Het zwevende dak van de Lancia Delta: designdetails

Zoals een wijs man ooit zei: ‘Je gaat het pas zien als je het doorhebt’. En niet iedereen had het door, qua Lancia Delta. En dus zag ook lang niet iedereen wat een designfeestje die Delta eigenlijk was. De eigenzinnige grille in de vorm van het logo. De achterkant die zo’n beetje in zijn geheel van glas leek. De prachtige Thesis-achterlichten. En bovenal: dat dak. Het was duidelijk niet aan iedereen besteed. We hebben nooit precies begrepen waarom, maar de Lancia Delta was vooral een spectaculaire mislukking.

Ho – even terug. Wat was er met dat dak van de Lancia Delta, dan?

Het dak was het schoolvoorbeeld van een hidden gem – iets wat niet meteen in het oog springt, maar oh zo fraai is als je het eenmaal doorhebt. De rand van het dak en de C-stijl (de achterste raamstijl) sluiten namelijk nét niet aan. Visueel dan – natuurlijk loopt die C-stijl wel degelijk door, maar door het glas van het achterste zijruitje over die stijl heen te laten lopen, en door slim gebruik van chroom, is het net alsof het dak los staat van de rest van de auto. Alsof het zweeft. Lancia was er zelf kennelijk (terecht!) nogal trots op, want ze bekroonden het met een klein logootje.

Het heeft niet mogen baten…

Helaas niet, nee. Lancia herhaalde de truc nog eens (weliswaar in zwaar afgezwakte vorm) bij de laatste Ypsilon, maar stierf daarna een langzame dood. Of eigenlijk: is nog steeds aan het wegkwijnen, want in Italië (en alleen daar) kun je de Ypsilon (en alleen die Lancia) nog gewoon nieuw kopen. Het ‘zwevend dak’-idee vond nog wel navolging – kijk maar eens naar de nieuwe Astra en vraag je af waar de Opel-ontwerpers dát idee toch vandaan hadden gehaald…