BMW M2 vs BMW M3 Touring review: Welke pretmachine moet je kiezen?

Vind je het niet bijzonder dat er niet één Audi of Mercedes bij onze Speed Week aanwezig is? We hebben beleefd gevraagd of we een AMG One mochten lenen, maar Mercedes zei nee. Oké, misschien dan zo’n hybride AMG C 63? Mercedes zei nee. Oké, Audi dan: een gefacelifte RS 6 of RS 7? Dat was niet helemaal wat we zochten.

Vervolgens was de vraag welke BMW we dan mee moesten nemen: de nieuwe BMW M3 Touring of zijn strijdlustige familielid, de BMW M2 Competition. Nou, daar kwamen we écht niet uit. En dus zijn ze hier allebei. Dat is niet erg, omdat deze twee M-auto’s meer DNA gemeen hebben dan ooit tevoren en er heel wat over te vertellen valt.

Een aantal overeenkomsten tussen deze M2 en M3

De parallellen zijn er van nature, geboren uit BMW’s beslissing om ze uit dezelfde grote steen te houwen en het nieuwe M2-onderstel te baseren op een licht ingekorte variant van dat van de M3/M4, in plaats van een 1-serie op te waarderen.

Er is ook gedeelde hardware: beide auto’s worden aangedreven door de koppelrijke S57 3,0-liter twin-turbo zes-in-lijn, al verschillen de vermogens. De M2 heeft 460 pk, de M3 heeft er doodleuk nog 50 meer. Ook hebben ze dezelfde adaptieve ophanging en nogal racy koolstofvezel aankleding van de cabine.

Maar het betekent ook dat de M2 het gewicht heeft van de grotere M; de volle, 1.700 kilo zware mep. En hoewel beide standaard een achttraps automaat krijgen, kun je de M2 voor een vrij bescheiden bedrag (534 euro) laten uitrusten met een handmatige zesbak. Die heeft die van ons dus.

En waar de M2 stalen remmen heeft, pronkt de M3 met absoluut enorme (vooraan 400 bij 38 millimeter) en prijzige (9.396 euro) koolstofkeramische exemplaren. Qua specs is het dus een beetje van alles wat. Hoe dan ook, met ‘kale’ prijzen van 115.430 euro (76.100 in België) voor de M2 en 145.850 euro (99.900 in België) voor de M3 kun je geen van beide een koopje noemen.

Zijn we al gewend geraakt aan de nieren van de M3?

Ja, ze zijn knap radicaal en visueel overdonderend met hun grote grilles, hoekige inlaten en een hoop ‘KIJK NAAR MIJ’. Maar ben jij al gewend aan het front van de M3 Touring? Ik wel. Hebben we misschien nog een maandje of acht nodig om het uiterlijk van de M2 te vatten? De tijd zal het leren.

Maar nu: slikken we eerst de goedkopere, minder krachtige, achterwielaangedreven en handgeschakelde rode pil, of de sterkere blauwe pil met AWD en automaat? Nu we hier een woest circuit als de Gotlandring hebben, met twee verschillende secties, blinde bochten, grote hoogteverschillen en een soort skischans waar je van gelanceerd wordt, ga ik toch voor blauw.

Het is goed dat de BMW M3 Touring zo laat is

M-thousiastelingen knielen letterlijk al decennia naast hun bedjes om te bidden voor een M3 met een achterkant als deze – ‘bootiful’, zoals ze dat in het Engels heerlijk dubbelzinnig noemen. Maar ik ben eigenlijk blij dat BMW het niet al eerder heeft gedaan.

Om een echt begeerlijke krachtige stationwagen te maken, heb je een pakket nodig dat bij iedereen past, en deze generatie M3 heeft dat meer dan welke voorafgaande ook. Omdat het de eerste is die, controversieel genoeg, met vierwielaandrijving is uitgerust. En als je dit systeem hebt geprobeerd, vraag je je af waarom we daar niet al veel eerder om hebben geschreeuwd.

Het is niet overdreven aanwezig of bemoeizuchtig, heeft geen nadelige gevolgen voor het stuurgevoel en zadelt de auto niet op met allerlei onderstuur. Integendeel: het helpt de balans vorm te geven en werkt samen met de levendige en energieke motor om je beter gebruik van hem te laten maken.

Ja, hij is 85 kilo zwaarder dan de vierdeurs, maar weet dat zodanig van zich af te schudden dat je op een gegeven moment niet eens meer doorhebt dat je een fors grotere achterkant aan het meesleuren bent. Tenminste, tot de fotograaf een ladder nodig heeft, die je hem dan kunt aanreiken via de 500 liter grote bagageruimte en de in delen te gebruiken achterklep. Klaar met uitladen – daar gaan we weer!

Rijdt de nieuwe BMW M2 beter dan de vorige generatie?

De M2 voelt echt aan als de puppy die uit de achterkant van de M3 komt gesprongen. Hij is duidelijk volwassener en minder ‘ruwe bolster’ dan zijn voorganger, maar hij heeft wel degelijk die echte M-spirit. Omdat ie net zo breed is als de M3 en M4, heeft hij een geweldig intuïtieve en positief ingestelde voorkant, maar dankzij zijn kortere wielbasis is hij ook speelser.

Op het oudere gedeelte van het circuit danst hij over de golvende veranderingen van richting, wat de achterkant een glorieuze levendigheid geeft. En hoewel ze dezelfde motor hebben, laat het feit dat je zelf moet schakelen vooral zien hoe goed BMW de automaat in de M3 gekalibreerd heeft, terwijl je verwoed aan het roeren bent in de bak om de turbovertraging zoveel mogelijk te ontwijken.

Maar het blijft leuk om zelf de schakelmomenten te bepalen, te riskeren dat jouw actie uitmondt in een glijpartij die je extra digitale sterren oplevert in de Drift Analyser. Je ontdekt al snel dat de M2 een extreem bevredigende en zelfvertrouwenverhogende auto is, die je aanmoedigt de modi omhoog en de rijhulpjes omlaag te draaien. Als je dat eenmaal hebt gedaan, is ie de meest puristische M die je heden ten dage kunt kopen.

Welke van de twee kiezen we: de BMW M2 of M3 Touring?

Op dit punt moet ik je er even aan herinneren dat dit sowieso de laatste pure benzine-M’s zijn; hierna zal alles hybride of elektrisch worden. Dus welke pil ga je slikken als het voor altijd is: rood of blauw? Die beslissing is aan jou. Maar somt een korte, tweedeurs M-auto met een zes-in-lijn, handbak, achterwielaandrijving en een gevoel voor humor niet precies de ingrediënten op voor automobiel geluk? Daarom moet het voor ons de M2 zijn.