Review: Need for Speed Hot Pursuit Remastered

Oké, het is geen NFS Underground Remastered, maar als we allemaal deze game spelen, dan zien ze bij EA vast in dat ze ook die moeten remasteren. Desnoods voor de PlayStation 5. Of eigenlijk, graag zelfs. We zitten te dollen, want een hoop mensen zullen in hun nopjes zijn dat de game uit hun jeugd nu is opgepoetst en uitgebracht voor de huidige generatie consoles. We gaan aan de slag met Need for Speed Hot Pursuit Remastered om te kijken of het spel de moeite waard is.

Het is een remaster van de reboot

Voor wie momenteel al helemaal de weg kwijt is omdat er auto’s op de screenshots staan die helemaal niet uit 1998 komen: dat klopt. Dit is een remaster van de game Need for Speed Hot Pursuit uit 2010, niet van Need for Speed III Hot Pursuit uit 1998. De ontwikkelaar achter de game van tien jaar geleden zat ook achter Burnout. Dan snap je gelijk waarom de crashes zo goed zijn uitgewerkt in het spel. Zelfs voor hedendaagse maatstaven zijn de crashes gedetailleerd en spectaculair te noemen.

Sowieso is Need for Speed Hot Pursuit Remastered wat betreft de gameplay eigenlijk dik in orde. De graphics waren destijds al fijn en nu ze iets zijn opgepoetst, komen ze redelijk mee met een hoop andere hedendaagse racegames. De auto’s hebben goede schademodellen en zien er gedetailleerd uit, je mist alleen een camerastandpunt ín de auto. En de achteruitkijkspiegel is een soort rare zwart-wit-achtige rendering. Was toen vast nodig om de boel niet te laten haperen, maar dat hebben ze bij de remaster dus zo gelaten.

Waaraan je merkt dat het een spel van tien jaar oud is, is alles om het racen heen. Tegenwoordig vertellen zelfs de sufste games een verhaal, maar bij Need for Speed Hot Pursuit Remastered droppen ze je eigenlijk gelijk midden in de actie. Je bent zowel een straatracer als een politieagent, maar waarom je zo’n dubbelleven leidt, wordt niet uitgelegd. Het ontwerp van de menuutjes en tussenschermen zijn wel echt gedateerd en de teksten komen nog uit een tijd dat ze riepen ‘doe maar een vertalertje’.

Een fijne retrovibe

De suffe vertalingen en de lelijke schermen dragen wel bij aan de lekkere retrovibe. Je weet precies waar je voor tekent als je Need for Speed Hot Pursuit Remastered koopt. En dan brengt ons bij het grootste voordeel van de game: de auto’s. Het mooiste uit de jaren nul is speelbaar, zoals een Alfa Romeo 8C, de Aston Martin One-77, BMW M3 (E92), Koeningsegg CCX, Lamborghini Gallardo, Nissan GT-R, Porsche Carrera GT of een Pagani Zonda. Het voelt alsof je een Greatest Hits-album afstoft.

Bovendien, en dat is ook niet onbelangrijk, rijdt Need for Speed Hot Pursuit Remastered prima. Ons racestuur pakte hij niet, maar eigenlijk is het ook gewoon een game die je moet spelen met de controller. Het is even wennen aan de vertraging in het stuur en het feit dat driften vaak een goede optie is om sneller te gaan door de bochten. Bijzonder jammer is het ontbreken van een splitscreen-modus, iets wat het origineel trouwens ook niet had. Zelfs in 2010 vond de ontwikkelaar dat je de game maar lekker online moest gaan spelen met je vrienden.

Moet ik Need for Speed Hot Pursuit Remastered kopen?

Het spel ziet er prima uit en speelt naar huidige maatstaven lekker weg. Je mist een verhaallijn en mogelijkheden om auto’s te modificeren, maar een online-modus is al aanwezig. Plus: er zijn niet veel spellen waarin je politieagentje kunt spelen, dus wat dat betreft heeft de game anno 2020 nog een troef in handen. Met een aanschafprijs van 39 euro durven we Need for Speed Hot Pursuit Remastered wel aan te raden.