De leukste Mini van het stel, want de krachtigste en geen SUV, schitterde sinds sinds de facelift door afwezigheid. De Mini John Cooper Works had wat meer moeite om aan de nieuwe WLTP-uitstooteisen te voldoen. Maar er komt inmiddels witte rook uit de schoorsteen van de Hams Hall-fabriek in het VK. In maart volgend jaar kun je weer instappen in de Mini John Cooper Works.

Je herkent de vernieuwde Mini John Cooper Works niet aan zijn ‘Union Jack’-achterlichten, want die zitten sinds de facelift ook op z’n minder potente broertjes. Maar wel aan een dikkere bodykit, 17-inch wielen en grotere remmen. De 2,0-liter viercilinder produceert nog altijd 231 pk en de nodige plofjes.

Door de versnellingen wiebelen doe je zelf in de Mini John Cooper Works. Is het samenspel tussen je linkervoet en de pook in orde, dan sprint je in 6,3 seconden naar de 100 km/u. Van 80 naar 120 km/u accelereren doet de Mini in een kleine 5,6 seconden.

Een achttraps automaat is een optie in zowel de dichte versie als de cabrio. Prestatiecijfers voor deze transmissie communiceert Mini niet, maar voorheen sprintte de automaat in 6,1 seconden naar de 100 km/u. Zo veel werd er technisch niet veranderd, dus verwacht soortgelijke getallen van de vernieuwde vlotterik.

De prijzen van de Mini John Cooper Works volgen later. De pre-facelift kostte in Nederland ongeveer 42.000 euro en aangezien de WLTP-uitstoot vaak iets hoger is, kun je verwachten dat de prijs ook een stukje zal toenemen.