Het is even stil geweest rond het Nederlandse designhuis Vandenbrink, dat ons ruim tien jaar geleden nog trakteerde op de Vandenbrink GTO. Maar nu laten ontwerper Michiel van den Brink en de zijnen weer luid en duidelijk van zich horen – met deze Ferrari 612 Shooting Brake.
Update: Michiel van den Brink geeft aan niets met deze Shooting Brake te maken te hebben. De makers hebben – volgens Michiel – zijn schetsen gepakt zonder toestemming. Hij voegt toe een paar zaken anders te hebben aangepakt. Zie zijn reactie onder dit artikel.
Het is de eerste van een gelimiteerde reeks op basis van de 612 Scaglietti. We vermoeden dat je ‘m ofwel geweldig vindt, ofwel wilt doodmaken met vuur. Misschien ook afhankelijk van uit welke hoek je ‘m bekijkt; vanuit sommige is ie beeldschoon, vanuit andere toch meer een soort edele lijkwagen.
Een lang proces
Ze zijn er lang mee bezig geweest: elf jaar maar liefst. Jazeker: de eerste schetsen dateren van 2008, zo ongeveer voordat jij werd geboren. De ‘grote vierzits-Ferrari’ was op dat moment niet de GTC4Lusso, en zelfs niet de FF. Het was hun achterwielaangedreven pappie, de 612 Scaglietti. Vraag maar aan je ouders.
De 612 deed z’n ding met een 5,7-liter V12 – zonder turbo’s uiteraard – met 540 pk. Je kon ‘m zelfs met een handbak bestellen, maar dat deden helaas slechts 199 mensen. Bijna 3.000 anderen gingen voor de flippertransmissie in F1-stijl, zoals ook de eerste eigenaar van deze donorauto.
Het was tijd voor de Ferrari 612 Shooting Brake
Vandenbrink Design vindt dat de shooting brake-carrosserievorm nu weleens echt een comeback mag gaan maken. Vinden wij ook, ook al gaan we dan niet meer met onze langgerekte coupés het bos in om uit schieten te gaan. Minder vadsige SUV’s en meer van dit, graag. Klik door de plaatjes hierboven om Vandenbrinks idee van een raceklare sierstation te bekijken.
En nee, er is geen Nürburgring-tijd. Geen actieve aerodynamica. Hij wekt niet genoeg downforce op om op het plafond te kunnen rijden. En we weten niet of die nieuwe achterkant de Scaglietti belet om van 0 naar 100 te accelereren in 4,2 seconden.
Maar wat kunnen ons dat soort cijfertjes schelen? Kijk gewoon eens even. En beslis vervolgens: is dit kunst of heiligschennis?
Michiel van den Brink heeft op 13 juni 2019 geschreven:
In de eerste alinea van dit artikel wordt mijn naam genoemd, maar die hoort daar niet te staan. Ik zit namelijk al 9 jaar niet meer in Vandenbrink Design. Hoewel ik reeds in 2006 de eerste schetsen voor deze Shooting Brake maakte, heb ik niets te maken met de totstandkoming van deze Ferrari 612 Shooting Brake. Het is wel een bijzonder verhaal…
Nadat ik schetsen had gemaakt van o.a. een Ferrari 612 Shooting Brake en een retro GTO-design richtte ik in 2007 met Robert Koumans het designbureau Vandenbrink Design op. Helaas bleek het geen vruchtbare samenwerking en ik besloot in 2010 dat het beter was om mijn 50% aandeel voor €1,- te verkopen aan Robert Koumans. Daarna kwam Vandenbrink Design helemaal stil te liggen.
Tot mijn grote verbazing verscheen er een paar weken geleden ineens een tweetal foto’s van een Ferrari 612 Shooting Brake op een carspotters website. De auto was gebouwd volgens mijn design! Navraag bij Robert Koumans leerde mij dat ook hij niet van het bestaan van deze auto afwist. Wat bleek: ene meneer Van den Heuvel heeft Robert ooit gevraagd of hij mijn design mocht bouwen, maar hij wilde er niet voor betalen. Robert’s antwoord was uiteraard ‘Nee’. Meneer Van den Heuvel heeft toen de schetsen van internet geplukt en is op eigen gelegenheid aan de slag gegaan. Waarom zou je ook betalen voor werk dat al jaren geleden door één of ander designertje gedaan is?
