Review: Gran Turismo 7 gaat op de ouderwetse toer – hoe is dat?

Onder het genot van de klanken van het voltallige Royal Philharmonic Orchestra in een ouderwetse Porsche 356 Speedster tussen het overige verkeer door zigzaggen. Het doel is niet om zoveel mogelijk tegenstanders in te halen, maar zoveel mogelijk kilometers afleggen voordat de muziek stopt. Het is een nogal eigenzinnige race om het spel mee te beginnen – en daarom is het zo’n goede eerste indruk van Gran Turismo 7.

Alle nieuwe spelers moeten verplicht een Music Rally afleggen voordat ze mogen spelen. Het is een van de nieuwe toevoegingen aan de nieuwste iteratie uit de 25 jaar oude reeks. Ontwikkelaar Polyphony gooit het roer om, stuurt weg van de focus op esports en wil dat je weer auto’s gaat verzamelen, net als in de oudere delen. Dat niet alleen: het spel wil je graag iets bijbrengen over auto’s. Ook met het idee om de jongere generatie een beetje op te voeden.

Dit keer wél een singleplayer

De grote kritiek op Gran Turismo Sport was het ontbreken van de singleplayer bij de lancering. Dat gemis maakt deel zeven nu meer dan goed. Je bent nu verplicht om eerst in je eentje flink wat meters te maken in het spel. Pas als je een aantal races en kampioenschappen hebt gewonnen, mag je splitscreen doen of online gaan in een lobby. Hou er rekening mee dat je één à twee uur nodig hebt om alles vrij te spelen.

De beste manier is om meteen maar het nieuwe café in te duiken. Hier zit een goedgemutste meneer die je opdrachten geeft. Zo moet je bijvoorbeeld aan het begin drie Japanse hatchbacks verzamelen, die je kunt winnen in bepaalde races. Een andere opdracht is om een rijvaardigheidstest af te leggen om je licentie te halen. Bij elke uitgespeelde menukaart krijg je achtergrondinformatie over de verzamelde auto’s of de uitgevoerde opdrachten. Gaandeweg breid je je collectie auto’s in GT7 uit.

Er wordt alleen 0,0 geserveerd | Foto: © Polyphony Digital (screenshot TopGear)

Lekker prikkelarm

Het fijne aan Gran Turismo 7 is dat het allemaal lekker pretentieloos is. Geen hippe filmpjes van opgefokte tegenstanders en onnodig vuurwerk bij élke finishvlag. Nee, gewoon een rustig jazzy deuntje in de menu’s en zwevende hoofdjes met geschreven tekst die je de boel bijbrengen, net als bij een oude RPG op de Game Boy. Daarnaast is er geen lastige verhaallijn met een gemene rivaal die een lesje geleerd moet worden. Gewoon doen waar je zin in hebt, lekker auto’s verzamelen en interessante verhalen aanhoren. Gran Turismo 7 is een heerlijk ongedwongen en prikkelarme ervaring.

Het autobezit in Gran Turismo 7 is anders dan in GT Sport

Een van de fundamentele veranderingen is hoe het spel omgaat met autobezit. Vooral omdat je – naar ons idee – meer gestuurd wordt om te investeren in één auto, waardoor dat echt jouw auto wordt in het spel. De auto’s in je collectie zijn daardoor minder uitwisselbaar met elkaar. Dat doen de makers op subtiele wijze.

Voorheen kreeg je eigenlijk een keer per dag (als je genoeg kilometers had geracet) een compleet willekeurige auto. Dit kon een Volkswagen T1 zijn, maar ook een GT3-racer. Nu kun je door singleplayer-races te rijden al vrij snel auto’s verzamelen, maar dit zijn voornamelijk auto’s die nederige stervelingen ook kunnen betalen.

Foto: © Polyphony Digital (screenshot TopGear)

Je begint dus heel ingetogen met een verzameling leuke straatauto’s. Wel kun je de auto die je hebt uitgebreid modificeren. Uitlaten, onderstellen, remmen, banden, turbo’s en superchargers zitten allemaal in het aanbod. Auto’s gaan merkbaar anders klinken van nieuwe onderdelen, en duidelijk anders rijden.

Je moet zuinig doen met je poet

Het loont niet om elke auto gelijk maximaal uit te dossen, daarvoor zijn onderdelen te duur. In GT Sport kon je gratis onder elke auto de sportiefste band knopen, maar nu moet je zo’n 40.000 credits uitgeven voor een setje kleverige banden. Financieel is het dus slim om de focus te leggen op een kleine selectie auto’s waarmee je de kampioenschappen doorloopt. Als de inkomsten beginnen te lopen, kun je gaan sparen voor je favoriete supercar. De voldoening zal groot zijn.

Naast onderstel- en motortuning kun je genoeg aan de buitenkant doen. Het aanbod van echte laksoorten is onwerkelijk en daarbij is er een enorme collectie velgen. Nieuw zijn de bodykits en spoilers die je kunt monteren. Ook dit zijn niet zomaar suffe ongeïnspireerde spoilers, maar delen die liefhebbers zullen waarderen. Bijvoorbeeld een Garage Vary-lip op een MX-5 of een ducktail achterop een Skyline R32 GT-R.

Foto: © Polyphony Digital (screenshot TopGear)

Door de auto naar smaak aan te passen, wordt de band met jouw auto verder versterkt. Daarnaast zijn enkele oude elementen weer terug, zoals de olie van je auto wisselen en de auto door de wasstraat halen. Alles om jouw geliefde stuk blik te vertroetelen.

