar het ziekenhuis was, de bouw van je huis of het bezorgen van iets belangrijks. Niet voor niets worden deze bescheiden, hoekige helden ook wel ‘de ruggengraat van Groot-Brittannië’ genoemd.
Ja, die term draait al een tijdje mee. Dit vrolijke exemplaar in de kleuren van de GEC (General Electric Company) is waarschijnlijk de oudste overlevende eerste-generatie Transit. Het model werd gelanceerd in 1965 en werd gebouwd in Berkshire, in een oude oorlogsvliegtuigenfabriek, voor de productie zich begin jaren zeventig verplaatste naar Southampton. Met z’n auto-achtige opzet en een laadruimte waar precies twee pallets in pasten was de Transit het sjabloon voor alle bestelbusjes die volgden.
Er zijn maar vier generaties van de Transit geweest, maar ze zijn geleverd in elke denkbare configuratie en voor elk denkbaar doel. Er zijn lange en korte wielbases, hoge en lage daken, versies voor personenvervoer, pick-ups, kiepwagens, opleggers en lege chassis met enkel een cabine erop. En ze zijn lollig om te rijden. Helaas heeft de moderne regelgeving de veelzijdigheid van de originele Transit wel beïnvloed.
Nou, de schuifdeuren waren in de jaren zestig een godsgeschenk voor bezorgers. Net als de afwezigheid van gordels, zodat je eruit kon hupsen, een pakje grofweg in de richting van een deur kon frisbeeën, weer achter het stuur kon springen en wegrijden zonder allerlei moeilijk gedoe met waarschuwingen of beveiligingen. Met een kwaaie, 64 pk sterke V4 met stoterstangen, starre assen en bladveren voor en achter is de oude Transit een relikwie vergeleken bij de moderne PHEV-versie. Die biedt moeiteloze besturing, een plezierige ophanging en krachtige, stille prestaties uit een 126 pk sterke elektromotor op de voorwielen. Maar hij is niet volledig elektrisch – nog niet. De vlotte 1.0 EcoBoost-driecilinder fungeert als range extender; binnenkort volgt een echte EV. Maar ook al verandert de techniek achter de Transit, z’n charme zal hij nooit kwijtraken.
Wij hebben een mk2 uit 1981 en gaan er nog regelmatig mee op pad
Er worden niet zoveel banken meer mee overvallen
De Ford Transit was de eerste bestelwagen die reed als een personenwagen en de daarbij behorende acceleratievermogen en top snelheid. Hij was dan ook geliefd bij overvallers die een vluchtwegen met draagvermogen nodig had!