Assetto Corsa review (PS4)

En dus moeten die hongerige racemagen van alle racesim-fanaten ineens worden gevuld met iets anders. Enter Assetto Corsa. Naar eigen zeggen dé opper-racesim. Het schijfje verdwijnt in de PlayStation en het feest kan beginnen. Net als in Gran Turismo krijg je eerst een smakelijk intro voorgeschoteld, maar met één groot verschil. De klassieke muziek is vervangen door opzwepende rockmuziek. Geen langzame, sfeervolle beelden, maar actie. De eerste race kruipen we achter het stuur van een Abarth 500 EsseEsse. Eerst eens proberen met de ideale lijn aan en de versnellingsbak op automatisch. Een groot verschil met Gran Turismo is dat de ideale lijn niet verkleurt om aan te geven of je de juiste snelheid hebt. Het remgedeelte is rood en blijft rood, ongeacht de snelheid. De automaat is volkomen ruk. Langzaam en schakelt op de verkeerde momenten. Gewoon lekker zelf schakelen. En zet alle andere systemen ook maar direct uit. Watje.

Tijd voor wat snellers?

Bijna. We rijden eerst nog een paar races in de carrière-modus in Alfa Romeo’s en Abarths en maar worden hebberig naar sneller spul. Leuk in Assetto Corsa is dat je ook gewoon losse races en oefensessies kunt doen. In elke auto, op elke baan. Dus we pakken een Scuderia Cameron Glickenhaus SCG003C en kiezen (jawel!) Circuit Park Zandvoort om die heerlijke bak uit te laten.

Alle systemen uit, en gaan. Dachten we tenminste. Bij de eerste dot gas staan we achterstevoren. En voor de Tarzanbocht weer. Misschien toch de tractiecontrole aanzetten, of een vierwielaandrijver nemen. We kiezen het laatste. Maar helaas, haast alle vierwielaangedreven auto’s zijn DLC, en moet je dus apart downloaden. Dat is direct ook het grote nadeel van Assetto Corsa: de autokeuze is beperkt. De kans is zeer klein dat jouw eigen ‘echte’ auto erin zit. In Gran Turismo kon je vaak je dagelijkse burgerbak pakken en de Nürburgring doen. Goed, dan maar de ur-Quattro. Na eerst een paar andere circuits te hebben gepakt, realiseer je je wel weer even dat we in Nederland toch een heel fijn circuit hebben aan Zandvoort. Alleen jammer dat de TopGear-borden er in het echt wel, maar in het spel niet hangen. Dat kost punten.

En hoe zit het met het rijden in Assetto Corsa?

Wij spelen Assetto Corsa met een controller, het stuurwiel dat we nog hebben van de PS3 werkt immers niet meer op de PS4. Dat brengt ons bij het grootste nadeel van deze racesim: het is haast onmogelijk subtiele stuurbewegingen te maken. Zelfs het kleinste tikje op de stuurknuppel resulteert in een ruk naar links of rechts. Als we het camerastandpunt in de auto zetten, zien we de coureur wild sturen als een twaalfjarige ADHD-er die is losgelaten in een snoepwinkel. Het ongetemde stuurgedrag ontzet de hele auto en we staan regelmatig achterstevoren. Je bent met de controller haast verplicht die stomme tractie- en stabiliteitscontrole aan te zetten. Als we iemand zonder ervaring in een Alfa Romeo 4C op de Nürburgring zetten, ziet dat er zo uit: Met wat oefening kun je met een controller aardig rijden, al is het dan meer een kwestie van je onderstuur precies zo uitkienen dat je op de curbstones terecht komt. De driftmodus hebben we na een paar verwoede pogingen afgeschreven.

Dus wat is de conclusie?

Een Gran Turismo-killer is het niet. Verre van zelfs. Vermakelijk is het wel. De keuze uit auto’s en circuits is een stuk minder uitgebreid, maar wat er in zit is prachtig gedetailleerd. De circuits kloppen echt tot in de puntjes en de auto’s zijn heerlijk uitgewerkt, met volledig interieur. Als je geen stuurwiel hebt, koop dat dan eerst.