De wegligging en physics van Gran Turismo 7

Gran Turismo 7 hanteert nog altijd dezelfde slogan als 1997, toen het eerste deel uitkwam. De slagzin ‘The Real Driving Simulator’ klopte toen volledig; het was veruit het meest realistische spel van dat moment. Gran Turismo is nooit een arcaderacer geweest, maar sinds een aantal jaar zijn er andere simulator-racers die nog net een stap verder gaan in het realisme. Dat is overigens helemaal niet erg, want omdat Gran Turismo geen meedogenloze simulator was, was het spel toegankelijk voor iedereen zonder dat het te makkelijk werd voor de liefhebbers.

Het nieuwste deel scherpt de natuurwetten iets aan. De auto’s zijn bijvoorbeeld merkbaar minder vergevensgezind; je raakt sneller dan in GT Sport in een oncontroleerbare slip en je moet echt voorzichtiger zijn met het gaspedaal bij het uitkomen van een bocht. Voor de beginnende racer met een controller is er uiteraard gewoon nog de instelbare tractiecontrole.

Foto: © Polyphony Digital (screenshot TopGear)

We hebben het idee dat de makers een klein beetje te ver zijn gegaan. Neem de Toyota GR86; in z’n vier en laag in de toeren krijg je de auto op het droge asfalt heus niet in een slip. Toch overkwam ons dat een paar keer. Ook gleed een Mazda MX-5 met 116 pk genadeloos onder onze kont weg, zonder dat we hem konden opvangen. Rijmt niet helemaal met onze ervaringen in de echte wereld. Bovendien werpt het een drempel op, terwijl het spel juist toegankelijk wil zijn voor een nieuwe generatie liefhebbers.

Je kunt meer met het gewicht van de auto spelen

De aangescherpte physics hebben overigens genoeg voordelen. Zo kun je beter met het gewicht van de auto spelen. Rem bijvoorbeeld tijdens het insturen met een Honda Integra om de achterkant iets los te krijgen. Driften met een BMW M3 (E46) voelt zeer natuurlijk en controleerbaar. De doorontwikkelde wegligging vergt van de doorgewinterde GT Sport-racer wat aanpassingsvermogen, maar al met al zijn het welkome aanpassingen die het spel net wat realistischer en uitdagender maken. Het jagen naar het perfecte rempunt en de juiste lijn geeft meer voldoening dan in het vorige deel.

Gran Turismo 7 valt zowel met de controller als met het racestuur goed te spelen. De haptische feedback werkt vooral heel aangenaam in de menu’s, maar tijdens het racen moeten we toegeven dat het geen wereld van verschil biedt ten opzichte van de oude controller. Dat hebben we trouwens bij bijna geen enkel spel – dus dat ligt waarschijnlijk meer aan ons. De auto’s zijn met de controller wat aan de zenuwachtige kant, maar hier is gewoon wat gewenning nodig. De force feedback voor de stuurtjes biedt genoeg informatie als het gaat om bijvoorbeeld onderstuur, maar het is nog altijd niet op het niveau van bijvoorbeeld Assetto Corsa.

De graphics van GT7

Op het eerste oog verschilt de nieuwe Gran Turismo 7 niet gigantisch veel met zijn voorganger. Aangezien de interface tijdens het rijden bijna exact hetzelfde is, zou je de twee nog best eens door elkaar kunnen halen. Het asfalt is bijvoorbeeld nog altijd wat mattig en niet bijster gedetailleerd, maar de auto’s zijn in GT7 toch echt een flinke stap vooruit gegaan. Ze zijn ontzettend gedetailleerd en de manier waarop het licht weerkaatst op de carrosserieën is prachtig om te zien.

Foto: © Polyphony Digital (screenshot TopGear)

Ook fijn voor de ogen is dat het tijdsverloop bij sommige races nu dynamisch is. Zo begin je in de nacht en rij je door de zonsopgang richting de finish. Dit ziet er prachtig uit. Overigens is het weer nu ook dynamisch – dus in een race kun je een buitje krijgen dat na een paar rondes weer is opgedroogd. Houdt het spannend.

Conclusie Gran Turismo 7

Puur kijkend naar het racen is de nieuwe GT geen revolutionair product. De auto’s gedragen zich iets anders, maar de interface is bijvoorbeeld gelijk aan die van de oude GT. De drempel ligt iets hoger, maar door de extra uitdaging is het wat ons betreft iets vermakelijker geworden. Wij zijn wel gecharmeerd van het eigenzinnige gamedesign, maar wie na de installatie gelijk tegen zijn vrienden wil racen, moet even geduld hebben. Het idee van auto’s verzamelen en ze aan je wensen aanpassen komt ook goed uit de verf, zeker als je dol bent op wat achtergrondinformatie.

Als je nu Gran Turismo Sport online helemaal grijs hebt gedraaid en je zoekt een nieuwe game om online tegen je vrienden te racen, dan zal het aanbod nieuwe circuits tegenvallen. Voor een heel groot deel is het aanbod momenteel nog gelijk aan de oude GT’s. Daarbij moet je eerst flink aan de bak om een nieuwe autocollectie op te bouwen. Wil je de ouderwetse Gran Turismo-ervaring, dan is het zevende deel een aanrader.