Mocht je een standaard BMW M2 hebben staan: we hebben medelijden met je, want zo’n ding is natuurlijk lang niet snel genoeg. Gelukkig biedt Manhart Performance uitkomst met de Manhart MH2 630.
Mocht je een standaard BMW M2 hebben staan: we hebben medelijden met je, want zo’n ding is natuurlijk lang niet snel genoeg. Gelukkig biedt Manhart Performance uitkomst met de Manhart MH2 630.
Toen we twee jaar geleden op bezoek gingen bij de Duitse tuner Manhart in Wuppertal, reden we in een nogal dik uitgebouwde BMW M235i met 430 pk en vonden we dat al behoorlijk extreem. Onlangs belden ze ons of we geen zin hadden om hun nieuwste creatie te proberen: een M2 met ruim 600 pk. Nou nou, horen we je denken – zo veel vermogen, is dat nu echt nodig? Het antwoord is ja, en met een goede reden.
Is het goed genoeg voor een record?
Het geval wil dat BMW M’s onderstel-ingenieur Jörg Weidinger een tijdje geleden een bijzonder vlotte tijd van 7 minuten en 28 seconden neerzette op de Nürburgring Nordschleife met een M4 GTS. Dit is officieel de snelste Ringtijd die ooit met een fabrieks-BMW werd gereden. Dat is natuurlijk een indrukwekkend gegeven, maar bij Manhart zien ze het vooral als een uitdaging.
Zo kwam het dat de volledige aandrijflijn uit een M4 in de compactere, lichtere M2 werd gelepeld en vervolgens werd gekieteld tot 630 pk en 780 Nm. Manhart monteerde een ander motormanagement, andere turbo’s, een nieuwe intercooler, een koolstofvezel inlaat, downpipes en een nogal lawaaiig rvs-uitlaatsysteem met carbon dempers. Vervolgens werd er een laag en hard KW Clubsport-onderstel onder de auto geschroefd en werden de remmen aangepakt: de Manhart MH2 630 kreeg per voorwiel zes zuigers en een keramische schijf van 380 millimeter, achter vier zuigers en 370 millimeter. Eromheen vinden we de 20-inch velgen van de M4 Competition en een set Michelin Pilot Super Sports.
Een zwik BMW M Performance-onderdelen, zoals een splitter, diffuser en een enorme achterspoiler, vonden hun weg naar de carrosserie, en voor de volledigheid werd de auto uitgevoerd in de racekleuren van de legendarische E30 M3 DTM. Tot slot werd de achterbank verwijderd, maakten de voorstoelen plaats voor onwrikbare Recaro-kuipjes, werd overal leer en alcantara aangebracht en werd een volledige rolkooiconstructie gemonteerd.
In welke Manhart MH2 630 rijden wij precies?
Dit is de Manhart MH2 630 zoals wij er vandaag mee rijden. Zeer binnenkort worden er nog een paar aanpassingen doorgevoerd – het onderstel wordt iets flexibeler afgesteld, er komen kleinere 18-inch velgen met Sport Cup 2-banden en er wordt onder andere een set racegordels ingebouwd – alvorens Manhart een capabele coureur in de auto lepelt om het verse BMW-record op de Nordschleife te verpulveren. Op een tot in detail instelbare racesimulator werd met deze setup al een tijd van 7 minuut 13 gereden, dus de voortekenen zijn goed.
Voor nu is de MH2 echter in handen van TopGear. De verantwoordelijkheid die op onze schouders rust, is groot: als we een lomp foutje maken en de auto beschadigen, bezorgen we Manhart behoorlijk wat hoofdpijn, gezien hun strakke planning voorafgaand aan het Nordschleife-gebeuren. Dus doen we het enige wat we in een situatie als deze kunnen doen: we zoeken een rustig achterafweggetje op en geven het ding ongenadig op z’n falie.
Dat wil zeggen: we rijden eerst even kalmpjes op en neer om de auto te leren kennen en ons ervan te vergewissen dat het hier inderdaad zo verlaten is als het eruitziet. Op advies van Manhart rijden we de MH2 in de Sport Plus-stand, waarbij de tractiecontrole wat ruimte laat. Aan de andere modussen (met agressievere ingrepen) heb je niets; daarvoor is er simpelweg te veel power. Alle hulp uitschakelen kan natuurlijk ook. Dat doen we tijdens dit korte proefritje toch maar even niet.
We halen diep adem, maken vaart en merken: dit is niets minder dan een circuitklare racer. Alles is zo strak, zo stijf en daardoor zo responsief dat er een nieuw soort denksnelheid van je brein wordt vereist. Zelfs als je nog lang niet voluit rijdt, ben je al druk bezig om te verwerken wat de auto op je afvuurt, terwijl je gedachten onwillekeurig worden beheerst door slechts één ding: het geluid.
Je vraagt je af of hij geluid maakt? Serieus?
Allemachtig, wat maakt deze auto een bak herrie. Voor ons horen we vervaarlijk zuigend gesis, de granieten ophanging laat de carrosserie sidderen en bonken, de DCT-bak geeft je petsen tegen je hoofd, het uitlaatgeluid ramt zich een weg naar binnen en overschreeuwt alles. Het is rauw, schraal en schrijnend, maar ook diep en resonerend, boosaardig. Het werkt, daar zul je vast enig begrip voor kunnen opbrengen, opzwepend.
En dus voeren we langzaam (zelden zal een woord zo weinig van toepassing zijn geweest) maar zeker het tempo op. De balans die elke M2 in zich heeft, wordt hier uitvergroot en werkt zich als een rilling door onze ruggengraat omhoog. De krachtkuur heeft de auto onstuitbaar gemaakt. Zelfs op deze kurkdroge weg houdt de tractiecontrole het vermogen subtiel in toom in de eerste, tweede, derde versnelling. Pas in z’n vier vindt de MH2 genoeg grip om alles te geven. Het gevolg is onbeschrijflijk. We ondergaan een stortvloed aan buitenaards gejank, meedogenloze stampij, krankzinnig geweld. Het is alsof we ons in het oog van een ongeremde orgie van Griekse goden bevinden.
Maar dan worden we teruggesmeten in het hier en nu. We stuiten op enkele boze mensen. Ja, de weg is verlaten, maar boven het dal waar hij doorheen voert, ligt een dorp. Een dorp waar het intense kabaal van ons ritje door de straten echoot alsof een vijandige overname met roestige martelwerktuigen op handen is. De mensen zijn niet blij; we maken ons beschaafd uit de voeten. De Manhart MH2 630 kan even geen steniging gebruiken. Hij heeft een missie.
Manhart MH2 630
Motor 2.979 cc
zescilinder biturbo
630 pk @ n.b. tpm
780 Nm @ n.b. tpm
Aandrijving achterwielen
7v automaat
Prestaties 0-100 km/u n.b.
top n.b.
Verbruik (gemiddeld) n.b.
CO2-uitstoot n.b.
Afmetingen 4.468 x 1.854 x 1.410 mm (l x b x h)
2.693 mm (wielbasis)
1.400 kg
52 l (benzine)
390 l (bagage)
Vonnis:
Een van de heftigste straatauto’s die we ooit hebben meegemaakt. Met de lekkerste BMW als basis zoekt de MH2 kwispelend en bokkend de grens op tussen weg en circuit. We zagen een glimp van wat ie kan, en het was onvergetelijk.
Reacties