Kort voordat de auto helemaal klaar was, belandden er spyshots van op internet en zo kwam Vd Heuvel’s illegale project boven water. Hoewel ik geen rechten meer heb op het design (die had ik immers meeverkocht met mijn aandelen) was ik woest om het feit dat iemand zo schaamteloos en respectloos een design durfde te jatten voor eigen commercieel gewin. Vd Heuvel heeft namelijk een autobedrijf en deze custom Ferrari wordt gewoon verhandeld.
Wat mij nog meer verbaasde, is dat Robert Koumans de diefstal van zijn intellectueel eigendom niet onverbiddelijk heeft afgestraft, maar dat hij een achteraf-deal gesloten heeft en er alsnog de logo’s van Vandenbrink Design op heeft geplakt. Dat terwijl de auto dus niet door Vandenbrink Design en partners ontwikkeld en gebouwd is. Ze hebben ook de Ferrari-logo’s laten zitten en ik vrees dat ze dit heel veel juridisch gedonder vanuit Italië gaat opleveren.
Met deze postnatale legalisering geeft Vandenbrink Design een nogal opmerkelijk signaal af. Blijkbaar kan je nu ieder design dat ik ooit onder Vandenbrink Design gemaakt heb van internet plukken en op eigen gelegenheid gaan bouwen. Als je alsnog graag een Vandenbrink GTO op basis van een Ferrari 599 GTB wilt hebben, dan kan dat nu heel goedkoop gerealiseerd worden. Misschien heb je nog een Ferrari 599 GTB staan, en anders koop je een tweedehandsje, en die breng je naar een carrosseriebedrijf bij jou om de hoek. Het ontwerp is al jaren geleden door één of ander tekenaartje gemaakt en is gewoon gratis van internet te downloaden. Print de platen uit en geef die aan de plaatwerker, zodat hij het op het oog na kan maken. Als de auto klaar is, slinger je een paar foto’s het internet op en wacht dan rustig tot Robert Koumans een keer contact met je opneemt om een ‘overeenkomst’ te sluiten. Je zou ieder aanbod aan kunnen nemen, want het zal zeker goedkoper zijn dan een heel design- en ontwikkeltraject te moeten bekostigen, maar ik zou gewoon nog wat afdingen op de prijs van de ‘Vandenbrink sanctificatie’, want Robert gaat je echt niet voor de rechter slepen, aangezien er nu een mooi precedent geschapen is.
Hoewel mijn oude schetsen zijn gebruikt, distancieer ik me van dit Shooting Brake project, want ik heb niet aan de uiteindelijke uitvoering gewerkt. De auto is niet door Vandenbrink Design en partners gebouwd, de dakconstructie is zeer waarschijnlijk niet doorgerekend en dus is de auto niet opnieuw gehomologeerd. Dit gaat ze nog problemen opleveren met de aansprakelijkheid als ze er meer van willen verkopen. Maar zover gaat het misschien niet komen, want ze kunnen van Ferrari een proces aan hun broek verwachten, omdat ze de logo’s met het zwarte paardje zijn blijven gebruiken. Hier is Ferrari héél fel op.
Ik weet niet wanneer Dhr. vd Heuvel aan de bouw van de auto is begonnen, want hij heeft het immers stiekem gedaan, maar als hij mij nu eerst gebeld had, hadden we iets veel mooiers kunnen maken van die brede C-stijl en was er een gedegen engineering- en homologatieproces uitgevoerd. Maar ja, zoiets kost veel tijd en geld en dat wilde Dhr. vd Heuvel duidelijk niet betalen. Het is echter wel nodig als je de auto in meerdere landen wilt kunnen verkopen.
Allard heeft op 11 juni 2019 geschreven:
Aan de 612 Scaglietti kon je al weinig verpesten, maar ik gun hem niet dat er een begrafeniswagen van gemaakt wordt.
MARTIN heeft op 11 juni 2019 geschreven:
wat een raar woord SCHIJTENDE BRIK
Remon heeft op 11 juni 2019 geschreven:
Voor een lijkwagen is hij wel oke